Nieuw-Zeeland, welkom?

2 november 2014

Din 28 okt

Vandaag op naar land nummer 6, Nieuw-Zeeland. Hier willen we een aantal weken gaan rondtrekken.
Maar goed voor we er zijn is het een vliegreis met gebreken en stom gedoe.
We zijn om 6.45uur op het vliegveld, 2 uur van te voren. Die 3 uur die we gisteren te horen kregen vonden we lichterlijk overdreven, er gaat per 2 uur 1 vlucht ofzo, dus druk is het niet. ( we hadden het beter wel kunnen doen)
Afijn op moment dat we in de incheck rij staan wordt er omgeroepen dat vlucht FJ411 overboekt is, of er mensen zijn die hun ticket willen omboeken, nou dacht het niet. Hebben later vandaag nog een vlucht en al een slaapplaats geregeld. Gelukkig als we aan de beurt zijn is er nog plaats. Pff we kunnen mee...... Nou niet dus.
Wanneer verlaten we Nieuw-Zeeland? Uh we zijn aan het backpacken en nog geen idee, ergens begin december. U moet een uit ticket hebben anders sturen ze je terug naar Fiji. Nou die hebben we niet en is ons ook niet bekend, en we hebben toch echt wel goed voorbereid, dat terzijde. En nu? Trouwens lekker gastvrij van Nieuw-Zeeland, je mag wel komen maar weten graag wanneer je oprot. Van Chantal hoeft Nieuw-Zeeland al niet meer, we gaan wel gelijk naar Australië.
De man achter de balie stelt voor om een ticket te boeken van Nieuw-Zeeland naar waar we daarna heen willen, nou das Australië. Wanneer? weten wij veel, ff snel denken en rekenen wat we denken nodig te hebben qua tijd.
Kom op zeg, het is 7.00uur, nog niet eens ontbeten en dan dit gezeik. U kunt gewoon wat kiezen en weer omboeken, ja natuurlijk we kopen een ticket, vervolgens annuleren we die bij aankomst en zien dan wel wat we doen? Hoezo lekker krom.
De man aan de balie kijkt vervolgens voor ons voor een vlucht op 2 dec van Auckland naar Perth, das dan 5774FJD. Wat????? Uh u zei 5774FJD, dat is bijna €2400,00. Now way!
Voor vertrek thuis hebben we gezien dat tickets rond die tijd zo'n €300 kosten. Ja dit is met qantas. Ja en dan nog. Dit doen we echt niet. Die man is hartstikke aardig maar sorry, dan vliegen we idd gewoon gelijk naar Australië en bekijkt Nieuw-Zeeland het echt maar. Omdat we zelf op vliegveld niet op internet kunnen, kunnen we ook niet laten zien dat we via skyscanner (ideale vliegtickets zoekmachine) goedkopere vluchten hebben gezien. Dan bij jetstar kijken, de prijzen worden al beter, €800 voor 2, oke doe die dan maar. Omdat de computer beneden niet kan printen moeten we mee naar boven om daar te bestellen. Dit is allemaal erg leuk, maar het internet op vliegveld is zo traag dat het niet opschiet. Hoe zit het met onze plaatsen in vliegtuig, i.v.m. de overboeking van de vlucht. Omdat we nu een ticket hebben gevonden (nog niet gekocht) zetten ze onze stoelen vast en checken onze bagae vast in.
Goed dan naar boven, kom op computer wees eens sneller, we hebben honger.
Dan krijgen we weer een verassing, Chantal ziet dat er verschillende prijzen voor de vlucht zijn, en fijn dan blijkt dus dat de goedkoopste tickets van €800 zonder bagage is, hallo we zijn aan het reizen, wie reist er nou zonder bagage, ja als je het kwijtraakt, haha
Goed optie 2, hoppa €1000 en ook daar hebben we niks aan, dan optie 3, hoppa weer belachelijk €1200.
Nog 1x de aardig helpende man smeken of alsjeblieft op een onze eigen site mogen kijken, omdat hij een telefoontje tussendoor krijgt mag het. En dan zoals we wisten een vlucht voor samen €600. Boeken en snel en gewoon Qantas en geen €2400 zoals eerst.
Inmiddels is het 8.00uur en kunnen we gelijk door na de douane, met ticket op zak.

Beneden worden de stoel rijen op nummers geroepen. Uh wij weten het niet hoor maar waarom worden alleen de stoelen 22 t/m 39 telkens opgeroep. Inmiddels is het 8.30uur en over 15 minuten vertrekt het vliegtuig. We gaan het maar eens even vragen. Dan blijkt het wel omgeroepen te zijn, zeker door die spelende kinderen niet gehoord. Gauw rennen, zouden we bijna de vlucht nog missen.
Goed dat is vlucht 1 van vandaag, ging allemaal verder goed.
Dan aankomst in Auckland. Het blijkt dat we toch onze tas moeten halen en opnieuw inchecken in de andere hal. Was gezegd dat het rechtstreeks door zou gaan. Oke snel door de douane, dat ging inderdaad nog rap. Lijstje met vragen nagekeken, waar we zij geweest, eten bij je etc? Oke u denkt begin december weer te gaan. Ja we moeten wel want anders kwamen we er niet in is ons verteld.
Neem aan dat de douanier nu naar uitticket vraagt. NEE. Wat een gezeik dus voor niks vanochtend, maar wie weet straks nog. Nu ook nog eens een vlucht dan met ook overstap i.p.v. rechtstreeks omdat we snel moesten beslissen. Nieuw-Zeeland, wat een ontzettend ongastvrijland, de minpunten zijn al flink opgelopen.
Goed stempel in paspoort en door naar check 2, oh nee, wat een rij. Is er ook een aparte rij voor transfers. Nee, goed nog meer minpunten en als we straks onze vlucht missen dan is echt genoeg geweest hier.
Eindelijk om 14.00uur zijn we aan de beurt (nog 1.10uur om naar de volgende hal te lopen, in te checken en securety check)
Vragen over onze aangekruisde Yessen, Eten? Snoepjes en pinda's. Das oke
Schoenen? Deze en nog een paar, ook Oke. De yes bij of we in Azië zijn geweest wordt niet naar gekeken. En bij hout, is dat Ivo het zelf zegt. Ja dat souveniertje, uhm ik denk wel maar neem maar even rij 4. Oke zo gezegd zo gedaan en de klok tikt door. Voor ons staat een man en die blijft hier, we mogen voor. De vrouw ervoor heeft het zelfde probleem als ons. Ook zij vraagt zich af waarom er voor transfers niet wat anders is.
Goed we zijn aan de beurt. Hout is goed, tassen door de scan, ook goed. En nu rennen voor ze zich bedenken. Onze slippers zitten namelijk nog onder het zand/modder van Fiji. Naar de andere schoenen wordt ook niet gekeken, ook dit dus weer een flut controle van de bovenste plank.

Goed met een flinke vaart lopen we naar de andere terminal, 10 minuten. We zijn op tijd en hebben het gehaald. Wat een smal vliegtuig, blij dat we die van Jetstar voor naar Australië niet hebben geboekt. Dan zitten we er langer in dan nu.
Om 18.00uur zijn we vervolgens in ons appartement in Christcurch, dood moe van dit gedoe. En best pissig eigenlijk dat we een ticket hebben en wat is er mee gedaan, niks. En we kunnen ook gewoon nog besluiten langer te blijven want visum is 3 maanden geldig. Echt een hoop gedoe en gezeik voor niks.
We doen nog wat boodschappen en eten een hapje en houden het dan voor gezien. Hopelijk morgen een betere dag en dat de tot nu toe ongastvrije houding van Nieuw-Zeeland uiteindelijk omgezet kan worden in iets positiefs als we Nieuw-Zeeland dus verplicht 2 december verlaten (of eerder als niet bevalt)

Woe 29 okt
Na als een blok geslapen te hebben beginnen we fris aan een nieuwe dag.
Een bezoekje aan de Gondala en Canterbury museum staan op het programma en als de tijd het toe laat een ritje met de oude tram door het centrum of wat daar van over is. In febr '11 is hier een zware aardbeving geweest, na 80 jaar en heeft de nodige mooie oude gebouwen doen instorten.
We nemen de bus naar het begin van de Gondola, zo zien we gelijk een stuk van de stad. De Gondola brengt ons naar de top van de berg en vanaf daar hebben we een weids uitzicht over Christchurch. Er is goed te zien welk deel van de stad het hardts getroffen is door de aardbeving. Op een foto boven is te zien als we naar een bepaald punt kijken dat er veel hoge gebouwen staan, wat wij zien is een kaal vlak.
We maken een wandelingetje op de berg, wat een wind zeg. De zon schijnt maar met de harde wind voelt het als een koude winterdag.
Binnen in het winkeltje zit een time tunnel. We nemen plaats in een bakje en dan gaan er deuren open, we krijgen een carnavals in de efteling gevoel, missen het muziekje. Het bakje glijdt langzaam door de tijd, er wordt een verhaal vertelt over het ontstaan van Nieuw-Zeeland en tegelijkertijd uitgebeeld. Echt waanzinning leuk, nog nooit een mueseum meegemaakt waar dit is.
Na onze eigen kiwi, nee niet het fruit maar het beestje, te hebben gekocht gaan we naar beneden, we nemen de bus terug naar het museum.
Het canterbury museum is gratis en vertelt over de Maori's (oorspronkelijke inwoners) en over Antarctica (veel expedities vanaf hier). Het is echt werkelijk een super museum, vooral de nagemaakte oude staatjes zijn super. Ook zijn er allerlei leuke weetjes of de natuur. Het beste water ter wereld is hier. En wij weten nu waar "ze fokken als konijnen vandaan komt"..... Nieuwsgierig naar het antwoord..... Volgende x, haha.
Na het museumbezoek hebben we nog tijd voor de tram. De tram maakt helaas nog net niet de hele route, maar dit stukje is al leuk.
Het is een oude tram uit 1922.
Aan het einde van de trambaan zit Regent street, een oude winkelstraat welke sinds enkele weken weer open is.
De winkels hebben ook flink geleden en de nodige zijn hun pand kwijt. Op een dag kwam iemand met het idee om containers neer te zetten en die om te toveren tot winkels, zag er grappig uit en slim bedacht.
Inmiddels in het 17.00uur, mooie tijd om via een wandeling door de botanische tuin terug te gaan naar het appartementje.
Wat een grote tuin, je kan hier wel een dag rondlopen.
's avonds voor het eerst in 34 dagen koken we weer een keer zelf.
De minpunten zijn al iets ingelopen.

Don 30 okt.
Vanaf vandaag nog meer vrijheid, op het vliegveld staat er een auto voor ons klaar die we de aankomende 30 dagen tot onze beschikking hebben, althans eerst deze voor het zuidereiland en vanaf 15nov op het noordereiland een andere.
We willen de reguliere bus nemen naar het vliegveld maar toevallig komt net de airportshuttle ook, dus dan maar die.
Steve de chauffeur houdt wel van een lolletje. Waar komen jullie vandaan? The Netherlands, ok, Bedankt en gvd. Haha welke landgenoot heeft dit geleerd of zal hij het nog van zijn voorouders hebben geleerd. Steve heeft naar later blijkt een Hollandse achternaam, Verhoefen en uit de regio Tilburg.
Steve legt al rijdend naar het vliegveld uit wat hier de verkeersregels zijn, 2 korte toeters is dank je wel, 1x lang en een middelvinger je doet iets niet goed. Goh komt ons bekend voor. De boete bedragen weten we nu ook en dan blijkt maar weer dat we in Nederland echt de hoogste prijzen betalen. Hier, Engeland en Duitsland zijn de bedragen een stuk gunstiger.

Afijn we krijgen onze auto en goede uitleg wat wel en niet geoorloofd is qua schade. Dit is nog wel eens onduidelijk en dan ben je overgeleverd aan de goed wil van de verhuurmaatschappij. Een klein krasje of duikje geen probleem, de hele ruit eruit, tja dat wordt betalen.

Om de auto goed in gebruikt tenemen maken we een ritje naar Akaroa, een plaatsje zo'n 100km van Christchurch. Via een prachtige route langs meren, bergen en steeds wisselende landschappen komen we eraan en dan...... We zijn toch in N-Z? Rue Jolie, Rue Benoit, Boulangerie. Dit klinkt toch wel erg Frans. Dan blijkt dat Akoroa het enige stadje in N-Z is dat door een Fransman is gekocht van de Maori's voor de kolonisatie door de Engelsen.
Het is echt maf, je waant je echt even in Frankrijk. Zelfs in het restaurantje waar we lunchen spreken ze Frans.
Om beter het stadje te kunnen zien maken we een wandeling naar een berg. De route is 2 uur, nou misschien als slak, wij zijn in iets meer dan een uur klaar, haha. Volgens mij hebben wij een aardig wandeltempo, het is ons al vaker opgevallen dat we sneller lopen dan aangegeven.
We pakken de auto weer om terug te gaan naar CC, langs de weg staat een backpacker te liften, we rijden door en besluiten dan terug te rijden. Aan zijn accent te horen een echte Fransman en dat klopt. Het wil terug richting CC, wij ook, dus we nemen hem mee. De terugweg rijden we anders, via de toeristenroute, de weg gaat flink omhoog, het lijkt af en toe wel of de auto stil staat. En dan hop naar beneden, en een hoop slingers erin. Het is net of we door de Alpen rijden, dan zonder sneeuw maar met prachtige blauwe meren.
Halverwege de rit stoppen we om de Fransman eruit te laten, hij wil hier een kampeerplek zoeken en wij gaan verder.
Omdat wij het nog steeds raar vinden van dat vliegticket vragen we de Fransman of hij een retourticket heeft. "nee ik hoefde alleen te laten zien dat geld heb om weg te gaan" hmmm het blijft een raar verhaal maar goed we laten het er nu maar bij.
Omdat Ivo het autorijden wel bevalt rijden we via een andere toeristische route terug naar Christcurch.
Daarna doen we wat boodschappen voor het avondeten en ontbijt. Rodekool, speculaas, mergpijpjes, drop. Een Nederlands schap in de winkel. (en schappen van vele andere landen) we laten het allemaal leggen op 1 ding na, een rol volkoren beschuit van Bolletje. Wat zal dat lekker zijn morgenochtend. Eindelijk geen brood meer voor Chantal die hier niet dol op is.
En oh ja het antwoord op de gezegde "fokken als konijnen" Een konijn is 12 uur na de bevalling al weer in staat zwanger te worden.

Vrij 31 okt
Vandaag verlaten we CC en gaan op weg naar Dunedin (spreek uit als Duuneedin).
Dunedin is afgeleid van de Keltische naam van Edinburgh, Schotland. Dunedin is namelijk in 1848 gesticht door Schotten. Zelfs belangrijke straatnamen princes street, George street en de voorstad portobello zijn er na Schots voorbeeld gekopieerd.
De route brengt ons langs de kust naar beneden, onderweg wisselt het weer rap, van strak blauw met zon naar zwart en regen. Het weer in N-Z kan per uur wisselen.
Halverwege komen we langs de Moeraki boulders, hieraan brengen we een bezoekje.
De Moeraki boilders zijn enorme, tot wel 4 meter doorsnee, op schildpad lijkende fossielen en zijn miljoenen jaren oud. En bijna perfect rond. Alleen bij eb zijn ze te zien.
Omdat de zon nu schijnt kunnen we er mooie plaatjes van schieten.
Op de parkeerplaats nuttigen we nog even een soepje, hebben voor een paar dollar een thermoskaan gekocht zodat we onderweg een keer koffie of soep kunnen maken, geld besparen haha. Uitjes zijn hier in verhouding duur vinden wij. Benieuwd wat een nieuw-zeelander verdient.
Na de Moeraki boulders rijden we verder naar Dunedin, aangekomen snappen we de Schotse vergelijking. Qua gebouwen en omgeving is het inderdaad net of we in Edinburgh staan.
We slapen hier in een oud victoriaans huis uit 1900, de aankleding is er ook na.
We hebben het huis zo te zien voor ons zelf, in het andere gebouw zitten nog wel wat anderen.
Onze spullen gedumpt en nog even de stad in. We lopen naar het treinstation en komen er kaartjes voor een ritje van 1,5uur morgenochtend. We beginnen ontwenningsverschijnselen te krijgen, 10 dagen niet in de trein.
Daarna wandelen we gewoon wat rond, het ene moment jas los/uit i.v.m. de zon en op de volgende hoek van de straat aan en rits hoog gesloten i.v.m. de sterke wind, het lijkt wel of we met een oosterwind op het strand lopen en het vriest, de wind is echt gemeen. Wat trouwens blijkbaar voor de N-Z bevolking geen probleem is, we zien ze op terras in zomerkleding uit de zon, brr, nu zijn wij een soort van Russen met jas aan.
's Avonds blijkt dat we het huis niet meer voor ons zelf hebben maar er is 1 of andere sportgroep met kids van een jaar of 12-14 bijgekomen, wat een herrie. We besluiten lekker in het andere huis film te gaan kijken, als we terug komen slapen ze.

Zat 1 nov
Al weer november en pas 5 weken onderweg. Wat hebben we al veel gezien zeg,sommige dingen lijken al weer eeuwen geleden. Het zoek raken van onze bagage ook, echter schijnt Airberlin het allemaal normaal te vinden. Mail wordt naar 17 dagen beantwoord en dan nog niet met resultaat. Ach gelukkig kunnen we redden zonder hun compensatie op dit moment, maar je zal maar net aan je bedrag voor een vakantie bijelkaar hebben en een klein beetje budget voor plaats van bestemming, dan hakt een bedrag voor nieuwe spullen er wel in.

Tijd voor de trein, gelukkig waren wij dankzij de kinderschare om 7.00uur wakker of eigenlijk dankzij hun begeleiding die druk in de weer waren in de keuken, goed voorbeeld voor de jeugd, stil zijn tot 8.00uur, nee joh we slaan met deuren, spelen piano.
De treinrit brengt ons van Dunedin een stukje naar buiten de stad, Waitati. We rijden langs prachtige blauwe meren. En er zelfs tussen. Links en rechts water.
we hebben een prachtig uitzicht op de bergen en op het schiereiland Otaga peninsula, waar we later vandaag nog heen willen.
Na de trein brengen we een bezoekje aan de plaatselijke markt. Diverse boeren bieden hier hun producten aan, we kopen worstjes. Benieuwd of ze smaken.
Omdat we er zin in hebben en het kan gaan we lekker in de tuin van ons hostel zitten, kopje koffie er bij en aan onze kleur werken, heerlijk.
(thuis hoeven jullie niet jaloers te zijn want we begrijpen uit de krant dat in Nl ook voorjaarstemperaturen zijn).
De middag en begin van de avond brengen we door op Otaga Peninsula. We brengen een bezoek aan het albatros centrum en hebben het geluk er een stuk of 4 te mogen zien. Wat een inmense spanwijdte hebben die beesten, max 3 meter.
Rond november komen ze hier terug om te broeden, in april/mei vliegen ze richting zuid-amerika om in sept/okt terug te vliegen. Alleen de albatrossen die gaan broeden komen aan land. Zodra ze het nest verlaten tot een jaar of 5 blijven ze op en boven zee.
Het inmuunsysteem van de albatros is er opgemaakt dat ze zout zeewater kunnen drinken, het zout wordt gescheiden en weer uitgespuugt.
Na de albatrossen rijden we richting een strand, hier maken we een wandeling tot we iets uit zee zien komen. Zo gaaf, puur natuur een zeeleeuw!
De zeeleeuw speelt eerst nog aan de kustlijn, wat ons de gelegenheid geeft te filmen en foto's te maken. Daarna denkt de zeeleeus het is mooi geweest ik kom dichterbij, dat betekent dat wij de duinen in moeten. Ze zullen ons niet eten, maar kunnen wel meppen met hun poten als ze zich bedreigt voelen.
Het was in ieder geval wel een hoogtepunt van vandaag.
Na ons zeeleeuw avontuur op zoek naar de pinguïns met gele ogen, bijzonder omdat ze alleen hier voorkomen. Al rijdend er na toe zien we dat wel laat begint te worden en dus besluiten we terug te keren naar de stad, waar we eerst de auto afspuiten want we rijden al de hele dag rond met een berg meeuwempoep. Zijn met duiven.

Foto’s

2 Reacties

  1. Elly:
    2 november 2014
    Wat een gedoe met vliegtickets , maar hopelijk nu genieten van Nw-Zeeland
    en inderdaad in 5 weken hebben jullie al veel gezien en mee gemaakt
    en kunnen wij op afstand er van mee genieten door jullie mooie foto's en grappige, leuke verhalen en er zullen er vast nog veel volgen.
  2. Pa:
    2 november 2014
    Nou na een vase start in NZ gelukkig toch weer kunnen genieten van leuke en mooie dingen (zoals een simpele rol beschuit). Laat de "negative" zaken voor wat ze zijn en om met de woorden van bassie te spreken: Wat er ook gebeurd altijd blijven lachen. Maak veel mooie en veilige kmeters en geniet volop met
    ze'n tweeen. (Prenten zijn niet aftrekbaar van de belasting). XXXXX Pa.