Week 2 met Neil (Mount Gambier, Torquay en Philip Island

21 december 2014 - Bairnsdale, Australië

Ma 15 dec

Een dag waarin Australië het nieuws in de hele wereld beheerst. In Sydney is een gijzeling gaande in een chocoladewinkel/cafe, een gek (hebben er geen andere woorden voor) houdt naar schatting zo'n 30 mensen gegijzeld. Gelukkig zijn we nog ver weg van Sydney, maar ook hier dus van die mafkezen. Hopelijk loopt het voor de gegijzelde goed af.
Wij rijden vandaag van Adelaide naar Mount Gambier, op weg richting het begin van de Great Ovean road.
Door weer een totaal ander landschap en weer 2 dode kangoeroes komen we na 6,5uur aan op de camping. Gisteren was er vanuit Adelaide gebeld voor een reservering maar blijkbaar is er toch iets niet goed gegaan want staan er niet in, maar geen probleem plaats zat. Nou inderdaad het lijkt hier wel uitgestorven, lekker rustig.
Na een santiare stop in ons prive toilet gaan we even info halen en eten. Morgen rondje stad wandelen en naar een groot Sinkhole wat hier vlakbij is.
Omdat we weer gratis en goed internet hebben brengen we de avond door in de gezamenlijke keuken, 1 lekker warm (veel wind, niet buiten zitten tot laat) en 2 iets makkelijker als je wil schrijven en dingen opzoeken.
Het meeste wat geregeld moet worden is gedaan, alleen nog een camping vinden voor de nacht van 23 op 24 dec. Ach dat komt ook wel goed.
We checken nog even het nieuws en na 14uur zijn er 5 mensen ontsnapt en is de gijzeling nog altijd gaande. Morgenochtend maar nieuws weer checken.

Din 16 dec

Een dag met een zwart randje in Australië, bij de gijzeling zijn 3 doden gevallen, helaas 2 onschuldige mensen, de dader hadden ze moeten ophangen en moeten stenigen, wat een malloot.
Goed ook het weer heeft zich aan de stemming aangepast, veel wind en buien, maar tussen de buien is het droog en zonnig. Het is hier echt vandaag van het ene moment blauw en zon naar houdt je tas vast want anders waait die weg.
Omdat we net te laat zijn voor de tour van 12.00uur in de Engelbrecht caves gaan we eerst een rondje touren met Neil richting Blue lake, hier vandaan hebben we een mooi uitzicht op de stad Mount Gambier, de stad is gebouwt op vulkanen en grotten. Er zijn verschillende sinkholes in de stad.
Omdat we niet heel veel tijd hebben en het weer begint te hozen rijden we terug naar Engelbrecht caves, hopelijk gaat de tour van 13.00uur door. I.v.m. de regen en daardoor nat wordende looppaden kan het zijn dat de caves dicht zijn. Gelukkig stopt de regen weer op tijd en mogen we de caves in. De Engelbrecht caves, liggen midden in de stad, het verkeer raast zo'n 20 meter boven je hoofd. In de caves kan je ook duiken, duikers kunnen bij een gunstige wind de auto's horen rijden.
Indrukwekkend hoe groot zo'n cave kan zijn en raar om te zien dat er water doorloopt waar men kan duiken.
De 2de grot brengt ons nog een verassing, als we beneden staan horen we een geluid, de gids heeft dit ook nooit eerder gehoord. Goed luisteren, zou het de wind zijn, water wat stijgt (in geen 200jaar gebeurt), of lava activiteit (geen 5000jaar gebeurd). Vreemd, echt thuis brengen kunnen we het niet, het lijkt het minst op de wind want het is een redelijk constant geluid. Goed eerst de cave maar verder bekijken.
Na een bezoekje aan de cave drinken we er nog een bak koffie en ondertussen gaat de gids bij een collega vragen of zij het geluid kan thuis brengen. Nu blijkt dat toen wij in de cave waren er weer een enorme harde bui was, deze veroorzaakte naar alle waarschijnlijkheid het geluid, hè niks spannends.
Ondertussen krijgt de zon meer kans en de wind ook, we rijden terug naar Blue lake, en zoals de naam zegt blauw. Nou is dit alleen in het voorjaar/zomer. In de herfst/winter veranderd het meer in een grijze kleur. Met de zon er op is het nog blauwer. Je kan om het meer wandelen maar omdat het weer erg onbetrouwbaar is vandaag passen we ervoor. We rijden door naar de garden caves, een tuin in het centrum gemaakt in het gat van een andere cave of te wel een sinkhole, erg mooi om te zien hoe ze van de natuur gebruik maken met andere natuur.
En dan als laatste een bezoek aan Umpertston sinkhole 1886, James Umpertson heeft van dit sinkhole een prachtige tuin gemaakt, vroeger lag er beneden in de sinkhole ook nog een klein riviertje waar men zomers aan het varen was met een bootje. De sinkhole is echt enorm.
Na alle caves en sinkholes tijd voor relaxen op de camping. Terwijl de regen weer naar beneden komt en de wind om de oren vliegt zitten wij lekker binnen in de grote keuken. Het kamperen hier verschilt op dit moment niet zoveel met in Nederland, haha. Morgen hopelijk weer een betere dag, ach ja het is tenslotte nog net geen zomer.

Woe 17 dec:

Op naar de Great Ocean road en zijn twelve apostels (uh nu nog 8)
Goed na een snel ontbijt, onze horloges weer een half uur vooruit omdat de tijd weer terug veranderd naar 10 uur verschil gaan we weer hobbelend met Neil op pad.
Het eerste deel rijdt leker vlot, daarna krijgen we een soort Nieuw-zeeland flashback met iets van veel bochten.
Uiteraard wel een heel ander uitzicht, die van de Great Ocean road. Eigenlijk doet de naam niet helemaal zijn eer aan want een groot gedeelte rij je misschien wel langs de zee, maar we zien het echt niet.
De zon staat strak aan de lucht dat maakt de route absoluut mooi, bij regen of grauw weer is het vast niet zo mooi.
Onderweg stoppen we een keer bij Thunder cave om van het uitzicht te genieten, hoge golven slaan tegen rotspartijen.
Daarna rijden we verder waarvoor we hier deze route rijden, op naar de 12 apostelen. Het zijn grote limestones, hoog boven het water en in de strallende zon is het een mooi contrast. Inmiddels zijn het trouwens nog maar 8 apostelen, lange tijd waren het er 9 maar net voor wij in 2005 in Australië waren is er 1 van 70meter hoog de zee ingestort.
Ook hebben we hier een heel nieuw fenomeen afhaal Chinees gezien. Busladingen vol, lijkt wel of we in China zitten, met chinezen, die allemaal een helicoptervlucht boven de apostelen hebben. Het was werkelijk chinezen ophalen, andere droppen en weer ophalen. Het was een grappig gezicht terwijl wij heerlijk bij ons campertje op de parkeerplaats in onze stoeltjes van een ijsje zaten te genieten. Waarschijnlijk grof geld betalen voor 5 minuten vliegen.
Ook bizar om te zien dat alle bussen waar ze mee vervoert worden zelfs Chinese beschrijving hebben, wij moesten ons ook in China met handen en voeten werk redden.
Na deze prettige stop nog 200km naar de camping in Torquay, een surfparadijs, dus hopelijk morgen surfen.

Don 18 dec

De dag start goed, maar volgens de voorspellingen gaat het 's middags regenen. Ook is het niet heel warm, graad of 20 dus echt lekker surf weer, nee. Goed andere plannen.
We gaan eerst naar Jirrahlinga koala wildlife sanctury, zo'n 30km boven Torquay.
Het is geen heel groot park maar wel erg leuk. Om 12.30uur was er een rondleiding bij de koala's en uitleg, dus die pakken we even mee. Het blijkt dat we het buiten verblijf in mogen en al lopende naar een plek waar we uitleg krijgen hangt er een koala heel dichtbij in een boom. Deze mag je heel voorzichtig aanraken, wat is die zacht. En wat een relaxte manier van slapen zeg.
Achter ons verstopt zich snel een 2de koala in een boom, maar we zien em mooinog.
Trouwens wel grappig dat we het allemaal koalaberen noemen, terwijl ze helemaal geen familie van beren zijn.
Naast de koala's zien we nog Dingo's (Australische hond, die je in het wild niet wil tegen komen), wombats, de nodige kaketoes, parkieten, reptielen, pelikaan, cavia's. Veel van deze dieren zijn hier gekomen omdat baasjes niet (meer) voor ze kunnen zorgen, of omdat ze gewond zijn geraakt. Ook zien we eindelijk levende kangoeroes, jammer genoeg niet in vrije natuur, maar we zien wel iets moois (en gefilmd), een kangoroe jong, en jeetje mina petje af voor de moeder, want klein is die zeker niet, die terug kruipt in moedersbuidel en lekker samen in het zonnetje gaan liggen.
In het park drinken we nog koffie terwijl we in eerste instantie denken dat er telkens een telefoon gaat maar dit blijken 2 papegaaien te zijn die dat doen, haha.
Omdat het nog steeds droog is rijden we terug naar Torquay om even bij het strand te gaan kijken, helaas als we daar heen rijden wordt het steeds donkerder en begint het te gieten, grr dan maar even naar de parkeerplaats van surfcity, gratis surfen op internet en tegelijkertijd koffie drinken.
Gelukkig wordt het weer droog en gaan we nog even kijken bij het strand, een paar surfers durfen het aan, maar ze doen niet veel en dus gaan we snel even de stad in en daarna naar de camping waar inmiddels de regen weer met bakken uit de luchtvalt, dus dan maar een spelletje Uno spelen in de camper.

Vrij 19 dec

Op naar camping nr 6, Philip island. Dit eiland is bekend om zijn vele pinguins en het motorrace circuit.
We zijn lekker op tijd op de camping en gelukkig is er plaats. Via internet boeken kon alleen voor 4 dagen dus op de gok erheen. (we hadden nog minstens 5 andere opties qua camping)
Na een heerlijke lunch in de zon willen we naar Cowes, een stadje 15minuten rijden i.v.m. boodschappen, maar natuurlijk zien we weer wat, een kortingskaart voor 3 atracties, de pinguinparade (willen we vanavond heen), koala centrum en een oudstadje.
Na wat info de kaart gekocht en gelijk in gebruik nemen, op naar de koala's.
We hebben al koala's in het wild gezien en ook in het andere centrum maar toch blijft het leuk. In dit centrum kan je een route lopen en ondertussen hopelijk koala's zien. Dit lijkt makkelijk maar echt niet, die beesten hebben wel zo'n goede schutkleur en ze zitten vaak hoog in de boom dus je nekspieren worden goed getraind met omhoog kijken. We vinden er een paar, ook vinden we er 2 die ruzie hebben. Meneer is het er niet mee eens dat mevouw ook in zijn boom wil slapen en jaagd met een hoop kabaal haar weg. Wel tof om een keer 2 koala's actief te zien. Ze zijn van zichzelf echt lui of ze doen weinig om energie te sparen omdat hun dieet bestaat uit alleen maar eucalyptusbladeren. Ze slapen zo'n 18 tot 20uur per dag en tussendoor eten ze af en toe wat. Ook tegen slecht weer zijn ze bestand, hun vacht is waterdicht.
Ze blijven er oh zo schattig uit zien maar als je goed naar hun vlijmscherpe poten kijkt dan is het oppassen geblazen.
Door het wegjagen van mevouw hebben wij wel hele gave plaatsjes kunnen schieten van dichtbij. Wordt moeilijk kiezen straks welke er in het fotoalbum moet, sowieso wordt dat een klus want inmiddels hebben we zo'n 4000 foto's, oeps.
Na de koala's maken we voordat we naar Cowes rijden nog een stop bij het racecircuit, even kijken naar de motoren die er over racen.
Dan toch echt even naar Cowes, goed te merken dat dit stadje wat groter is dan Newhaven waar wij verblijven, meer winkels en drukker.
Gauw terug naar de camping om even van de zon te genieten en op tijd eten omdat we naar de pinguins gaan.
Rond 20.00uur moeten we bij het pinguincentrum zijn en omdat we op onze 3ticket pas zagen dat je in het hoogseizoen moet boeken voor de parade gaan we maar op tijd die kant op.
Daar blijkt dat we op tijd zijn en dat we er in kunnen, dus gaan we eerst terug naar Neil om een bak koffie te drinken, hadden we nou de stoeltjes maar meegenomen i.p.v. op de camping laten staan hihi. Grappig om te zien dat er meer mensen met de camper nog even wat drinken of zelfs nog koken, als je toch een kaartje hebt is dit een prima manier om de tijd door te komen.
Als we eenmaal binnen zijn blijkt dat de pinguins rond 21.00uur aan land komen dus lopen we eerst nog een stukje en zien wallaby's en vogels. Dan kiezen we een mooi plaatsje op de tribune, welliswaar boven aan maar langs het pad, zo kunnen we ze omhoog zien waggelen. En dan ineens kleine pinguins, ze komen alvast uit hun holletjes gekropen om te wachten op hun ouders die met eten uit zee komen. Gaaf.
Erg leuk is dat de pinguins onder de brug gaan staan/liggen en wij ze nog steeds zien en de mensen op de brug geen idee hebben dat er pinguins onder hen zitten.Ook kunnen we nu nog gauw een foto maken, in donker kan het niet i.v.m. flitsen, logisch anders worden die beesten gek.
We hebben een prima plekje. Inmiddels begint het donker te worden en zien we de eerste witte strepen in zee. Gevolg schreeuwende Chinezen en ze gaan staan, terwijl er duidelijk zelfs in het Chinees is gevraagd te blijven zitten zodat iedereen het kan zien. De oude man achterons ergert zich er net als ons groen en geel aan en schreeuwt tegen ze Sit down, maar werkelijk waar ze doen echf of ze debiel zijn. Godzijdank hebben we mazzel want ze moeten op tijd weer terug met hun bussen richting Melbourne, 1,5uur rijden, flink betaald en bijna niks zien, boontje komt om zijn loontje. Dus voordat de eerste pinguinouders hun waggelende pootjes op land zetten is het merendeel vertrokken. Degene die overblijven zijn degene die wel kunnen luisteren en Engels willen begrijpen.
En zo zien wij nog lekker rustig een heleboel pinguins aan land komen. In zee komen ze bij elkaar om vervolgens in groepjes over het strand te rennen en de duinen in te waggelen op weg naar hun jong, die een flink kabaal maken, knap hoe de ouders hun kind terug vinden. Sommige moeten er zelfs iedere dag een kilometer of 2 voor afleggen.
Terug lopend naar de ingang zien we er een heleboel waggelen, grappig gezicht blijft het.

Zat 20 dec

Al weer 12 weken voorbij, wat vliegt dat. Het naar huis gaan kruipt dichterbij, iets waar we nog niet aan moeten denken. We genieten echt en vragen ons af of we terug in Nederland weer kunnen wennen en hoe snel we weer meegezogen worden in de dagelijkse sleur, hopelijk kunnen we dit relaxte gevoel nog lang volhouden.
We hebben al 2 van de 3 dingen afgestreept op onze 3ticket, vandaag de laatste, een bezoekje aan Churchill island, een eiland aan een eiland. In churchill island zien we hoe het er rond 1800 uitzag/ aan toeging. Ook zijn er voorstellingen van koemelken, schapen scheren etc, maar hier wachten we niet op. Het is een leuk plekje om even door te lopen maar niet heel groot. Ben je er niet geweest dan mis je ook niet iets.
Op naar het strand en woolamai looproute. In de strallende zon genieten we op de parkeerplaats van de lunch daarna gaan we wandelen. De track is 8,5km en volgens de beschrijving doe je er 4 uur over. Goed hoe veel moeten we klimmen, door zand of....? Geen idee, we besluiten te lopen en te kijken hoelang we over het eerste aangegeven stuk doen. 2,2km in 25min i.p.v. de aangegeven 1 uur en zelfs met foto stops. Wie heeft deze tijden bedacht. Goed al wandelend door de duinen, werkelijk een mooie route zo langs de zee komen we bij punt 2 ook veel sneller dan bedacht. We lopen dus de hele route.
Stttt stil staan, rechts komt er ineens een wallaby de bosjes uit, rechts heeft voorrang dus ga maar. Toch maar even fototoestel in de hand houden en we hebben geluk, verschillende zien we oversteken of in de bosjes staan eten.
Ook komen we nog een groog stekelvarken tegen. Heerlijk zo'n wandeling door de natuur. Het laatste stuk lopen we weer over het strand, inmiddels zijn de wolken die er even waren weer verdwenen en schijnt de zon fel, lekker kleurtje krijgen we al. Na 2 uur zijn we weer bij de auto, wat nou 4 uur. Ook best ontmoedigend, want kan me voorstellen als mensen naar de tijd kijken dat ze denken dat gaan we niet doen.
En in die 2 uur hebben we ook nog een tijdje staan kletsen op het strand en de nodige foto momenten gehad dus alles opgemak.
Ivo besluit vervolgensnog even de zee in te duiken, even spelen met de golven.
En Chantal geniet met een kopje koffie zittend op het strand, wat een leven hebben we zo.
Daarna lekker naar de camping waar we ons relaxte leven nog even voortzetten door heerlijk te borrelen, ondertussen met leedvermaak kijken na hoe 2 paren die bij elkaar horen hun vouwcaravans opzetten, te eten en 's avonds nog een wandeling te maken naar de andere kant van de brug naar San Remo en weer terug. En nee die brug is geen 10meter.

Vanaf hier willen wij iedereen fijne feestdagen wensen en vast alle goeds voor 2015. Dat alle dromen en wensen mogen uitkomen, onze wens hebben we in vervulling zien gaan, dus dromen zijn niet altijd bedrog.

3 Reacties

  1. Pa:
    21 december 2014
    Ook dit verslag brengt bij mij toch enige gevoelens van (gezonde) jaloezie te weeg. Zalig te lezen dat het betere Zwitser leven gevoel zich nog steeds van jullie meester maakt. Ik heb deze trip ook dit keer via Google afgelegt dus benik virtueel jullie achterna gereist echt te gek. Kanjers van me ga verder met veel veilige en mooie kmetrs maken en hou het gevoel van gelukzaligheid vast. Veel liefs van ons en de groeten van Turtle. Zij heeft
    trouwenseen nieuw plekiie voor zichzelf gevonden (zolang het duurt nl. daar waar de magnetron heeft gestaan (gesneuveld). Best een leuk gezicht de kat in zo'n hokkie.
  2. Alice:
    21 december 2014
    Even lekker op mijn gemak jullie geweldige verhalen bij gelezen. Super leuk om nu verhalen te lezen over plaatsen waar wij ook geweest zijn, heel herkenbaar!
  3. Dick en Luci:
    22 december 2014
    Het is goed om te lezen dat jullie het nog steeds naar jullie zin hebben.
    Alvast een fijne kerst en het allerbeste voor het nieuwe jaar gewenst.

    Dick en Luci