Een zeer toffe zondag!

Dinsdag 22 okt Port Augusta - Adelaide

Vandaag blijven we op de A1 maar de naam is veranderd van Stuart highway in diverse highway namen (ieder stadje zijn eigen stukje).
Voor we Port Augusta verlaten om naar Adelaide af te zakken brengen we een bezoek aan het Watla outback centre, gezien we de outback al gehad hebben de vraag of we er nog wat aan hebben maar we zullen zien.
Door de bek van 1 of ander groot beest uit de zee, lang lang geleden en nee niet het monster van Lochness, lopen we de tijdslijn van de outback in. Op diverse punten staan schermen waarop als je op een knopje drukt je een verhaal krijgt over iets uit de outback. Het ontstaan, mythes die er zijn etc. Sommige informatie hebben we in de afgelopen weken al vergaard andere dingen zijn nieuw of een mooie aanvulling. Ondanks dat we zelf de outback al hebben mogen ervaren is dit nog een mooie aanvulling op onze weken. Het is zeker de moeite waard om hier naar toe te gaan.
Voor we verder rijden springen we nog even de supermarkt in, deze zit tegenover het centrum en dat scheelt in Adelaide straks zoeken naar een supermarkt. 
Uiteindelijk tuffen we rond 13uur Port Augusta uit. Wat een drukte weer op de weg. Waar we eerst 10 auto's per uur zagen, zien we er nu 10 per minuut. Het is te merken dat we weer naar het meer bewoonde deel van Australië gaan.
Ook het uitzicht veranderd, we zien nu heides, akkers met tarwe en gras, fabrieken, om de zoveel kilometer een dorpje. Als we Adelaide binnen rijden is het bijna een cultuurshock. Zoveel auto's en mensen zijn we niet meer gewend. Rustig manoeuvreert Ivo de camper door de stad, langs plekjes waar we 5 jaar geleden ook hebben gelopen. Leuk om te zien.
Net op tijd zijn we op de camping. 17.00uur sluit de receptie, pfff nog 5 minuten. We hadden niks gereserveerd maar er is plek. En zo zijn we na iets meer dan 5 jaar weer in Adelaide. 
De camping ligt midden in een park met daarachter een heuvel om te wandelen. Dit doen we nadat we eerst even rustig wat drinken na de rit.
De heuvel op is een flinke klim. Over een lengte van 300m moeten we 100m stijgen, een rode piste is er niks bij. Het is een flinke klim maar de beloning het vinden van een geocache, die nog maar weinig is gelogd, ook al ligt deze er vanaf 2017, het uitzicht over de stad en zee maakt de klim goed. Daarna wandelen we boven langs naar de andere kant waar we weer naar beneden wandelen.
Lekker zo'n wandeling na een tijdje zitten in de camper. 

Woensdag 23 okt Adelaide. 

We kiezen vandaag voor een dagje wandelen in conversation park, waterfull Gully naar Mount lofty. Een pittige wandeling van bij elkaar zo'n 12km, mede door het feit dat we een paar keer van onze geplande route moesten ivm onderhoud.
Het is wel een mooie route, veel bloemen, groen en watervalletjes.
We hadden nog gehoopt op een koala maar helaas, alleen schreeuwende kaketoes.
Onderweg weg komen we wat gasten tegen met Solar Challenge shirtjes, blijken van team Minnasota te zijn en hebben shirts gewisseld met o.a. Eindhoven, winnaar van de cruiserteams.
Later komen we ook nog 2 Belgen tegen, waarvan er 1 mee heeft gedaan. Stukje samen naar beneden gelopen en nog wat info over de race, uit hand van iemand van het winnende Challenger team. Leuke is dat we die auto ook samen met de 2 Nederlanders die helaas uitgevallen zijn dus, op de parkeerplaats in Alice springs met zijn drieën naast elkaar hebben gezien.
Na de wandeling nog even naar de supermarkt, hemeltje lief da's waar we bestaan ook nog shoppingmalls, zijn we niet meer gewend na die dorpjes. Voordeel ervan een grote supermarkt met o.a. beschuit. Hoppa die even mee, brood komt de neus uit.
Omdat het hier nog lekker zonnig is en we ervan uit gaan dat de laatste weken minder weer hebben wassen we hier snel nog wat, kan mooi even drogen aan de geïmproviseerde waslijn van de stokken van de luifel. Gelukkig werkt deze wasmachine in 1x mee.

Donderdag 24 okt Adelaide - Bendigo

Op tijd weg, een lange rit en de klok die wederom verschuift, nu een half uur. Tijdsverschil voor een paar dagen 9 uur later hier. Zondag zelfs 10 door terug gaan van de klok thuis.
Goed einddoel Bendigo, maar eerst Nhill en Minyip.
Halverwege de route ligt Nhill, voor we daar zijn hebben we eerst een levende slang op de weg, rijden we omheen en worden we ook nog de weg afgestuurd voor alcohol controle en rijbewijs. Gelukkig het internationale rijbewijs niet voor niets gekocht dit keer.
Meneer agent vindt warm en vraagt wat we aan het doen zijn qua trip. Nou gestart in Darwin... Ah dus de warmte valt voor jullie mee. Uh ja rijdend in de camper met airco wel haha.
Goed alles gecontroleerd en gas er weer op.
In Nhill bezoeken we het pinball museum. 4 kleine ruimtes vol flipperkasten. En leuke is je mag er ook nog op spelen. Enkele staan aan, willen we een andere aan hebben moeten we het even aan de eigenaar melden dan zet deze hem aan. We spelen er een paar en gaan dan verder, want de rit is nog lang.
Via allerlei binnen doorwegen, lekker toeristisch, komen we in Minyip of beter bekend als Coopers Crossing, flying doctors. Hier is een groot deel van de serie opgenomen. De garage, het hotel, we kunnen ze even bekijken.
Het hele dorpje oogt nog uit die tijd, zelf de winkelbediende zou zo nog in die tijd kunnen leven. Ze heeft een rolletje in de serie gehad.
Vele gebouwen staan leeg, de welvaart is er wel uit.
Uiteindelijk komen we net op tijd op de camping, voor de ze sluit. 
Even beentjes strekken en rondje botanische tuin en voor de rest motjes weg meppen om dit verhaal te kunnen typen.

Vrijdag 25 okt Bendigo

Wat is dat? Er komt iets uit de lucht, gatver regen. Even improviseren met ontbijt. Het regent gelukkig zacht genoeg om de tafel onder de achterklep van de camper te zetten en dan zelf op bed te zitten. Na de nodige korte buitjes neemt de regen af maar de wind maakt het fris, voor eerst in weken lange broek en vest als we op pad gaan.
We wandelen richting Bendigo centrum om daar de talking tram te pakken. Een tram die van ene kant van centrum naar andere kant rijdt en als hop in, hop off dient. We beginnen bij het eind punt omdat dat het dichtbij is voor ons.
De gehele dag maken we gebruik van de tram, deze brengt ons bij verschillende plekken. Als eerst gaan we naar Deborah gold mine. Bendigo is lange tijd de plaats geweest om goud te zoeken. Veel Chinezen zochten hier hun toevlucht, nog goed te zien o.a. zelfs een Chinese tempel, daarover later meer.
Deborah gold mine, als je wilde een begeleidde tour van 3,5 uur, 226m de diepte in. Voor een koopje, 150,=. Die maar vriendelijk afgeslagen. We kiezen voor gewoon een bezoek aan museum. Toch weer net een ander museum dan het opaalmuseum, dus gelukkig interessant. Bij dit museum nog veel objecten mooi bewaard gebleven of goed gerestaureerd. Ook kunnen we omhoog klimmen in een toren waarin vervolgens het spoorbaantje zit waar de bakjes met steen en hopelijk goud er tussen over heen gaan om naar sorteer ruimte te gaan. Vanaf daar mooi uitzicht over Bendigo. Beneden op de grond merken we dat de zon inmiddels zijn werk weer doet, vestjes kunnen uit.
Vanaf museum met de tram naar het tramdepot. Hierin staan een stuk of 20 wagons. Sommige zijn al gerestaureerd, andere zijn ze mee bezig. In totaal hebben ze een stuk of 40 wagons, maar die 20 die hier niet staan staan ergens anders in de stad. Ze pasten niet allemaal.
Bij binnenkomst in depot een bak koffie besteld zodat we deze als we de tram weer pakken mee kunnen nemen vervolg van de rit, lekker handig.
Vervolg van de rit brengt ons naar Joss house temple, een tempel voor de Chinezen die voor goud hier heen kwamen. Nog steeds wordt deze tempel veel door Chinezen gebruikt om te offeren/bidden, zelfs uit Adelaide rijdt men speciaal hierheen daarvoor.
Midden in Australië een stukje China. Met alle wierook wanen we ons zelf weer even op een andere plek op aarde. 
We pakken de tram weer terug, nu richting centrum. 
We wandelen vervolgens daar heerlijk rond. Picknicken onder de kathedraal, brengen daar nog een bezoek aan. Bezoeken het Rosalinda park, hier bomen vol vliegende honden en een tak vol Australische Ibissen, je vraagt je af hoe die grote beesten op die hoogte in een boom terecht komen. Ja vliegend, maar het ziet er zo stom uit.
Zien vervolgens ineens een Kathmanduwinkel (soort beversport) en ondanks ons voornemen pas in Hobart (omdat we daar vandaan naar huis vliegen en dan onze tassen leger zijn) er naar binnen te gaan, trekt het bordje sale. Maar goed ook, sale eindigt maandag en nu hebben we voor een koopje een 2de thermoskan waar we sinds onze wereldreis gebruik van maken. Hierin blijft het warm water gewoon bijna 24 uur heet. 
We wandelen vervolgens nog lekker verder, zoeken nog een geocache, en vinden het dan tijd voor een drankje, het is tenslotte vrijdag 17 uur. Onder toezicht van de Town hall nuttigen we er 1 en daarna via een stop bij een tankstation die als supermarkt dient (waren even vergeten dat we brood moesten hebben) wandelen we via een deel waar vast geen toeristen komen, simpel weg omdat buiten de route ligt, naar Lake Weeroona, groot meer waar je omheen of langs kan wandelen, zoals wij doen op weg naar restaurant. We kiezen voor een restaurant in buurt van de camping, scheelt na het eten weer lopen. Inmiddels hebben we er kilometer of 20 opzitten.
In het restaurant hebben we wifi en dan blijkt dat we gewoon kaartjes hebben gewonnen voor een tour backstage bij de motogp zondag. Vet vet en nog vetter. Onze avond kan niet meer stuk.

Zaterdag 26 okt Bendigo - Inverloch

Op na onze laatste camping voor de trip met de camper, Inverloch. Kleine 50km zuidoost van Phillip Island en de ideale betaalbare plek voor 2 nachtjes om de MotoGP te bezoeken.
Zo nu en dan valt de regen met bakken uit de lucht en de temperatuur daalt naar 7°, brrrr airco mag wel uit.
Via Daylesford, waar we even langs een huis van 110m rijden en waar een kookschool/restaurant zit. Huis hadden we laatst bij een programma op tv gezien. Gewoon even leuk om er langs te gaan. Prachtige omgeving, midden in de groene heuvels.
Daarna rijden we door en zien we nog een kleine waterval en omdat de waterval uit de lucht even over is stappen we uit en gaan we even kijken. Wat een wind, we waaien zowat weg.
Verder rijdend door het prachtige groene heuvelige landschap komen we de nodige motorrijders tegen, jullie gaan de verkeerde kant op.
Later blijkt dat de kwalificatie voor de MotoGP i.v.m. harde wind en het feit dat er al een coureur afgeblazen is uitgesteld is naar morgenochtend (als beter weer is) vandaar dat we dus al groepjes de andere kant op zagen rijden.
Als we op de camping zijn aangekomen is het gelukkig droog, maar het waait zo vreselijk dat buiten zitten geen optie is. We sluiten ons maar op in de camper. 

Zondag 27 okt Phillip Island

Raceday. We gaan met de bus, voor een leuke prijs hebben we die geboekt, leek ons een stuk relaxter dan zelf met de camper file rijden.
Busje is wat te laat maar hé het is droog en de wind is wonderbaarlijk verdwenen, zou er namelijk wel zijn.
Nog meer wonderen geen file naar het circuit en dan te bedenken dat het circuit op een eiland ligt met maar 1 toegangsweg. 
We zijn dan ook zeer vlot op circuit. Wauw wat sta je hier dichtbij de baan. Ook kunnen we het hele circuit rondlopen en mogen we gaan staan of zitten (op ons matje) waar we dan willen op het gras. In Assen kan dan niet op zondag. En wat een rust, Assen is 1 gekkenhuis qua mensenmassa.
Goed we zien de kwalificatie van de MotoGP, gisteren uitgesteld en nu kon doorgaan. Rossi 4 dat is goed. En zijn teamgenoot vinales 1.
Daarna de moto3, waarin vandaag de kampioen is gekomen, Lorenzo Dalla Porta. 
Bij de moto2 onze landgenoot Bo Bensneijder, vandaag na lange tijd weer een puntje gepakt met zijn 15de plek. Ook hier had de kampioen vandaag kunnen vallen maar ze houden het nog even spannend daar.
Voor de start van de MotoGP hebben we nog een rondleiding in de paddock, deze hebben we dus gewonnen. Met 2 andere krijgen we een rondleiding, tof daar zien we Maverick Vinales, gauw foto. Ook onze niet favo rijder Marc Marquez, maar van Maverick naar Mark draaien voor een foto ging te snel, 
We krijgen uitleg over hoe het hier werkt, kijkje in de keuken van Ducati, die deur stond open. Grote teams hebben allemaal hun eigen keuken bijzich. 
Echt een super ervaring zo achter, met een glimlach van oor tot oor rondgelopen. Daarna snel de trap weer over naar het terrein voor de start van de MotoGP. 400ste race van Rossi. De eerste ronden reed hij voorop. Helaas geëindigd als 8ste. 
Maverick Vinales reed daarna lang aan kop, maar tuurlijk moest dat vervelende mannetje aan eind er weer voorbij. Maverick probeerde het nog !aar stuiterde keihard over het asfalt, dag motor.
Pluspunten, Jack Miller de Australiër die 2016 Assen won, werd nu 3de. Toch leuk in je eigen land op podium.
Na de race als de auto met groene lampen is geweest mag je de baan op, dat hebben we ook even snel gedaan. 
Het was een toffe dag. Mooi circuit, uitzicht op zee en het weer wat voorspelt was is voorbij gewaaid en deze dag voorbijgevlogen.

Maandag 28 okt Inverloch - Melbourne

Nog nagenietend van gisteren kunnen we vanochtend weer in een zonnetje ontbijten, de laatste keer bij de camper. Even alles wat van ons is in tassen doen, uitzoeken doen we in Melbourne in hotel wel en de camper spullen op zijn plek leggen waar ze horen. Daarna een laatste ritje. Via de zelfde weg als zaterdag, dus lekker slingeren door groene heuvels rijden we naar Melbourne. 
Onderweg stoppen we een keer voor een uitzichtfoto van de groene heuvels, een koe heeft volgens mij nog nooit een fototoestel gezien, staat zo raar naar ons te staren. 
We stoppen ook nog bij een oude hangbrug, althans hij lijkt oud want blijkt pas uit 2000 te zijn, goed gemaakt denken we maar zo.
Vervolgens tolweg omzeilend rijden we naar het hotel waar we een nachtje slapen, lekker dicht bij het vliegveld. Spullen dumpen, broodje eten en dan echt de laatste kilometers voor ons en de camper. Na zo'n 5500km in 3 weken leveren we de camper weer netjes in. Alles goed gekeurd, stort de borg maar snel terug.
Vanaf de camperplek willen we met de trein of tram richting centrum, alleen blijkt dat je hier tegenwoordig net als thuis zo'n onvriendelijke openbaarvervoerskaart moet hebben die je veel geld kost en die je nooit meer terug ziet, zeker als je het maar voor eenmalig gebruik nodig hebt. Bekijk het maar we bestellen wel een Uber, even snel ons wifi apparaatje aan en bestellen maar. haha sneller en goedkoper.
5 jaar terug hebben we in een buitenwijk van Melbourne een camper opgehaald en geslapen, de stad hebben we toen links laten liggen omdat toen we hier 14 jaar geleden voor het eerst waren Melbourne niet zo vonden. Nu 14 jaar later een tweede kans.
En nee helaas ook nu is dit absoluut niet onze favoriete stad, zelfs een heleboel steden in andere landen komen boven Melbourne. 
Net als 14 jaar geleden blijft het centrum aan voelen als een claustrofobisch geheel. Veel hoogbouw, zonlicht wordt daardoor geblokkeerd. 
Er zijn absoluut een heleboel mooie oude gebouwen, jammer genoeg wordt het zicht belemmerd of verpest door de moderne gebouwen of de bomen die ervoor staan.
Wat van 14 jaar geleden nog wist is dat 1 van de stations erg mooi was en ja inderdaad dat was nog steeds zo. Het station van Flinders street is een plaatje. Ook het parlementsgebouw lag nog in het geheugen, althans het gebouw met trappen naast een park wel even vergeten dat parlementsgebouw van Victoria was. 
Net als 14 jaar geleden een rondje met de citytram gemaakt, deze is gratis en rijdt een cirkel rond het centrum. Ook nu het idee dat veel meer dicht gebouwd is als jaren geleden.
China town hadden we niet gezien dus dat nog maar even gedaan. En tja een Chinatown zoals een Chinatown, maar wel gewoon even leuk. Een heel mooi oud kerkje in het straatje waar we wel een foto van konden maken zonder bomen of hoogbouw.
Ook was er een foodcourt, tja en aangezien etenstijd was en wij niet vies zijn van Aziatisch eten zijn we hier maar eens naar binnen gedoken. De enige blanken haha. Maar oh wat hebben we heerlijk gegeten bij de japanner/Koreaan. 
Na nog een kleine wandeling door Melbourne op weg naar de skybus, deze rijdt tussen centrum en vliegveld en is de enige manier om er buiten een taxi te komen, gaat geen trein ofzo heen.
Hup kaartje voor de skybus en in het hotel gauw de tassen herpakken.
2 uur bezig geweest. Niet te geloven, we hebben minder spullen en toch past het zonder hard proppen en duwen niet. Groeien die kleren of zo. Goed hopen dat we niks meer nodig hebben en niks vergeten zijn in de juiste tas te stoppen, ze zijn dicht en klaar.
Op naar Tasmanië.