Mogen we naar huis?

22 oktober 2018 - Tiel, Nederland

Zaterdag 20 okt t/m maandag 22 okt: vliegveld - Santiago - Londen - thuis
Ons laatste verhaal word niet ons laatste verhaal.
Goed na de Chileense vrijdagavond file doorgekomen te zijn, 4km 1uur over gedaan komen we toch nog redelijk op tijd bij de verhuurmaatschappij euro-rent-a-car. Jesus, die was er 3 weken geleden ook, helpt ons ook deze keer prima.
Auto wordt nagekeken, kilometerstand genoteerd, ze hadden via gps al gezien dat we veel gereden hadden, handig nu te weten dat ze die er in hadden zitten voor als we echt langer vast hadden gezeten in het zand, bagage over in een andere auto die ons naar vliegveld brengt en gaan.
Mooi op tijd checken we in, even eten, waar er een fout wordt gemaakt met de transactie waardoor we even moeten wachten om de douane door te gaan, hersteld, geld terug. En rest van pesos ingeleverd voor euro's gaan we de douane door, ciao ciao chili.
Op tijd mogen we aan board, iedereen klaar voor vertrek echter er gebeurd niets. Na 45minuten beginnen we em te knijpen, we hebben een overstap in Madrid en slechts 1.50uur de tijd. Gezien het feit dat we door de doaune moeten daar en ook nog met een treintje naar een andere terminal wordt het al krap, maar met 45 minuten minder nog krapper. Even informeren. Een muts chagerijn zegt dat de piloot zo gaat praten. Oke. Jep daar is ie. Sorry we hebben een probleem. We begrijpen iets met een waterlek bij middelste toiletblok of water bij de wielen. Goed en nu?
Reperatie team is bezig en we proberen zo snel mogelijk weg te gaan. Inmiddels zien we de tijd wegtikken en weten we al dat we de volgende vlucht niet halen, goed dat wordt dus puzzelen in Madrid hoe thuis te komen of waneeer en hoelaat. 
Na 2 uur vliegtuig, midden in de nacht, geen drinken nada noppes niks krijgen we te horen dat we eruit moeten en naar een hotel gebracht worden. K.u.t. 
Goed eruit, naar level 3, deur 5. Oh ja eerst door de douane. De stempel die we zo juist hebben gekrgen voor uitgaan wordt doorgestreept en dan op weg naar deur 5. Daar aangekomen staan er bussen die ons wegbrengen. Verbazing wekkend hoe snel. 
Goed opweg naar het Sheraton San cristobal, uhm is dat niet degene met zwrmbad die we de 1ste zaterdag vanuit de kabelbaan zagen. Ff gps checken, jep het lijkt er wel op. Als we vervolgens het ziekenhuis ernaast zien weten we het zeker en weten we in ieder geval in welke buurt we zitten, das toch fijn. Na een rij van meer dan een uur hebben we een kamer, lees 04.00uur. We rukken een biertje uit de koelkast, er zijn er 2 maar de 2de is heiniken, helemaal klaar met die zooi. Flesje wijn 12.000pesos (€15,=). Doen we niet. Iberia heeft gezegd dat kosten voor hen zijn, maar stel niet dan is dit een hele dure. Goed we delen het biertje en doen een poging tot slapen. Om 12.00uur worden we beneden verwacht voor info.
Waar Ivo slaapt, ligt Chantal wakker. Vloerbedekking op de vloer, super fijn, not.
Inmiddels uitgehongerd, 13uur niks gekregen, smaakt het ontbijt prima en de koffie des te meer.
En dan begint de echte ellende. 
12.00uur info, een vriendelijke man verteld hoe of wat, uiteraard eerst in Spaans, we verstaan genoeg om te begrijpen dat we vandaag niet meer gaan. Ahhhhh.
Oke en onze tassen? Ja die zijn in het vliegtuig, misschien kunnen ze hierheen. Samen met een Belgisch stel, Niels en Karen geven we aan dat we de tassen willen. We lopen gloeiende in lange kleding, hebben alleen dit en niks meer. We gaan ons best doen.
Na weer 3 uur wachten nog niets besluiten we naar de verderop gelegen toren te lopen, we weten dat daar een shopping mall shit.
Gvd zaterdag 16uur wat een ellende om te shoppen. Druk druk druk en als je toch net als Chantal al een pest hekel aan winkelen hebt is dit de hel. Verstand op nul h&m in en snel kopen wat nodig is, iberia betaald. Goed we vinden wat ondergoed, shirts en korte broek en voor Ivo een prachtige zwembroek met kaketoes, hihi.
In de shopping mall komen we diverse gestrande reizigers tegen en bij hotel aangekomen zien we veel h&m tasjes, die doen goede zaken.
We besluiten even aan zwembad te gaan liggen, kleurtje opdoen, ach is deze vertraging toch nog ergens goed voor. Al zijn we eigenlijk inmiddels doodmoe van het wachten en het idee te krijgen dat ze werkelijk niks doen, althans iberia niet, hotel is super vriendelijk en doen best om voor mensen medicijnen te krijgen die in hun koffers zitten. Iberia vertikt het om de koffers te brengen.
We bestellen 2 bier, damm 11.000pesos, hallo Iberia betaald. We helpen nog een echtpaar met een jochie van een jaar of 1,5 aan zonnebrandcreme, net zelf nieuw gehaald. Ze hadden zijn kleren gewassen en aangezien de zon goed scheen dachten wij, uhm misschien zijn ze blij als ze kunnen insmeren, nu probeerden ze hem uit de zon te houden, hallo 1,5 ik wil spelen, we zitten allemaal in het zelfde wachtende schuitje dus elkaar helpen is fijn.
Inmiddels boven krijgen we een telefoontje, joepie de tassen, nee we moeten de biertjes betalen. De groeten, we geven aan geen geld te hebben en zet maar oprekening van iberia. Niks meer van gehoord.
Inmiddels hebben we van Karen en Niels een app dat ze ook shoppen zijn, mooi kunnen jullie wat bier meenemen? Denk niet dat we nog krijgen hier, hebben vast een aantekening staan bij ons kamernummer.
Geen probleem. 
Goed als zij terug zijn gaan we eten, godzijdank beter dan vanmiddag. Toen kregen we vis, na wat zeuren kregen we gelukkig pasta. Snap best dat ze voor een menu kiezen, maar om iedereen zo een bord smerig stinkende vis voor de neus te zetten is ook niet handig. Niet iedereen lust vis en er zijn ook vegetariers.
Nu hebben we vlees, al is het een beetje karig, maar goed er staan broodjes op tafel en aangezien we met zijn 4en aan een 10persoons tafel zitten zijn er dus extra broodjes.
Na nog even gebabbeld te hebben en begrepen te hebben dat er inmiddels mensen weg zijn, risico genomen dat tickets niet worden terug betaald, gaan we een nieuwe poging slapen doen.
Gelukkig nu wel geslapen. Om 10uur weer meeting, dus snel ontbijt.
Dit keer een dame. Een heel verhaal in het spaans en als iemand vraagt graag Engels dan is het antwoord. No.
Pardon? Oke, iberia is een Spaanse maatschappij, maar gezien het feit dat vanuit Nederland, België, Frankrijk, Duitsland iedereen bijna met Iberia via Madrid moet is de kans toch groot dat je veel mensen hebt die geen Spaans kunnen. Praat dan langzamer dan begrijpen we misschien iets. Nada. 
Wat een stom kutwijf. Goed gelukkig zijn er spaanstallige passagiers die vertalen en die beamen dat het belachelijk is dat ze geen Engels kunnen. 
Inmiddels worden we er moedeloos van, we zijn doodmoe van het wachten, wachten en geen nuttige info. Ook onze tassen zijn er niet. 
Ineens krijgen we te horen via Spanjaarden dat er een lijst is met mensen erop die vanmiddag vliegen, deze ligt ergens bij een balie. Hallo waarom heeft die trol van Iberia die net niet laten zien.
Goed snel er heen en oh my god, we staan op de lijst, om 14uur ophalen en met Britsch airways. Niks geen Iberia meer. Gauw skyscanner checken. 17.45uur Britisch airways, oke weten we welke vlucht we waarschijnlijk hebben. We krijgen namelijk nul info van de trol, alleen dat we om 14uur wegmoeten. Inmiddels is Chantal er helemaal klaar mee, ja we mogen weg, maar zitten we naast elkaar, hebben we een gangpad plaats, slopende uren,een jankbui tot gevolg. Claustrofobisch, niet weten waar je zit en vliegen vreselijk vinden is geen combi en slaapgebrek ook niet.
Groot is de teleurstelling als Karen en Niels niet met deze vlucht mogen, ook zij zijn er klaar mee. Ze hebben lijkt het op alfabet wat gedaan, geluk dat er op Buren is geboekt. Hoe ze deze lijst hebben samengesteld is echt abracadabra. Er staan mensen op die in Spanje moeten zijn, dus logischer als zij met het oorspronkelijke vliegtuig naar Madrid gaan. En mensen die notabene in Londen moeten zijn staan niet op de lijst, die moeten met die andere vlucht. Goed bezig Iberia.
Inmiddels zijn we er ook van overtuigd dat ze vrijdag op zaterdagnacht bij het instappen al wisten dat we niet zouden gaan. Het feit dat er buiten al zo snel bussen klaar stonden is daar wat ons betreft bewijs van, zo snel kan nooit. Afijn we mogen weg. Echter troela is in een taxi naar vliegveld vertrokken maar nog geen bus. Om 14.45uur, 45 minuten te laat bestellen we een Uber, we moeten hier weg. Ook de circa 20 andere bestellen taxis etc. Omdat onze Uber plek heeft voor 4 nemen we 2 andere mee. Kosten worden als goed is toch betaald en anders interesseert het inmiddels ons echt helemaal geen zak meer, wij willen weggggg. De andere 2 passagiers kunnen weinig Engels, wij beetje Spaans maar het is "gezellig" in de auto. Zij blijken vanochtend een mail gehad te hebben met hun tickets, en wisten dus al dat ze gingen. Enige mail die wij hebben gehad was 3x een sorry voor je vertraging, we doen er alles aan jullie weg te krijgen. Het is echt een zooitje.
En dan beginnen de zenuwen toe te slaan. Hebben we een gangpad plek, hoe gaat bij de douane, onze visa/pdi formulier is immers al ingenomen omdat we al uitgecheckt waren. Godzijdank plekken naast elkaar en op beide vluchten, dan de verrassing dat we als goed is een vlucht eerder uit Londen hebben en om 17uur in A'dam staan.
Familie en taxi Jolanda op de hoogte gebracht en op naar de douane. Daar blijkt dat de aantekening die door de stempel van vrijdagstond een tijd was van weer weggaan van het vliegveld. Geen nieuwe Pdi nodig, we mogen erdoor. Best een leuk idee dat we 2 dagen illegaal in Chili waren. Met een nieuwe stempel, joepie 1tje extra, we verzamelen tenslotte stempels, gaan we de douane door, nu hopelijk voor de laatste keer.
En gelukkig op tijd vliegen we met Britisch Airways, de medewerker bij de balie zegt als we er door gaan tegen ons, finally, ja idd, eindelijk. Hij werkte eerder boven samen met de man die zaterdag in het hotel kwam vertellen dus was op de hoogte.
Oh ja en de koffers, die schijnen om 21.00uur met de vlucht van Iberia naar Madrid mee te gaan, met oorspronkelijke vliegtuig wat dan gaat, en worden nabezorgd. Fijn kunnen we daar ook weer voor thuis blijven. Daarbij willen we die tassen niet meer openen. Op zijn minst zit alles er voor 96uur in, fijn met nog natte spullen.We vragen ons af of ze überhaupt overzicht hebben van mensen die zelf al zijn gegaan met andere vluchten.
Het was echt mega slecht geregeld. Niemand bereikbaar. Servicedesk van ma t/m vrijdag, hallo gebeurd er in het weekend niks?
Het hotel was opzich prima, medewerkers deden echt hun best ons allemaal nog een plezierig verblijf te geven maar wachten, slechte info, geen bal kunnen doen omdat je van de ene meeting naar de andere moet en tussendoor ook nog even moet eten en onzekerheid wanneer je gaat en hoe dat bederft de pret.
Op deze manier 2 extra dag op vakantie blijven doet je vakantie snel vergeten. Daarbij het feit dat we praktisch gelijk moeten werken maakt het er niet beter op. Tuurlijk lukt het, maar we worden gelijk weer in de Nederlandse versnelling gestuurd, hadden graag nog even thuis bijgekomen. We hadden 2 dagen om alles te regelen, nu nul. Hopelijk weinig last van het tijdsverschil en slecht slapen de afgelopen dagen, maar denk dat een lange week wordt. We moeten nog zien dat we onze tassen krijgen en hoe. Op Schiphol aangifte moeten doen van vermissing van de tassen, in systeem waren ze nog niet traceerbaar. We hebben inmiddels wel begrepen dat de vlucht van uit Chili naar Madrid ook in Madrid is, dus de tasen zouden dan wel daar moeten zijn. En nu schijnt Britisch airways onze tassen te moeten regelen. Het wordt steeds gekker. Afijn we zijn snel klaar, Jolanda en Zacharias zijn er ook al en na even een bak koffie op naar huis, eten bestellen, eten en nu klaar met dit verhaal. Tot zover dan want wij gaan nog ff verder met regelen van de tassen, financiële vergoeding en een enorme klachten brief naar Iberia voor de zeer slechte service.
Goed morgen lekker fotos terug kijken en langzaam beginnen met het fotoalbum voor een mooie herinnering.
 

4 Reacties

  1. Anja:
    22 oktober 2018
    Wat een verhaal! Wij hebben dit ook 1 keer in Brazilië meegemaakt, drama!!! Maar waar haal je de energie vandaan om het zo fantastisch te beschrijven!! Ik zat er helemaal in.. pfff dan maar weer snel op vakantie..of toch niet...hutje op de hei op de Veluwe...
  2. Chantal:
    22 oktober 2018
    Schrijven zet de gedachte even op wat anders en over een tijdje kunnen we er waarschijnlijk om lachen als we het zelf terug lezen.
    Maar drama was het idd genoeg.
  3. Jolanda:
    23 oktober 2018
    Goodmorning! Tja.. WELCOME HOME een reis om niet te vergeten zoveel kilometers, diversiteit qua landschap, ontmoetingen en nieuwe verhalen.. die gaan we vast en zeker nog horen na de verwerking van de afgelopen dagen om thuis te kunnen komen.
  4. Pa:
    23 oktober 2018
    Gulukkig zijn jullie met enkele hindernissen weer veilig thuis gekomen. Je zou haast niet meer verder willen reizen dan naar de Efteling als je dit mee maakt. Laat deze bijzondere reis qua herrinering niet vergallen door een stel lompe Spanjaarden (Ibereia dus). XXX.