Wat een stank (Whakatane en Rotorua)

Vrij 21 nov

We rijden van de ene kustplaats naar de andere, een ritje van zo'n 280km dus relatief gezien kort.
De stop is in Whakatane, in een gezellige lodge/backpackershostel. De eigenaar is van boom van een kerel maar met een klein hartje. We zitten vlakbij het centrum en wandelen daar lekker heen. Whakantane ligt dus aan zee en 1 van de dingen om hier te doen is een bezoek brengen aan een vulkaan eiland. We hadden dit bij onze voorbereidingen niet gelezen, maar als tip meegekregen van Nederlanders die we tegen kwamen, vandaar onze stop hier.
Steve, de eigenaar van het hostel regelt voor ons de kaartjes dus dat scheelt weer.
Goed in het stadje wandelen we gewoon even lekker en daarna doen we boodschappen. Die supermarkten hier zijn wel super groot zeg en de openingstijden zijn erg ruim, ma t/m zo van 7.30 tot 21.00 of zelfs 22.00uur. Het wordt bijna nog leuk om boodschappen te doen.
's avonds gaan we nog op "wilde" kiwi spot, maar we zien ze niet.

Zat 22 nov

Vandaag waarvoor we hier zijn een bezoek aan White Island, een vulkaan eiland. 2,4km bij 2km.
Na 1,5 varen stappen we over op een klein rubberbootje die ons afzet op het eiland. Wat een lucht komt er van zo'n borrelend eiland zeg. Gelukkig hebben we gasmakers, dus als de adem ons ontneemt kunnen we die opzetten. Het ziet er wel raar uit met een helm op en een gasmasker bij je als nodig is.
Onze zilverensieraden doen we af omdat deze door de zwavel kunnen beschadigen.
Overal om ons heen pruttelt lava in de grond, grote stoom wolken met vreselijke stank komen aan ons voorbij. Gasmakers zijn inderdaad geen overbodige luxe, we hebben ze aardig wat keer gebruikt, ook de snoepjes die we kregen waren een goed idee, zo kon je de droge keel weer wat fijner maken.
Vorig jaar oktober is de vulkaan nog uitgebarsten en een paar jaar ervoor ook, telkens gebeurde dit 's avonds, gelukkig nu geen uitbarstingen, anders hadden we hard moeten rennen om te schuilen en of het helpt is de vraag.
Tijdens het lopen over de vulkaan kon je met dunne schoenen voelen dat de stenen warm zijn, ook moest je goed opletten waar je liep, want je kon zomaar in een gat stappen en de garantie..... Verbrande lichaamsdelen.
De tour was echt super tof, hoe vaak kan je nou zeggen ik heb op de vulkaan gelopen? Wij nu wel 1x.
http://www.youtube.com/watch?v=2mpTIds_1S4


De terug weg nuttigen we onze lunch al dobberend op de zee en dan vol gas, terug naar de haven. De boot gaat van links naar rechts en zo nu en dan lijkt het of de boot bij een bocht aan 1 kant onder gaat. Je moet jezelf goed vast houden wil je niet bij een ander op schoot komen te zitten, zoals iemand bij Chantal deed. Helaas geen leuke knappe kerel, haha.
Terug in het hostel voelen we ons zelf net een vulkaan, alles stinkt naar de zwavel, we genieten dus nog even na.
's avonds nog een keer op kiwi jacht, maar helaas.

Zon 23 nov.

Een zeer korte rit vandaag van 1,5uur. We gaan naar Rotorua, opzoek naar meer Maori historie.
We brengen een bezoek aan Whakarewarewa, languit Tewhakarewarewatangaoteopepetauaawahiao. In deze naam zitten alle 14 letters van het Maori alfabet.
We lopen eerst zelf door het dorp, er wonen nog 25 gezinnen. Het gehele dorp is omringt, gebouwd op geisers. De stank is hier zo nu en dan ook erg aanwezig.Ook kan het zo zijn dat je je huis moet verlaten omdat er ineens in je woonkamer een gat komt omdat er een geiser zit.
Er is een voorstelling in het dorp waarin men uitleg geeft over de gebruiksvoorwerpen die ze hebben, en waarin men verschillende liederen, waaronder natuurlijk de Haka ten gehore brengen.
Na de voorstelling lopen we terug naat de ingang omdat blijkbaar bij de entree ook een rondleiding hoort.
Tijdens de rondleiding hoorde we dus over de 14 letters van het alfabet, de lange niet uitspreekbare naam, tenzij je lettergreep voor lettergreep leest en dan ook nog de juiste klank weet te vinden voor een combi, wh is f. Ook kregen we een kijkje in de traditionele keuken, de Hangi maaltijd. In de grond zit een groot gat, met daarin een houten bak, deze wordt verwarmd door de stoom van de geiser er onder. Het eten wordt in die houten bak gezet en zo dus eigenlijk warm/gaar gestoomd.
Ook zien we de traditionele badkamer, buiten. Een paar baden op een rij en deze worden gevuld met water vanuit en van de warmwaterbronnen, 2x per dag komen de maori's hier zichzelf wassen. 's morgens en 's avonds voor en na sluitingstijd.
Ondanks dat we entree moesten betalen voelde dit absoluut niet als een opgedreunt dingetje. De manier waarop de Maori's dit aanpakken voelde als een warm welkom, Kia Ora. Om 17.00uur, moest iedereen ook het dorp weer uit zijn, dan is het echt weer voor de bewoners.
Na ons bezoekje gaan we terug naar het hostel, onze tassen liggen nog in de bagage opslag omdat we vanochtend hier vroeg waren en de kamer dus nog niet beschikbaar, nu wel.
De avond brengen we door in de grote keuken, we waren van plan om onze foto's bij te werken maar het werd een gezellige avond kletsen met 2 hagenezen.

Ma 24 nov

Na een heerlijke luie ochtend gaan we daarna naar Rainbow springpark, een kleine dierentuin, nou ja dierentuin? Er zijn vooral vogels en wat vissen. Het meest belangrijke van het park is het Kiwi huis.
Geen beesten achterglas, oke dan bij het kiwi geboortehuis.
Om 14.00uur hebben we daar een rondleiding, maar daarvoor kunnen we nog zelf even rondkijken bij de andere beesten. We zien Jenny de Kea, een Kea is een alpenpapegaai en in N-Z de enigste en is beschermd. Jenny de kea zit niet bij de andere kea's omdat ze handmatig grootgebracht is en dus aan mensen gewend is. Jenny speelt graag verstoppertje en als je weg loopt gaat ze schreeuwen, het meest grappige vonden wij toch wel het autoalarm wat ze ineens ten gehore bracht.
Ook hebben ze hier enorme forellen, 85% van de jonge forellen die ze hier ieder jaar krijgen overleefd, tegenover 5 van de 1000 in het wild.
En dan toch misschien wel het leukste van vandaag een bezoekje aan het kiwi huis.
Ook voor de kiwi geldt, slechts 5% van de kiwikuikens overleefd in het wild. Als een kiwi 1kg weegt kunnen zich beter beschermen tegen roofdieren (honden, katten en ratten), kiwi's die hier groot gebracht zijn worden dus pas na behalen van dat gewicht uitgezet. De beestjes worden gechipt zodat men in de gaten kan blijven houden hoe het gaat.
Er zijn trouwens 5 verschillende soorten kiwi's: de bruine kiwi, grote en kleine gespikkelde kiwi, rowi en tokoeka. Ze komen in verschillende gebieden voor maar alleen in N-Z en al zo'n 70 miljoen jaar. De laatste 2 zijn de zeldzaamste, er leven er nog maar een paar honderd van.
Het ei is inverhouding met het lichaamsgewicht van het vrouwtje 1 van de zwaarste eieren die vogels leggen. Voor een jong zichzelf uit een ei heeft gewurmd kan gerust 45 uur duren.
We hebben erg geluk, op moment dat wij in het kiwicentrum zijn mogen er 3 kiwi's uit het geboortehuis weg en naar het buitenverblijf. We krijgen dan ook enkele centimeters afstand zonder glas of wat dan ook een kiwi te zien. Erg bijzonder en wel ontzettend jammer dat er geen foto's gemaakt mogen worden.
Ook zonder flitser niet. (en bedankt Aziaten, even nagevraagd waarom niet. Mensen en dan vooral Aziaten snappen het niet zo goed wat flitser uit is en daarom is besloten om het helemaal niet meer toe te staan) Was ons ook al opgevallen tijdens onze reis.
Maar goed we hebben dus kiwi's van heel dichtbij gezien en ook al hebben we geen foto we onthouden het wel. (we hebben nog altijd de foto van de opgezette in Napier).
Na de rondleiding gaan we naar het restaurant voor een kopje koffie maar echt rustig opdrinken is er niet bij. Een eend vind ons blijkbaar erg leuk en waggelt en snuffelt bij ons. (fijn als je bang bent voor eenden, zoals Chantal, die beesten kunnen bijten!)
Zijn net honden en katten zeker, als je ze niet leuk vind komen ze juist.
In het park is ook nog een wild waterbaan en aangezien het mooi weer is doen we die ook maar even. Je vaart door de historie heen, van dino's naar Maori en nu, gewoon grappig.
Daarna hebben we nog tijd om de andere vogels te gaan bekijken. Op de uil na kan je gewoon bij ze in het hok en soms vliegen ze ineens wel heel dicht langs je heen.
Ook zijn er nog hokken met gekko's en hagedis soorten. 1 er van is de Tuatara, al eerder schreven we dat deze een laatst overgebleven soort is die nog met dimosaurussen samen was. Nu weten we ook dat ze al meer dan 225miljoen oud zijn, 1 x per uur adem halen en meer dan 100 jaar oud kunnen worden. Het zijn langzame beestjes, ze doen er 35 jaar over om hun maximale lengte van 60cm te halen.
Na genoten te hebben van de beestjes gaan we terug naar het hostel, even lekker bij kleuren in de zon. De lente is prima, 22 graden en zon.
Na het eten gaan we terug naar het rainbow park. We hebben een mooie kiwi stempel op onze arm , hiermee kan je het park op deze dag zoveel inlopen en uitlopen als je wil. Je kan dus ook zeggen, hop 's morgens even hier heen, 's middags naar het naastgelegen park met Gondola en weer terug. Wij hebben voor luie ochtend gekozen, middag en laat in de avond. Wel super trouwens dat ze dat zo doen.
Goed kiwi's kijken, althans proberen te spotten. We lopen langs maar zien nog niets en dus brengen we nog even een bezoekje aan Jenny, ook de andere beesten kan je bijna allemaal weer zien, alles is verlicht. Jenny heeft denk de gekke 5 minuten, Ivo neemt het op en als ze stil in laat hij het horen, dat koppie van dat beest, hihi. En vervolgens begint ze weer.
En weer terug naar de kiwi's, na een minuut of 20 hebbem we geluk en zien er 1.Later nog 2.
We gaan ook nog even kijken bij het verlichte regenboogbassin. Hierin zwemmen de forellen, erg grappig om te zien is dat ze nu in het zelfde rondje zwemmen omdat ze de stroming volgen. Het water komt in het midden van het basin omhoog. Het is een natuurlijke bron en iedere 24 uur komt er 2,5 miljoen liter water uit omhoog. Het basin loopt vanuit de dierentuin naar de stad zelf. De grote forellen kunnen dus heen en weer zwemmen, maar komem hier 's avonds heen. Een erg stom gezicht zoveel forellen in een rondje te zien zwemmen, als je er lang naar staart, wordt het vanzelf 1 vis.
Dan is het inmiddeld 22.00uur en wel mooi geweest voor vandaag, hup beentjes omhoog en even "de zomer voorbij kijken".

Dins 25 nov

Tijd voor weer wat echte beweging, wandelen. We beginnen met een wandeling door het Redwood forest. Helaas is de wandeling van 3,5 uur dicht dus zit er niets anders op dan die van 1,5 uur te doen.
In het redwood forest, staan enorme, ja de naam zegt het al Redwood bomen. Oorspronkelijk komen deze bomen uit Noord-Amerika, maar sinds 1931 ook hier. De bomen groeien hier 2x zo hard als daar. Dit komt door de regen en vulkanische bodem. Op veel verschillende plekken, ook in de stad, zie je stoom van de geisers en vulkanische activiteit. Het ruikt dan af en toe ook niet zo fris.
Na een heerlijke wandeling die wij natuurlijk weer sneller deden als aangegeven rijden we naar de volgende plek. Een wandeling rondom het Blue lake (Tikitapu, genoemd naar een verloren groene steen van de dochter van een hooggeplaatste chief).
Het meer is zo'n 13500 jaar oud en het diepste punt 27,5 meter. Het meer heeft een turkooise kleur door de reflectie en gesteente wat er ligt.
De wandeling eromheen is 5,5km en halverwege kom je op een punt waar je zowel blue lake als green lake kan zien. Green lake (rotokakahi), 13300 jaar oud, diepste punt 32meter en door de schaduw van boven en zand op de bodem een groene kleur. Het green lake is alleen voor Maori's, voor anderen dus verboden.
Na deze wandeling hebben we nog wat energie en rijden terug naar het hostel om vervolgens een bezoekje te brengen aan het park aan de overkant van het hostel, Kuiraupark. In dit park zijn allerlei modderpoelen en kleine warmtebronnen, inclusief stank. Maar het lekkerste in toch wel een voetenbad, zoals vaak in een sauna, maar nu gewoon gratis in het park, met water uit de warmwaterbronnen. Wat een heerlijk park.
En ja omdat we nog weinig van Rotorua zelf gezien hebben wandelen we maar eens naar de supermarkt. Gelukkig hebben we geen alcohol nodig, deze mag in een bepaald gebied van de stad niet overstraat, ook niet in je tas.
Gelukkig mogen bier worstjes dan weer wel, dus hebben we wat te snacken, tijdens het uitzoeken van onze verdere reis.
Nog 6 dagen blijven we in N-Z, daarna is Australië onze volgende stop.
We beginnen daar in Perth, waar we 6 dagen verblijven bij iemand thuis (via airbnb), we hebben ons eigen kleine apartementje en om wat te zien van de omgeving hebben we een klein autotje gehuurd. Met zijn 2en is dat goedkoper dan het openbaar vervoer. Onze auto wordt voor ons op vliegveld gebracht en opgehaald, goedkoper dan een autohuren op het vliwgveld vanwege alle taxs die je betaald. Daarna vliegen we naar Melbourne, waar we even snel 1 nacht blijven om 9 dec onze kamper op te halen en daarmee tot 31 dec rond te trekken richting Sydney.
We hebben dus nog leuke dingen in het vooruitzicht en zijn het na bijna 2 maanden nog geen moment zat geweest. Iedere nieuwe stop is anders waardoor het ook niet verveelt.