De laatste dagen Canada (Canmore en Calgary)

Zon 11 okt Jasper - Canmore

Vandaag een ritje van 320km en toch 9 uur rijden..... Ja de nodige stops onderweg en niet om alleen maar te plassen.
Goed om 9.00uur zaten we met een 2de bak koffie in de auto, brr best fris deze ochtend.
En helaas vallen er ook wat serieuze druppels. Goed gas erop en richting Canmore via de Icefield parkway, een weg via canyons, rivieren en gletsjers.
Na slechts een half uur rijden maken we onze eerste stop bij de Athabasca falls. Onze jassen voorzien van nog een jas, de regenjas want helaas nog spetters.
De Athabasca fall is 23 meter hoog en 18 meter breed, dus misschien een idee hoe hard het water naar beneden komt? Nou hard, worden we niet nat van de regen dan wel van de waterval. Op de plaats waar we staan is het zo'n 10 graden warmer dan het water, vreemd dat het water dan geen ijs is want volgens onze autothermometer is het maar 7 graden.
Bij de waterval kan je nog een stukje rondlopen en ondanks de regen doen we dat, zo komen we aan de voet van de waterval, hier loopt het rustig weg in een rivier.
Zonder er erg in te hebben zijn we een uur verder, zo komen we wel aan 9 uur.
Goed we rijden lekker verder, zien in de verte de zon komen achter de sneeuw bedekte bergen en hé wat is dat..... Het sneeuwt zachtjes, hihi, toch nog wat sneeuw.
Goed sneeuw was van korte duur en dus geen sneeuwpop kunnen maken.
Het is goed te merken dat eind van het seizoen is, verschillende uitzichtspunten of bezienswaardigheden zijn gesloten, en ook veel campings dicht, dus juiste keus geweest om een auto te huren i.p.v. kamper. Over juiste auto, we hebben stoel verwarming en die hebben we eens uitgeprobeerd, hadden we eerder moeten doen, heerlijk warm aan de rug. Willen we thuis ook wel.
Omdat er wat stops dicht zijn rijden we vlot door en komen dan bij de Athabasca gletsjer. De Athabascagletsjer is een van de zes belangrijkste uitlopers van het Columbia-ijsveld in de Canadese Rocky Mountains. De gletsjer is ongeveer 6 km lang en bestrijkt een gebied van 6 km². Het ijs is tussen de 90 en 300 meter dik. De Athabascagletsjer vloeit zijn water af ten westen van de berg Snow Dome.
De opwarming van het klimaat heeft er inmiddels voor gezorgd dat de gletsjer zich meer dan 1,5 km heeft teruggetrokken in de afgelopen 125 jaar en meer dan de helft van zijn volume is kwijtgeraakt. Momenteel trekt het zich met twee tot drie meter per jaar terug.
Nou terug trekken willen wij ook wel, en wel de auto in. Goede genade, 2 jassen aan, 2 capuchons op en nog voelen we de wind overal doorwaaien. Oke we hoeven niet altijd geluk te hebben, maar deze wind zorgt er niet voor dat onze verkoudheid minder wordt.
Goed de touwtjes van de capuchons nog strakker, handen in de mouwen (geen handschoenen mee) en snel lopen. Nou wind tegen dus dat ook niet. Na wat ploeteren komen we bij de gletsjer. Het blijft een mooi gezicht, ook al hebben we de afgelopen jaren er al een stel gezien en opgelopen. Hier kijken we alleen, de gletsjer oplopen heeft geen meerwaarde. Als we onze vingers niet meer voelen door het nemen van de foto's gaan we terug naar de auto. Brrr even de stoelverwarming weer aan.
Onderweg stoppen we nog enkele keren voor een kort fotomoment en rijden dan door naar Lake louise.
Een groot meer, waar veel Canadezen bij mooi weer hun middag doorbrengen en ja de zon is gaan schijnen en dus is het er druk, hoewel druk relatief is want als we 20meter verder lopen dan is het al rustiger, de meeste blijven bij het begin hangen.
Hier wandelen we lekker 5km langs het meer en uiteraard nog even een geocache zoeken. En gevonden, incl een munt die moet reizen, die nemen we mee naar nederland,mag die daar verder reizen. Munt is al vanaf 2008 onderweg en redelijk hier blijven hangen, nu tijd voor de grote reis.
Na deze heerlijke wandeling tijd voor het laatste stukje weg. 1 via de highway of 2 via de b weg, uiteraard nemen we die. Zo rijden we nog een uurtje heerlijk door een mooie natuur, ivo spot wat, weer geen beer maar een mega hert, ja die hebben we nu wel genoeg gezien.
Tegen 18.00uur arriveren we bij onze slaapplaats, even boodschappen halen, want geen idee of morgen de winkels open zijn, is hier thanksgiving.
Daarna eten en even kijken of we kaarten kunnen bestellen voor een ijshockey wedstrijd, dat ook een keer gezien.


Ma 12 okt Banff

Thanksgeving in Canada, eens kijken of we er iets van mee krijgen.
Met een mooie blauwe lucht en zonnetje vertrekken we naar Banff, ritje van half uurtje.
Gisteren merkte Ivo nog op dat de auto ook een lampje heeft voor iets met de banden. Goed beter niet kunnen zeggen, want net voor de afslag Banff gaat het lampje knipperen en daarna blijft ie branden, grrrr.
Goed eerste de beste tankstation op en naar de luxhtpomp. Links voor lijkt de band inderdaad platter, goed geld erin en pompen. Na even uitvogelen hoe dat ding hier werkt, hoe zien we de juiste druk? Snappen we het, er komt een soort pen uit tijdens het pompen waarop de juiste druk staat. Goed links opgepompt, nog steeds lampje. Dan rechts voor nog, ook daar gaat flink wat in. En jep lampje uit. Op hoop van zegen dat dit het was.
We rijden verder naar de Shulphur mountain om te wandelen. Zowel op als af wandelen want de gondala heeft alleen maar retourtickets op dit moment en we hebben geen zin om 40cad (€28) te betalen p.p. Om alleen maar daar boven even rond te kunnen lopen en uitzicht en terug.
Goed omdat het 5km op wandelen is met een steiging van 700m en we volgens de borden maar 4 uur mogen parkeren gaat Ivo even vragen of dat klopt. Wat heen en terug in 4 uur wordt krap.
Terug bij de auto blijkt dat we gratis met de gondola naar beneden kunnen en dat verhaal wat Chantal had gezien over vanaf 7 sept geen one way niet klopt. Volgens de medewerker is dat nooit zo geweest. Goed straks de folder maar pakken in het hostel.
Nou we wandelen op en zien boven wel of we terug wandelen.
Inmiddels is de zon verstopt en pakken grijze wolken zich samen boven ons hoofd en de wind trekt aan. Naar mate we hoger komen wordt de wind sterker en vooral kouder en vallen er sneeuwvlokjes.
Onze jassen flink dichtgesnoerd en een stevige pas om het warm te krijgen komen we na iets meer dan 1,5 uur boven. Rap gedaan van 1400m naar 2100m over een lengte van 5km.
Nog een klein stukje doorlopen en er is een weerstation, Sanson's peak, vernoemt naar Norman Sanson, die 30jaar lang, 1x per week de berg opliep om het weer te bekijken.
Vanaf het weerstation hebben we een prachtig uitzicht, maar allemachtig wat is het hier koud! Waar zijn onze winterjassen, handschoenen, mutsen en een bord boerenkool. Als dan ook harder gaat sneeuwen willen we maar 1 ding, naar beneden.
En inderdaad we kunnen gratis naar beneden, en dus toch nog met de gondel.
Beneden is het weer iets hachelijker. Gauw de auto in en naar het info centrum om te kijken wat we nog kunnen doen want is pas 14.15uur.
Lampje van de banden is nog uit, joepie.
Bij het info centrum horen we dat er nog een wandelpad is naar tunnel Mountain, 5km heen en terug, geen gondel. Deze doen we ook nog. Onderweg komen we een gezin tegen met een mannetje van een jaar of 5 die ons verteld dat we er bijna zijn, ja als je bedenkt dat we over de helft zijn, zijn we er bijna. Boven gekomen waait de wind weer om ons heen, maar het uitzicht maakt veel goed. Vanaf hier zien we oom de berg waar we daarvoor gelopen hebben, flinke hoogte eigenlijk.
Na weer een lekkere wandeldag, ploffen we in onze heerlijke stoelen van het hostel. Nog even het einde van de motoGP kijken, daarna hapje eten en formule 1 kijken van gisteren. En dan bedtijd, we zijn gesloopt van vandaag.


Din 13 okt Calgary

Vandaag de laatste rit, ritje eigenlijk. Nog 110km tot onze laatste bestemming, Calgary.
Juist waar de olympsiche spelen van 1988 waren en waar regelmatig schaatswedstrijden zijn. Misschien nog even een blik werpen bij de olympic Oval, even kijken of deze klaat is voor een nieuw schaatsseizoen.
Goed zo'n ritje van 110km duurt niet lang en ruim op tijd zijn we in Calgary, gelukkig mogen we vroeg inchecken, top.
Omdat we ' s avonds om 19.00uur in het Scotia saddledome moeten zijn voor een icehockeywedstrijd moeten we even goed kijken wat we nu kunnen doen.
Een wandeling naar de Calgary tower, geopend in 1968. We moeten weer even wennen aan de grote stad, weer stoplichten, continu verkeer. In een heerlijk herfstzonnetje wandelen we al geocachend naar de toren.
Na de entreeprijs betaald te hebben, wat dan eens een keer meevalt, gaan we naar boven. 190m boven de grond, eitje, we zijn hoger geweest. Maar goed het uitzicht is ook bij deze prachtig. In de verte de rocky mountains, beneden kunnen we goed zien hoelang de treinen hier zijn, saddledome in de verte.
In de toren zit ook een restaurant die draait, tijd voor koffie. Jammer helaas het restaurant is tussen 2 en 5 gesloten. Geen koffie dus, maar we kunnen wel terwijl we wachten op de lift het restaurant zien draaien.
Beneden gekomen hebben we internet en zijn we toch wel nieuwsgierig naar de ondergang van oranje en ja..... De uitslag is bekend. Verdient dat ze thuis blijven. We hebben veel turkse buren dus we kijken wel met hen mee.
Goed verder wandelen, dit doen we dan ook lekker en bij terugkomst in het motel blijken we 14,5km te hebben gelopen, geen wonder dat de beentjes het zat beginnen te worden.
Na even een snelle maaltijd, om 17.30uur, wat is dat voor tijd gaan we weer op weg, op naar de Calgary flames tegen St louis blues.
We pakken dit keer de tram, gelukkig hebben we een berg kleingeld voor de kaartjes. Anders moet met creditkaart. Echt werkelijk bijna alles gaat hier met de creditkaart, ding maakt overuren. Voordeel is dat we nu niet gelijk betalen, nadeel geen idee meer wat je uitgeeft.
Goed handje munten in de automaat en kaartjes. In de tram zien we al de nodige rode truien, we zitten dus mogen we aannemen in de juiste tram.
Na een ritje van een half uur komen we aan, na even zoeken na de juiste ingang, vervolgens het juiste vak en rij komen we op de juiste stoelen. Iets duudelijker bewegwijzering zou fijn zijn (nog meer mensen zoeken)
Het eerste wat opvalt is dat niet koud is, nou stijgt warmte en aangezien we bijna boven zitten is dit misschien een verklaring.
We zijn er klaar voor let de game begin...., eerst de scheids in het zonnetje zetten, die heeft blijkbaar zijn 1000ste wedstrijd, best een hoop.
Via internet hebben we gelezen dat een wedstrijd 3x20 zuivere minuten speeltijd duurt (veter los, klok stopt, gescoort klokstopt etc) en er tussen iedere ronde een 15 minuten pauze zit, 6 spelers op het veld (waarvan 1 keeper), en de spelers wisselen continu.
Goed we zullen zien, nou na 2,5 uur snappen we nog weinig van de game, hebben veel spelers op en af zien gaan, 7 doelpunten (3 voor de thuisploeg, en dus verloren ), zijn de momenten tussen de wedstrijd sfeervoller dan de wedstrijd zelf.
Nu klinkt het of het niet leuk was. We hebben absoluut een leuke avond gehad, leuke ervaring om een keer mee te maken. Alleen hebben we meer het idee dat het draait om alles om de wedstrijd dan de wedstrijd zelf.
Goed dan weer terug met de tram, dat loopt lekker vloeiend hier. Geen gedruk en getrek.
Omdat we vroeg hebben gegeten lusten we nog wel wat en dus trekken we maar eens een zak chips open die we al 2 weken mee sleuren.


Woe 14 okt Calgary

Wat doe je op een mooie zonnige dag? Juist je smeert je in met zonnebrand, trekt je schoenen aan en gaat wandelen.
2 keuzes, 1 je loopt de route die bijna iedere toerist loopt of je maakt een eigen route en ziet andere dingen. Uiteraard gaan wij voor keuze 2.
We programmeren wat dingen in de gps die we wel willen zien, gooien de geocache dingen erin en gaan.
De eerste stop brengt ons naar het universiteits gebeuren, wat een campus zeg. Ten midden van de campus, de olympic oval, het schaatsdomein van Calgary, gebouwd voor de olympische spelen van 1988. En waar menig goud mee vandaan naar Nederland is gekomen.
Goed we kijken even binnen en voor ons gevoel is dit schaatspaleis kleiner dan Thialf. Wel leuk om even te kijken waar over een paar weken het schaatsen weer vandaan komt.
Na de universiteit wandelen we lekker verder, zien aparte kerken, in de vorm van een wigwam. Genieten van de zon, de eekhoorns, grappig om te zien dat hun staart mee beweegt op het ritme van hun springen, die voorbij komen en speuren wat af om geocaches te vinden, op naar nummer 100. We vinden em en nog een paar meer.
Na 10km komen we bij de Peace bridge uit, een vrije nieuwe fiets/wandelbrug (2012). Mooie architectuur.
Hierna wandelen we lekker verder via het prince island park, een groot park met her en der wat beelden en een cafe, dus na 4,5 uur wandelen gaan we daar even zitten om te genieten van een biertje in de laatste zonnestralen van de dag.
Vervolgens komen we nog bij het olympic plaza, een groot beeld van een hoofd, wandelen we nog een stukje van de 15 skywalk, een route die vai overdekte bruggen van het ene pand naar de andere loopt, zodat bij slecht weer je toch aangenaam kan winkelen, nog even door China town en zo weer terug nasr het motel, score 24k gewandeld, natte sokken en zere voeten.
Gelukkig zit er aan de overkant een restaurant en redden we dat nog net qua afstand.
Na een heerlijke maaltijd wordt het toch echt tijd om de tassen te herinpakken, morgenavond vliegen we naar huis.


Don 15 okt Calgary en naar huis

De laatste dag alweer, maar nog een volle dag want pas om 22.25uur vliegen we.
Goed de dag starten we lekker langzaam, hoeven tenslotte pas om 11.00uur uit te checken. Nadat we dat gedaan hebben rijden we naar de dierentuin, we kunnen ook met de c-train maar aangezien we nog benzine hebben en de tank zoveel mogelijk leeg willen hebben gaan we lekker rijden, haha.
Uiteindelijk vermaken we ons prima in de dierentuin, we hangen er bijna 6 uur rond. We zien allerlei andere dieren dan in de andere dierentuinen, ook een hoop Canadese dieren en jawel eindelijk een Grizzly beer, echter deze dame of heer ligt te zonnen dus zien we nog niet veel, we besluiten na een tijdje door te lopen en later nogmaals er heen te gaan.
Ook de zwarte beer ligt lekker lui.
Na een hele ronde gaan we dus weer terug en de zwarte beer blijkt niet alleen te zijn, een cremekleurige en een kleine bruine zitten in de boom. Van deze 3 zien we veel, toch nog levende beren.
De grizzly is inmiddels van plaats gewisseld maar erg veel zin om onze kant op te kijken heeft deze niet, jammer.
Na de dierentuin rijden we om de tijd te doden nog even naar een shoppingmall, we wandelen wat rond en eten daar nog wat voor we ons naar vliegveld begeven, waar we nu zitten terwijl dit geschreven wordt.
We hebben een heerlijke vakantie gehad. We hebben het getroffen qua weer, grotendeels alleen maar zon. We hebben veel gezien en gedaan, weer een mooie reis om op terug te kijken.