Picton (Zuidereiland) en Wellington (Noordereiland)

Woe 12 nov:

We laten het mooie Abel Tasmanpark achter ons om naar de laatste stop van het Zuidereiland te gaan, Picton. Vanaf hier nemen we zaterdag de ferry naar het Noordereiland.
Het is maar een klein stukje vandaag, 2,5 uur. Het mooie weer laten we in de tijd dat we rijden ook achter ons, blech regen. Gelukkig als we in Picton zijn is het droog.
We doen niet veel vandaag. We informeren bij i-site (vvv kantoor, wat ieder dorp/stad wel heeft) na wat we kunnen doen, we denken na over een boottochttje en wandelimg. We laten het nog even van de weersvoorspelling afhangen wanneer we gaan.
We kopen nog even wat eten en gaan naar ons hostel, i.p.v. dat we in Nieuw-Zeeland zitten krijgen we het idee dat we in Duitsland zitten, goede genade wat een Duitsers hier. Om 20.00uur is er gratis chocoladepudding met ijs, nou daar weten die Duitsers wel raad mee, of ze uitgehongerd zijn.
Wij besluiten maat voor de bbq te gaan vandaag. Even lekker stukje vlees erop, sla en srokbrood met kruidenboter en wij genieten daarvan.
En dan...... Een mail van Interpolis. Na 6,5 week krijgen we een vergoeding. Binnen een uur staat het ook al op de rekening. Interpolis bedankt. We zijn benieuwd of we van Air Berlin nog iets te horen krijgen, ze zwijgen nog steeds, en wij twitteren vrolijk verder naar ze. Een excuus voor de trage behandeling en zeer slechte communicatie is wel op zijn plaats.


Don 13 nov

We maken een rond ritje met de auto door de omgeving hier. We rijden eerst naar Blenheim, dan Havelock en vanuit daar een stuk een uitwaaier op. Het is 73 km tot het eind, nou na 2 uur zijn we zo'n 40km verder, haha, bocht na bocht,na bocht, het rijdt niet door, haha. We besluiten ergens langs het water even lekker een kop koffie te nuttigen en dan terug te rijden want we willen de boot voor morgen nog boeken en onze haren worden te lang, dus hop langs de i-site en de kapper.
Beide lukken.Tickets voor de boot op zak en haren weer in model.
En nog even ons vervoersmiddel voor Australië geregeld, het koste wat zoeken maar we hebben er 1 gevonden. Het is in Australië vanaf half december tot eind januari zomervakantie dus de mogelijkheden waren wat lastig/beperkt/heel duur,maar goed met wat aanpassingen van ophaal en inlever plaats/tijd hebben we een camper gevonden die we 9 december in Melbourne oppikken en 31 december in Sydney inleveren. Kerst in de camper op de camping, lekker vooruitzicht.

Vrij 14 nov

De laatste dag op het Zuidereiland dus daar moet je ook de tijd voor nemen, om 6.45uur staan we naast ons bed omdat we om 7.30uur in de haven moeten zijn voor een boottochtje met aansluitend een wandeling.
De boot brengt ons in rap tempo, met onderweg een snelle stop want..... Jaja ook hier treffen we dolfijnen. Het begint begint bijna normaal te worden. 3 grote en een baby, naar het startpunt voor onze wandeling.
De wandeling is zo'n 10km en er staat aangegeven dat snelle lopers er 2,5uur overdoen, normale 3 uur en langzame 3,5uur. We zullen zien.
Na onze wandelingen in o.a. het Abel Tasmanpark is dit een vlakke wandeling, weinig naar beneden of omhoog klimmen. Wederom hebben we een prachtig uitzicht op het helder blauwe water en de bergen om ons heen. We wandelen lekker door en af en toe een stop voor een foto en dan om 11.10uur zijn we binnen bij het restaurant waar we een lunch hebben, 2 uur en 25 minuten gelopen, we behoren toch echt tot de snelle lopers en dat terwijl we vandaag echt langzaam hebben gelopen. We houden alles bij op de GPS, en daarop konden we zien dat we lekker aan het slenteren waren, haha langzaam lopen en dan toch snel binnen zijn.
De lunch is pas van 12.00uur dus wat doen wij, we bestellen een koffie en daarna leggen we onze tas/jas neer als kussen en gaan lekker languit in het zonnetje op de bankjes van de picknicktafel liggen, zo zeg wat is dat lekker je ogen een uurtje dicht als je zo vroeg opstaat.
Daarna bestellen we de lunch, Ivo gaat voor fish&chips en Chantal voor een lamsburger. Nou, mmmm om je vingers bij op te eten. Het is echt top.
Omdat we pas om 15.00uur weer worden opgehaald maken we nog een korte wandeling.
De boot die ons terug brengt maakt allerlei stops onderweg. Mensen oppikken, afzetten en de huizen en hotels die hier langs het water op de Marlbourough sound liggen moeten voorzien worden van boodschappen. Ondertussen genietenwij in het zonnetje op het achterdek.
Na 2 uurtjes staan we weer aan wal, waar we nog even het avondeten kopen en vervolgens lekker terug gaan naar het hostel, waar we de avond in de gezellige woon/keuken doorbrengen.
Het zuidereiland zit er op, 2650km gereden.

Zat 15 nov

Op naar het Noordereiland met de ferry. Onze auto leveren we hier in om aan de andere kant een nieuwe op te halen.
Aangekomen bij de ferry blijken we onze grote tassen net als op het vliegveld te moeten inchecken, oh. Nou op goed geluk dan, omdat we dit niet wisten hebben we de bagage niet gescheiden. Dus hopelijk komen beide tassen aan de overkant aan of gaat er niemand mee vandoor.
De ferry heeft een groot dek waar je in gemakkelijk stoeltjes kan zitten. Er kunnen treinen mee aan boord en natuurlijk auto's en vrachtwagens.
We zitten in het midden van de ruimte en gelukkig voelen we weinig van de wind die waait. De tijd komen we door met lezen, muziek luisteren en foto's uitzoeken. De 3 uurtjes varen gaan wel langzaam.
Om iets voor 14.00uur zetten we weer voet op wal en gelukkig komen er 2 tassen van de band gerold.
Na de auto opgehaald te hebben rijden we naar Lower Hutt, een stadje net buiten Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland en dus niet Auckland of Christchurch zoals vele denken.
In Wellington zien we weer hoge gebouwen das weer even wennen zeg.
Omdat we 's avonds nog uit gaan blijven we even lekker op de camping, uit de wind is het heerlijk in het zonnetje.
En dan is het zaterdagavond, op weg naar het Westpac stadium voor een potje rugby, de finale van de 4nations, kiwi's (Nieuw-Zeeland) tegen de kangaroo's (Australië). In Fiji hadden we op tv al een wedstrijd hiervan gezien, en nu is dus de finale hier in Wellington, en nog kaartjes te krijgen voor een leuke prijs, dus gedaan.
Er zijn 2 soorten rugby, de Union en de League. In de union spelen ze met 15 man en de league 13. En ook de regels qua terugspelen, scoren wijken iets af.
Daarnaast zijn de spelers van Nieuw-Zeeland in de Union de All blacks (geen discussie om zwarte piet), en in de league dus de kiwi's.
Voor de wedstrijd begint kopen we nog een kiwi vlag, voelt toch wel een beetje als verraad naar Australië toe, wat we een warm hart toe dragen, maar ja als je hier bent dan maar even een kiwi. Het is trouwens leuk om te zien hoe men gewoon door elkaar zit.
Voor de wedstrijd uiteraard de volksliederen, en we horen er 3, 3? Ja van Australië en Nieuw-Zeeland zelfs 2. In het Engels en in het Maori, de oorspronkelijke inwoners. Daarnaast doen de kiwi's ook nog de Haka, een krijgslied, een hoop geschreeuw.
En dan een toeter, het lijkt wel of we op de kermis zijn, begint de wedstrijd.
In het begin snappen we nog weinig van het spel, maar we leren snel. De aussies komen op voorsprong, maar daarna nemen de kiwi's het over. Nadat er gescoord wordt mag men ook voor 2 punten nog een extra schot nemen, tot 2x toe mist NZ, de mannen achter Chantal moeten wel lachen dat het filmpje wat we er van nemen niet het gewenste resultaat heeft een ontploffend stadion, haha.
Een 3de kans op filmen komt er niet meer, maar spannend wordt het wel, 4 minuten voor het einde komen de Aussies dichterbij, 22-18, nog 1x scoren (4punten) voor ze en het is gelijk + de extra trap dan winnen zij.
Het gebeurd niet meer, NZ wint, toch nog een ontploffend stadion.
En wij hebben een leuke avond gehad. We snappen het spelletje wat beter. Eerlijksheid halve was het wel wennen aan de zo nu en dan dooie sfeer, het spel ligt regelmatig stil, de klok wordt dan ook stil gezet en de sfeer in het stadion is er dan toch echt ff niet. Geen aanmoediging of gezang, maar ach we hebben een leuke avond gehad.

Zon 16 nov

De wind is gelukkig wat minder geworden en dus is het heerlijk weer. We gaan naar de stad en nemen daar de cable kar omhoog, dit keer geen mega wachtrij zoals in Hong Kong, ook de steilheid is een stukje minder maar wel de moeite waard. Boven op Kelburn hebben we een mooi uitzicht over een stukje Wellington. Er is ook een klein museum, waarin men laat zien hoe het werkt en er staat nog een wagon die in 1904 is gebruikt en die men heeft opgeknapt, mooi exemplaar.
We maken nog een korte wandeling door de botanische tuin en drinken een kop koffie met uitzicht, heerlijk zo'n zondag.
Ondertussen downloaden we ook nog even de krant en zien dat Sint met veel gezeur het land is binnengekomen. Raar hoor, we kunnen het ons niet voorstellen dat het weer sint tijd is, we leven in een hele andere wereld voor ons gevoel en hier is het ook volop reclame voor kerst.
Goed verder tot de orde van de dag, we gaan naar het Te papa museum, het nationaal museum van NZ, wederom gratis.
Het is een museum met 4 etages en met van alles wat, dinosaurussen, maori's, weetjes over NZ. Er is veel te zien en we komen de tijd wel door.
Voor we terug gaan naar de camping lopen we nog even langs het water, hier zijn veel mensen lekker aan heg relaxen, kijken naar andere die over palen springen in het water, wachtend tot er 1 afstuiterd?
Iemand die een koord geeft gespannen en daarover loopt, ook boven water. Deze valt wel.
Het is gewoon een lekkere zondagmiddag.

Terug op de camping kijken we het journaal en hulde aan een stel idioten, zelfs hier heeft de zwarte pieten discussie en het gezeur met de intocht het journaal gehaald. Het is toch dieptriets dat dit zo moet. Het bekende Goudse stadhuis te zien is wel grappig eigenlijk. Miste alleen de lampjes, oh nee das met kerst.