Veel water, van Bc naar Alberta (Wellsgray en Jasper)
11 oktober 2015 - Jasper, Canada
Nog even filmpje van zipline
https://youtu.be/sf-TAucsimM
Di 6 okt Whistler - Clearwater
Een lange rit vandaag dus op tijd weg. Alle zooi weer mee en gaan. Prima dagje om te rijden want het is bewolkt, de bomen lijken ineens minder mooi van kleur.
Goed de rit gaat vandaag van Whistler naar Clearwater, aan begin van het nationale park Wells gray, meer Canada in.
Dat de rit lang duurt is niet geheel gek als je grote delen maar 60km per uur mag rijden, weg werkzaamheden en een wegmedewerker die niet snapt of ze nu bordje stop of slow moeten laten zien, want we krijgen een slow of te wel we mogen rijden. Na een klen stukje rijden ineens nog een tegen ligger, uh? Wij mochten toch rijden. Ja dat mochten we, maar blijkbaar te vroeg. Gelukkig is de 1 baans weg en rijden we allemaal lamgzaam dus tijd en ruimte om op zij te gaan.
Goed het uitzicht veranderd iedere keer, zo hoge bergen met bomen, dan kale rotsen met verbrandde bomen en fantastische mooie meren. Een lange maar mooie rit.
Onderweg ook een paar dorpjes, in Nederland zouden we het een woonwagenkamp noemen.
Benieuwd hoe Clearwater er uit ziet. Onze slaapplaats bevind zich net buiten het stadje en na het inchecken rijden we er even naar toe voor boodschappen. Hier ziet het er hier weer iets beter uit qua woningen.
's avonds eten we in het restaurant wat bij het hotel hoort, we hebben er goede recensies over gelezen op tripadvisor en nou das zeker waar. We hebben heerlijk gegeten. Met volle buikjes lekker op tijd naar bed voor een nieuw avontuur morgen. Een dagje autorijden is best vermoeiend.
Woe 7 okt
Vandaag een waterig dagje en nee niet vanwege de regen, al is de zon even achter de wolken verdwenen, maar vandaag staan er de nodige watervallen op het programma in Wells gray nationalpark.
We starten met info bij het informatiecentrum, toch handig want zo zien we ook gelijk dat er een paar routes zijn om te wandelen, alleen watervallen bezoeken is ook zo saai.
Goed we starten achter in het park, een ritje van 60 kilometer. Na even zoeken naar de juiste startplek (we zijn er eerst voorbijgereden) vinden we toch de juiste parkeerplaats. Daar aangekomen staat er een grote kamper en de rijders daarvan vragen zich af of wij weten of dit de start is van West lake loop, aangezien niet aangegeven staat. Ja we zitten goed, handig we kunnen antwoord geven in het Nederlands. Ook zij waren 1st doorgereden omdat ze dachten dat hier niet was, staat niet aangegeven bij de parkeerplaats.
Goed fototoestel mee en lopen, zouden we vandaag nou eens beren zien.
De wandelroute loopt langs een rivier en kleine watervallen, erg mooi. We wandelen lekker op het gemak, zoeken weer een geocache en blijken er 1 te hebben die weer verplaats moet wordem, hebben we net eergisteren de ander weer weg gedaan, hebben we er nog 1. Goed we nemen em mee, we leggen em wel weer ergens neer.
Goedna zo'n 5 kwartier lopen hebben we het rondje volbracht, 2 uur? Nee die hadden we niet nodig.
Na de wandeling op weg naar Helmcken falls, 141m hoog, ruim 2x zo hoog als de beroemde Niagara falls. We hoeven niet ver te lopen en horen het water al naar beneden kletteren. Wat een indruk wekkende waterval, wat een water valt er naarbenedenen wat een diepte.
Na de nodige foto's op weg naar de volgende, de Dawson fall, een heel stuk lager als de vorige maar daar integen enorm breed. Wat een kracht zit er toch achter een waterval. Liters water per seconde worden verplaatst.
Inmiddels zijn we weer een beetje uitgerust van de eerste wandeling en dus tijd voor een 2de, op naar Moul falls. Voor deze waterval moeten we eerst een half uur wandelen over een makkelijk pad, al maaiend met onze armen komen we de eerste 5 minuten door, wat een muggen ineens, even het gevoel op een tropisch eiland te zijn. Het laatste stuk gaat behoorlijk naar beneden en ineens staan we praktisch aan de voet van de water val. Nog een klein stukje klimmen en we kunnen achter de waterval doorlopen, dit laten we gaan, een nat pak staat niet op ons wensen lijstje. En ook al is de zon gaan schijnen, voor een nat pak is het toch te koud.
Over het zelfde pad wandelen we terug, we zien verse grote drollen/hopen maar geen beren.
Inmiddels is het eind van de middag en hebben we nog 1 waterval te gaan, de Spahat fall.
Deze bereiken we rond 16.30uur, al weer zo'n inmens hoge waterval, wat een verschillende watervallen zij er toch eigenlijk en allemaal zij ze tot nu toe prachtig in hun eigen formaat.
We halen nog even wat boodschappen en borrelen even lekker op de kamer, zoem, piep,en wat voor geluiden nog meer. We hebben bezoek op de kamer, een grote krekel staartons vanaf een kussen aan, gauw naar buiten ermee. Zo rustig verder borrelen en 's avonds een hapje eten in het restaurant van het hotel, smaakt allemaal prima.
Don 8 okt Cleatwater - Jasper
Vandaag verlaten we de provincie British columbia en gaan naar de provincie Alberta. Dit betekend ook weer een andere tijdszone, 1 Alberta is het 1 uur later als in BC, dus klokken weer vooruit.
Goed we stellen de navigatie in 318km op de teller en dat wordt een makkelijk ritje, want de eerste 316km als maar rechtdoor.
Langzaam aan veranderd het landschap, zagen we nog gewone bomen waarvan de bladeren verkleuren, nu komen we veel dennenbomen tegen en beginnen de bergen kaler te worden. Langzaam aan stijgen we ook van 300 naar 1100m, de Rocky mountains komen inzicht. Onderweg stoppen we een paar keer, 1x omdat we denken een beer bij het water te zien, maar als we gekeerd zijn en zijn waar het was, zien we niks meer. Ook komen we langs de hoogste berg van Canada, Mount robson. De top 3954m, echter zien we de top niet want deze ligt mooi verstopt in het wolkendek. Heel af en toe schijn je em te zien, nu hebben wij die mazzel niet. Ook de eerste eland gespot,welliswaar op zijn zij in de achterbak van een auto, oftewel niet meer levend.
Na een uurtje of 5 bereiken we de grens van BC met Alberta, we betalen de tol voor 4 dagen en zijn binnen in de Rocky's.
Na nog even gereden te hebben zijn we bijna op de plaats van bestemming maar we moeten even geduld hebben, een trein van zo'n 2km, ja jullie lezen het goed, die treinen, goederentreinen, zijn mega lang en worden voortgetrokken door 2 locomotieven. Wat een lengte zeg. Goed na een minuut of 15 wachten kunnen we toch ons laatste stukje verder.
Aangekomen bij de accomodatie hangt er een kaartje hoe we binnen kunnen komen, gaat hier allemaal erg makkelijk hebben we al gemerkt.
Na een dagje autorijden is een stukje lopen ook nog lekker en dus doen we dat, we verkennen de stad, groter dan verwacht. Uiteindelijk belanden we bij de Jasper Brewery,tuurlijk moeten we dan even een biertje proeven.
Na het bier en een snack gaan we lekker terug naar de guesthouse, het lijkt er op dat we de 1ste nacht hier geen medebewoners hebben in de andere kamer en dus dat badkamer voor ons zelf is, zou mooi zijn als zo blijft.
Vrij 9 okt Jasper
Een uurtje tijdsverschil is niet veel maar doordat we nog amper van onze jetlag af waren is het toch even moeilijk opstarten. Het feit dat we koffie zetten zonder het filter met koffie erin te doen spreekt voor zich.
Voor vandaag staat er weer water op het programma, nee geen boot, geen waterval maar dit keer verschillende meren.
We besluiten eerst naar het eindpunt te rijden, Maligne lake, een tochtje van 50km, met een gemiddelde van 50km per uur, dus een uurtje zoet voor we er zijn.
Bij Maligne lake maken we 2 verschillende wandelingen langs het meer, als de zon zich zo af en toe laat zien komt de prachtige blauwe/groene kleur van het water naar boven, het op de foto vast leggen is nog een hele kunst. Op de achtergrond prachtige hoge bergen met zo nu en dan een mooie witte top.
We zien de nodige vogels maar van een beer nog steeds geen sprake.
Vervolgens rijden we naar Medicine lake, een bijzonder meer. In de zomer staat deze vol met water en zo in oktober, dus nu begint deze langzaam leef te lopen. In een een hoekje van het meer, zie en hoor je het water weglopen. Echt bizar, je hoort het water onder je door weggaan.
Hierna nog een bezoekje aan Maligne caynon, de theorieen over deze canyon zijn verschillend. 1. Ooit stond deze vol water en is langzaam weggezakt. 2. De canyon is ontstaan nadat de berg/grot ingestort is en zo kwam er water in te staan.
Wat de juiste theorie ook mag zijn mooi en hoog is ie wel, het hoogste oftewel diepste punt is 51m, wat een diepte.
Na de wandelingen en mooie dingen die we gezien hebben is het wel even klaar en tijd voor een snack, een hele gezonde, een salade, haha die moet nog op dus dan maar nu.
Vol nieuwe energie, die harde crutons zorgen daar vast voor, gaan we nog even een wandeling maken langs het het stadje en de berg die erbij hoort. Na enkele meters omhoog gelopen te hebben ziet Chantal wat bewegen en roept, oke niet te hard Stop. Ivo banjert gewoon door, nog een keer Stop. Wat is er? Kijk ff rechts van je.
Wow oke, die is niet klein. Nee geen beer, maar wel een enorm hert (waipiti?), geen lief bambie hertje.
Goed hoe gaan we die ontwijken, meneer of mevrouw ligt namelijk langs ons looppad, ja oke wij zijn in zijn/haar tuin.
Terwijl we even een fotoschieten, opgepast afstand denken we even verder. Er zit niks anders op om zoveel mogelijk links door de struiken te gaan en deze vriendelijke vriend in de gaten te houden. Stap voor stap, het beest in de gaten houdend. Pff we komen er langs.
We wandelen heerlijk verder en onderweg zien we nog zo'n mega hert in een tuin staan, misschien wel de zelfde qua afstand tussen deze plaats en het bospaadje, moe en voldaan komen we aan bij de brewery, gisteren bij het bier drinken hebbem we gezien dat ze ook een lekkere menukaart hebben, althans de gerechten erop, dus proberen maar. En lekker!
Zat 10 okt
We slapen eerst eens even uit en daarna wederom een dagje touren en wandelen.
Dit keer beginnen we naast het stadje bij Pyramid lake. We maken een pittige wandeling van 7,5km. Trotseren de druppels, nou ja het zijn er maar een paar.
Boven op de berg hebben we een mooi uitzicht op het stadje Jasper, Patricia en Pyramid lake en de vele bergen er om heen. Vanaf boven is goed te zien hoe blauw het water weer is.
Nog even genieten van een bak koffie met uitzicht en dan verder. Die koffie kost hier echt geen drol, perfect land voor Chantal.
Goed volgende punt, Japser house, helaas is deze dicht omdat ze de weg er voor aan het asfalteren zijn. Goed dan door naar de volgende Pocohontas, ja het is echt een dorpje en niet die tekenfilm.
Hier maken we een wandelingetje over een oude kolenmijn en hebben natuurlijk weer prachtige beelden in de omgeving.
Dan de laatste stop, Miette hotsprings. Hier kunnen we nog een wandeling maken van een uur maar we horen de hotsprings roepen en besluiten rechtstreeks daar heen te gaan.
Oh wat lekker, even heerlijk 1,5uur in het zeer warm bad hangen, zonnetje op de bol, roofvogels in de lucht en bergen om ons heen.
Inmiddels is het bijna 18.00uur en moeten we nog een uur terug rijden, dus hoppa de auto in. In het atadje aangekomen springt er een man de weg op, gelukkig nog een eind voor ons. Wat doet die nou? Binnen 3 seconden weten we het antwoord, er loopt ineens een enorm hert zijn kant op. Geen gezicht zo'n beest op straat.
We pakken gauw vast wat spullen in want morgen willen we op tijd weg. Nog 1x eten bij de brewery en dan zit Jasper er weer op. Op naar Canmore.
https://youtu.be/sf-TAucsimM
Di 6 okt Whistler - Clearwater
Een lange rit vandaag dus op tijd weg. Alle zooi weer mee en gaan. Prima dagje om te rijden want het is bewolkt, de bomen lijken ineens minder mooi van kleur.
Goed de rit gaat vandaag van Whistler naar Clearwater, aan begin van het nationale park Wells gray, meer Canada in.
Dat de rit lang duurt is niet geheel gek als je grote delen maar 60km per uur mag rijden, weg werkzaamheden en een wegmedewerker die niet snapt of ze nu bordje stop of slow moeten laten zien, want we krijgen een slow of te wel we mogen rijden. Na een klen stukje rijden ineens nog een tegen ligger, uh? Wij mochten toch rijden. Ja dat mochten we, maar blijkbaar te vroeg. Gelukkig is de 1 baans weg en rijden we allemaal lamgzaam dus tijd en ruimte om op zij te gaan.
Goed het uitzicht veranderd iedere keer, zo hoge bergen met bomen, dan kale rotsen met verbrandde bomen en fantastische mooie meren. Een lange maar mooie rit.
Onderweg ook een paar dorpjes, in Nederland zouden we het een woonwagenkamp noemen.
Benieuwd hoe Clearwater er uit ziet. Onze slaapplaats bevind zich net buiten het stadje en na het inchecken rijden we er even naar toe voor boodschappen. Hier ziet het er hier weer iets beter uit qua woningen.
's avonds eten we in het restaurant wat bij het hotel hoort, we hebben er goede recensies over gelezen op tripadvisor en nou das zeker waar. We hebben heerlijk gegeten. Met volle buikjes lekker op tijd naar bed voor een nieuw avontuur morgen. Een dagje autorijden is best vermoeiend.
Woe 7 okt
Vandaag een waterig dagje en nee niet vanwege de regen, al is de zon even achter de wolken verdwenen, maar vandaag staan er de nodige watervallen op het programma in Wells gray nationalpark.
We starten met info bij het informatiecentrum, toch handig want zo zien we ook gelijk dat er een paar routes zijn om te wandelen, alleen watervallen bezoeken is ook zo saai.
Goed we starten achter in het park, een ritje van 60 kilometer. Na even zoeken naar de juiste startplek (we zijn er eerst voorbijgereden) vinden we toch de juiste parkeerplaats. Daar aangekomen staat er een grote kamper en de rijders daarvan vragen zich af of wij weten of dit de start is van West lake loop, aangezien niet aangegeven staat. Ja we zitten goed, handig we kunnen antwoord geven in het Nederlands. Ook zij waren 1st doorgereden omdat ze dachten dat hier niet was, staat niet aangegeven bij de parkeerplaats.
Goed fototoestel mee en lopen, zouden we vandaag nou eens beren zien.
De wandelroute loopt langs een rivier en kleine watervallen, erg mooi. We wandelen lekker op het gemak, zoeken weer een geocache en blijken er 1 te hebben die weer verplaats moet wordem, hebben we net eergisteren de ander weer weg gedaan, hebben we er nog 1. Goed we nemen em mee, we leggen em wel weer ergens neer.
Goedna zo'n 5 kwartier lopen hebben we het rondje volbracht, 2 uur? Nee die hadden we niet nodig.
Na de wandeling op weg naar Helmcken falls, 141m hoog, ruim 2x zo hoog als de beroemde Niagara falls. We hoeven niet ver te lopen en horen het water al naar beneden kletteren. Wat een indruk wekkende waterval, wat een water valt er naarbenedenen wat een diepte.
Na de nodige foto's op weg naar de volgende, de Dawson fall, een heel stuk lager als de vorige maar daar integen enorm breed. Wat een kracht zit er toch achter een waterval. Liters water per seconde worden verplaatst.
Inmiddels zijn we weer een beetje uitgerust van de eerste wandeling en dus tijd voor een 2de, op naar Moul falls. Voor deze waterval moeten we eerst een half uur wandelen over een makkelijk pad, al maaiend met onze armen komen we de eerste 5 minuten door, wat een muggen ineens, even het gevoel op een tropisch eiland te zijn. Het laatste stuk gaat behoorlijk naar beneden en ineens staan we praktisch aan de voet van de water val. Nog een klein stukje klimmen en we kunnen achter de waterval doorlopen, dit laten we gaan, een nat pak staat niet op ons wensen lijstje. En ook al is de zon gaan schijnen, voor een nat pak is het toch te koud.
Over het zelfde pad wandelen we terug, we zien verse grote drollen/hopen maar geen beren.
Inmiddels is het eind van de middag en hebben we nog 1 waterval te gaan, de Spahat fall.
Deze bereiken we rond 16.30uur, al weer zo'n inmens hoge waterval, wat een verschillende watervallen zij er toch eigenlijk en allemaal zij ze tot nu toe prachtig in hun eigen formaat.
We halen nog even wat boodschappen en borrelen even lekker op de kamer, zoem, piep,en wat voor geluiden nog meer. We hebben bezoek op de kamer, een grote krekel staartons vanaf een kussen aan, gauw naar buiten ermee. Zo rustig verder borrelen en 's avonds een hapje eten in het restaurant van het hotel, smaakt allemaal prima.
Don 8 okt Cleatwater - Jasper
Vandaag verlaten we de provincie British columbia en gaan naar de provincie Alberta. Dit betekend ook weer een andere tijdszone, 1 Alberta is het 1 uur later als in BC, dus klokken weer vooruit.
Goed we stellen de navigatie in 318km op de teller en dat wordt een makkelijk ritje, want de eerste 316km als maar rechtdoor.
Langzaam aan veranderd het landschap, zagen we nog gewone bomen waarvan de bladeren verkleuren, nu komen we veel dennenbomen tegen en beginnen de bergen kaler te worden. Langzaam aan stijgen we ook van 300 naar 1100m, de Rocky mountains komen inzicht. Onderweg stoppen we een paar keer, 1x omdat we denken een beer bij het water te zien, maar als we gekeerd zijn en zijn waar het was, zien we niks meer. Ook komen we langs de hoogste berg van Canada, Mount robson. De top 3954m, echter zien we de top niet want deze ligt mooi verstopt in het wolkendek. Heel af en toe schijn je em te zien, nu hebben wij die mazzel niet. Ook de eerste eland gespot,welliswaar op zijn zij in de achterbak van een auto, oftewel niet meer levend.
Na een uurtje of 5 bereiken we de grens van BC met Alberta, we betalen de tol voor 4 dagen en zijn binnen in de Rocky's.
Na nog even gereden te hebben zijn we bijna op de plaats van bestemming maar we moeten even geduld hebben, een trein van zo'n 2km, ja jullie lezen het goed, die treinen, goederentreinen, zijn mega lang en worden voortgetrokken door 2 locomotieven. Wat een lengte zeg. Goed na een minuut of 15 wachten kunnen we toch ons laatste stukje verder.
Aangekomen bij de accomodatie hangt er een kaartje hoe we binnen kunnen komen, gaat hier allemaal erg makkelijk hebben we al gemerkt.
Na een dagje autorijden is een stukje lopen ook nog lekker en dus doen we dat, we verkennen de stad, groter dan verwacht. Uiteindelijk belanden we bij de Jasper Brewery,tuurlijk moeten we dan even een biertje proeven.
Na het bier en een snack gaan we lekker terug naar de guesthouse, het lijkt er op dat we de 1ste nacht hier geen medebewoners hebben in de andere kamer en dus dat badkamer voor ons zelf is, zou mooi zijn als zo blijft.
Vrij 9 okt Jasper
Een uurtje tijdsverschil is niet veel maar doordat we nog amper van onze jetlag af waren is het toch even moeilijk opstarten. Het feit dat we koffie zetten zonder het filter met koffie erin te doen spreekt voor zich.
Voor vandaag staat er weer water op het programma, nee geen boot, geen waterval maar dit keer verschillende meren.
We besluiten eerst naar het eindpunt te rijden, Maligne lake, een tochtje van 50km, met een gemiddelde van 50km per uur, dus een uurtje zoet voor we er zijn.
Bij Maligne lake maken we 2 verschillende wandelingen langs het meer, als de zon zich zo af en toe laat zien komt de prachtige blauwe/groene kleur van het water naar boven, het op de foto vast leggen is nog een hele kunst. Op de achtergrond prachtige hoge bergen met zo nu en dan een mooie witte top.
We zien de nodige vogels maar van een beer nog steeds geen sprake.
Vervolgens rijden we naar Medicine lake, een bijzonder meer. In de zomer staat deze vol met water en zo in oktober, dus nu begint deze langzaam leef te lopen. In een een hoekje van het meer, zie en hoor je het water weglopen. Echt bizar, je hoort het water onder je door weggaan.
Hierna nog een bezoekje aan Maligne caynon, de theorieen over deze canyon zijn verschillend. 1. Ooit stond deze vol water en is langzaam weggezakt. 2. De canyon is ontstaan nadat de berg/grot ingestort is en zo kwam er water in te staan.
Wat de juiste theorie ook mag zijn mooi en hoog is ie wel, het hoogste oftewel diepste punt is 51m, wat een diepte.
Na de wandelingen en mooie dingen die we gezien hebben is het wel even klaar en tijd voor een snack, een hele gezonde, een salade, haha die moet nog op dus dan maar nu.
Vol nieuwe energie, die harde crutons zorgen daar vast voor, gaan we nog even een wandeling maken langs het het stadje en de berg die erbij hoort. Na enkele meters omhoog gelopen te hebben ziet Chantal wat bewegen en roept, oke niet te hard Stop. Ivo banjert gewoon door, nog een keer Stop. Wat is er? Kijk ff rechts van je.
Wow oke, die is niet klein. Nee geen beer, maar wel een enorm hert (waipiti?), geen lief bambie hertje.
Goed hoe gaan we die ontwijken, meneer of mevrouw ligt namelijk langs ons looppad, ja oke wij zijn in zijn/haar tuin.
Terwijl we even een fotoschieten, opgepast afstand denken we even verder. Er zit niks anders op om zoveel mogelijk links door de struiken te gaan en deze vriendelijke vriend in de gaten te houden. Stap voor stap, het beest in de gaten houdend. Pff we komen er langs.
We wandelen heerlijk verder en onderweg zien we nog zo'n mega hert in een tuin staan, misschien wel de zelfde qua afstand tussen deze plaats en het bospaadje, moe en voldaan komen we aan bij de brewery, gisteren bij het bier drinken hebbem we gezien dat ze ook een lekkere menukaart hebben, althans de gerechten erop, dus proberen maar. En lekker!
Zat 10 okt
We slapen eerst eens even uit en daarna wederom een dagje touren en wandelen.
Dit keer beginnen we naast het stadje bij Pyramid lake. We maken een pittige wandeling van 7,5km. Trotseren de druppels, nou ja het zijn er maar een paar.
Boven op de berg hebben we een mooi uitzicht op het stadje Jasper, Patricia en Pyramid lake en de vele bergen er om heen. Vanaf boven is goed te zien hoe blauw het water weer is.
Nog even genieten van een bak koffie met uitzicht en dan verder. Die koffie kost hier echt geen drol, perfect land voor Chantal.
Goed volgende punt, Japser house, helaas is deze dicht omdat ze de weg er voor aan het asfalteren zijn. Goed dan door naar de volgende Pocohontas, ja het is echt een dorpje en niet die tekenfilm.
Hier maken we een wandelingetje over een oude kolenmijn en hebben natuurlijk weer prachtige beelden in de omgeving.
Dan de laatste stop, Miette hotsprings. Hier kunnen we nog een wandeling maken van een uur maar we horen de hotsprings roepen en besluiten rechtstreeks daar heen te gaan.
Oh wat lekker, even heerlijk 1,5uur in het zeer warm bad hangen, zonnetje op de bol, roofvogels in de lucht en bergen om ons heen.
Inmiddels is het bijna 18.00uur en moeten we nog een uur terug rijden, dus hoppa de auto in. In het atadje aangekomen springt er een man de weg op, gelukkig nog een eind voor ons. Wat doet die nou? Binnen 3 seconden weten we het antwoord, er loopt ineens een enorm hert zijn kant op. Geen gezicht zo'n beest op straat.
We pakken gauw vast wat spullen in want morgen willen we op tijd weg. Nog 1x eten bij de brewery en dan zit Jasper er weer op. Op naar Canmore.
er voor de voeten (en auto) komt. Maar er nog een paar "avontuurlijke"dagen
van en kijk uit voor overstekende beren. XXX. Pa