Te Anau en Wanaka (sneeuw, kou en fun)

Zon 2 nov:

Vandaag maken we de oversteek van oost naar west op het zuidereiland, uiteraard niet via de snelste weg maar via de toeristische route.
Zo rijden we door de bergen, zo langs de zuid pacfic zee. We maken een stop bij een waterval, zomaar in het niets in eens ergens in een bos.
Stoppen nog een keer om en foto te maken van koeien langs de zee, die combi zullen we thuis toch echt niet zien. En schapen, mensen lief er zijn hier denk meer schapen dan mensen, geen stukje groen waar geen schapen staan. Wel maf om in dit tijdstip van het jaar lammetjes en kalfjes te zien, althans voor ons. Hier is natuurlijk lente en dus normaal.
Naar mate we verder van Dunedin komen, zakt de temperatuur van 23 naar 11 en wordt de lucht van blauw naar grijs, gatver regen.
Het uitzicht wordt er niet minder om, het krijgt een beetje een mysterieuze uitstraling, nevel, mist, bergen. Mooie combinatie.
Langzaam zien we ook meer wit, sneeuw op de berg toppen. Dit gebied staat bekend om zijn vele regen dagen/koud per jaar, zo'n 182, oftewel de helft van het jaar is bagger. Geen wonder dat er in Te Anau onze eindbestemming voor vandaag nog maar 2000 mensen wonen.
Vandaag geen hostel of hotel maar een bungalowtje op een vakantiepark, hopen dat stopt met regenen want voor de wc moeten we naar het toiletgebouw lopen, soort kamperen zo.
Gelukkig zitten we aan de rand, dus als 's nachts te koud is of nat zijn de bosjes dichterbij, hihi.

Na de auto verlost te hebben van onze bagage gaan we informeren voor een tocht naar Milford Sound, watervallen.
We krijgen te horen dat we dan morgenochtend om 7.30uur terug moeten komen, vandaag was de weg erheen dicht, voor morgen nog geen zekerheid
Oke, dan op naar de supermarkt. Onze voorraadtas weer aangevuld en volgens ons komen hier wel vaak Nederlanders, hebben er in ieder geval al de nodige gehoord, maar ook de supermarkt is er op ingespeeld. Veel nederlandse producten. Het zakje hagelslag, de leverpastei (van de ah), en muntdrop beland zonder dat we het door hebben in ons wagentje. Alleen kaas en ham begint te vervelen of brood. En in het dashboardkastje hoord echt een zak drop te liggen.
De avond brengen we door in onze bungalow. We bellen een organisatie voor een tripje naar de Milford sounds morgen, geen zin omdat morgenochtend om 7.30uur nog te regelen. De man aan de lijn geeft aan dat het niet zeker is dat doorgaat maar anders worden we om 8.10uur opgehaald. Ook nog opzoek naar meer leuke dingen voor deze reis, waar zullen we na 5 janauri heen gaan? Blijven we langer is Australië, gaan we een weekje naar Bali om "echt" vakantie te houden, een week of 2 naar de Filipijnen en dan pas Singapore, Maleisië en Thailand of toch nog wat anders. We hebben weer info verzameld en de opties zijn nog open.

Ma 3 nov:
Nog steeds niet echt het besef en gevoel dat we al even van huis zijn, het lijkt echt nog zo kort dag dat we thuis verlieten en toch als we nadenken wat we allemaal al hebben gedaan moet het toch betekenen dat we al even weg zijn. We doen veel maar nemen ook zeker onze rust momenten, anders gaan we dit geen 5 maanden volhouden.
Vandaag ook zo'n rustmoment, een georganiseerde toer, dus niet zelf rijden.
Om 8.00uur gaat de telefoon, het wordt 9.00uur, het is dan nog niet zeker dat de weg opengaat, dat weten we pas als we,om 10.00uur op een punt zijn waar de chauffeur kan bellen.
Oke we zullen zien. Gelukkig worden we niet meer gebeld voor 9.00uur dus gaan we naar de receptie waar de bus ons ophaald. De bus is voor 21 man, maar we zijn met zijn 8, das mooi. En weer Nederlanders, pff best veel.
Onze chauffeur kletst wat af, we horen veel. Voordeel van zo'n tour, zitten, kijken en luisteren en niet op de weg hoeven letten, heerlijk.
Na een klein uurtje rijden, de chauffeur had er flink het gas op komen we bij de plek met de telefoon. We zijn niet de enigste, maar druk is anders.
Op een groot bord langs de kant van de weg staat dat de weg naar Milford sounds dicht is, vingers gekruist en duimen maar.
En dan na 10 minuten van 1 van de andere chauffeurs het verlossende antwoord de weg gaat open, joepie niet voor niets vroeg opgestaan en een uur extra gewacht.
Voordeel van een kleine groep we zitten zo in de bus en zijn weg. Onderweg nog een korte stop bij een waterval, zowel letterlijk als figuurlijk,want water valt er ook al enkele uren uit de lucht.
Lanzaam veranderd de regen in sneeuw, en de groene bergen in grauwe stenen met sneeuw.
Op tijd komem we bij onze boot voor de aankomende 2 uur, we krijgem te horen dat de discovery die we er extra bijgeboekt hebben niet doorgaat i.v.m. te veel neerslag, de vissen zitten dan diep dus zie je niets door de glazen plaat. Wel zo eerlijk om dit te melden en te annuleren. Geld krijgen we terug bij de balie, althans dat zei de chauffeur maar we moeten het in het dorp regelen, zorg voor later.
Om 11.45uur stappen we op de boot en wat een geweldige tocht is dit. Honderden watervallen, de 1 nog hoger en harder stromend dan de ander. Ook de hoogste van de wereld is hier. Zo hebben we inmiddels de hoogste van Europa en de wereld gezien, best bijzonder.
Ivo besluit met zijn pro go camera de waterval in te gaan. Regen jas aan en op voordek staan, de kapitein waarschuwt, meneer op het voordek u wordt nat, haha wel aardig van hem. Het is juist de bedoeling.
Binnen staat nog iemand van de bemanning die tegen Chantal zegt, die man
is gek, dat wordt een nat pak. Ja gek is ie zeker meneer, weet ik al langer dan vandag want hij hoort bij mij, haha de man moet er wel om lachen.
Ivo is i.p.v. gesprongen van de waterval zoals voor de film x-man er ingegaan, zeik nat komt ie weer aan boord.
Buiten de vele watervallen zien we nog zeehondjes, volgens Ivo waren het stenen, maar na nog een keer kijken oh nee toch echt zeehonden, zijn die zo klein hier. Helaas geen goede foto doordat de boot wat snel ging en steeds meer begint te schommelen, we naderen de verbinding met de Tasmaanse zee. Gelukkig keert de boot en wordt het weer minder. Tijdens de boottocht smullen we van onze lunch die we krijgen, zelden zo'n goede lunch tijdens een tripje gehad als deze, mmmm smaakt naar meer. Het was opzich niet heel bijzonder maar het broodje, de kippenpoot, gekruide aardappeltjes, kaasblokjes, watermeloen en crackers met brie waren gewoon heerlijk, de juiste combi.
Op de weg terug zien we nog een pinguin met gele ogen, toch nog gezien.
De dolfijn die er is, missen wij natuurlijk weer, haha dat is al de zoveelste keer in al die jaren dat we reizen. Ooit zien we die vast ook nog wel.
We zijn het er overeens dat dit uitje het geld meer dan waard is, want een prachtige natuur.
We rijden weer langzaam terug naar Te Anau en net als gisteren klaart het eind van de dag op. Op kantoor regelen we onze teruggave voor de discovery die niet doorging, als goedmis is het terug gestort op de creditkaart, we zillen zien.
We krijgen nog kortingskaartjes voor een film van 30 minuten over dit gebied in alle jaargetijden, hier gaan we om 18.00uur nog heen, maar eerst even lekker opwarmem in de bungalow en de tip van de Nederlanders uitzoeken. Een vulkaaneiland die je kan bezoeken. Nergens in onze voorbereidingen hebben we hier over gelezen, het klinkt goed.
We vinden inderdaad info op internet en houden dit ingedachten.
Hup gauw naar de film, was inderdaad zeker de moeite waard.
Na de film maken we geïmproviseerde nasi terwijl we skypen met het thuisfront, die zich klaar maken voor school. Gek hoor in Nederland begint de dag en wij eindigen zowat.
Weer een mooie dag zo.

Dins 4 nov
Brrr wat is het koud, zo koud dat we niet willen opstaan, want dat betekend nog kouder, haha. Maar we willen verder reizen dus toch met een paar stijve spieren eruit. Hopelijk op naar droog en zon.
Vandaag reizen we van Te Anau naar Wanaka, een plaatsje weer iets meer omhoog het midden van het zuidereiland op.
De route brengt ons via Queenstown, hier maken we een stop voor een lunch, een korte wandeling naar een rivier waaraan men vroeger goud zocht en vervolgens een kop koffie om op te warmen. Het is gelukkig droog en de zon schijnt weer maar het is koud door de snijdende wind.
Rond 16.00uur komen we aan in Wanaka, hoge bergen links en rechts met de toppen wit van de sneeuw, gisteren heeft het nog gesneeuwt en was de weg die wij nu hebben gereden dicht horen we bij de lodge waar we 2 nachten blijven.
De lodge ligt langs een rustige weg, heerlijk in het groen.
Het lijkt een beetje op een houten hut in Oostenrijk, we voelen ons hier wel thuis.
Na geïnstalleerd te zijn gaan we even opweg om iets voor morgen te regelen, helemaal zin in.
's avonds duiken we lekker in de bank kamer, veel hangbanken en een openhaard, lekker relaxt. Ondertussen een beetje muziek luisteren, lezen.

Woe 5 nov.

We doen het rustig aan vandaag hebben we besloten. We brengen de ochtend en begin van de middag door in de grote leefleuken of buiten in de zon in de heerlijke tuin. Gewoon even lekker genieten van een bak koffie.
Dan om 13.30 gaan we op pad voor wat we gisteren geregeld hebben.
Na een korte incheck, de rekening betaald te hebben gaan we op weg naar de helikopter die ons voor een 30 minuten de lucht in neemt.
Wat gaaf, zo boven de stad. Onze vlucht heeft nog een stop, boven op de berg in de sneeuw. Beetje jetset gevoel vandaag, haha. Gewoon super om een keer in een ander land zo van boven te zien, tijdens deze reis vonden we dat we dit toch minstens een keer moesten doen en dus gedaan!
Na de vlucht brengen we een bezoekje aan het speelgoed en transport museum, zoveel speelgoed en vervoersmiddelen, waar je ook kijkt staat wat. Echt niet normaal meer wat ze er allemaal hebben. Alleen de lucht in de eerste hal is wat overheersend, dan blijkt dat er afgelopen nacht 8000liter bier uit de fabriek ernaast de hal in is gelopen, haha geen wonder dat er zo'n bier lucht hangt.
Na het museum gaan we naar de lodge, waar we heerlijk in de hottub duiken, als we er uitkomen blijken we er gewoon 2 uur in gezeten te hebben, gek dat we trek krijgen het is 19.00uur. Gauw koken, eten en wederom lekker voor de openhaard kruipen, even de verhalen afmaken en online zetten.