De laatste Aziatische week (Phonsavan, Vang Vieng, Vientiane en Bangkok)

Vrij 13 feb

Als dat maar goed gaat! Vrijdag de 13de, een lange rit voor de boeg. Om 8.00uur worden we netjes opgehaald en na het busstation gebracht, benieuwd welk vervoer we nu weer hebben, het klopt niet altijd.
Goed voor vandaag een public bus en daar worden we ook afgezet. Tassen afgeven want die gaan op het dak, heel normaal hier.
Dan de bus in, eens kijken stoel 5 en 6. Goed er zitten al mensen en de bus is op 4 plaatsen na vol. Buiten staan ook nog een stuk of 8 mensen. Weet niet maar klopt ergens iets niet. Komen ook nog mensen bij buiten, maar de bus wordt echt niet groter. Meerdere keren kijkt iemand van de maatschappij op ons bonnetje. Blijft stoel 5 en 6 hoor. Inmiddels kijken wij elkaar aan en denken no way. We weigeren deze bus te nemen (is geregeld via organisatie), 25 personen kunnen er in de bus en snel tellend komen wij op 35. Na flink onderhandelen en boos worden, gaan onze tassen weer van het dak.
We regelen zelf wel wat. Uiteraard bellen we eerst even de organisatie, iemand is in de buurt en komt langs. Binnen no time overziet hij de situtie, krijgt geld terug en gaan we naar de overkant waar de minivans staan, busjes voor max 12 personen. Prima, nieuwe tickets en binnen 10 minuten kunnen we weg, althans dat is de bedoeling want het wordt een uurtje later, geen probleem. Liever 1,5 uur later vertrekken (vorige bus was al weg) dan met 35 man in een busje zitten die voor 25 personen is en wat stonk naar een wc-hok. (gelukkig hebben we nog kotszakjes van het vliegen).
Goed om 10.00uur vertrekken we. De muziek op 10 of misschien 9, in ieder geval moeten we onze ipod harder zetten om onze eigen muziek te kunnen horen, gaan we lekker op pad. We waren gewaarschuwd dat de weg slecht was, nou niks van dat. Beter als de eerste weg, die wel goed moest zijn.
Bocht, na bocht, na bocht volgt. Gestaag klimt de bus de bergpas op en weer af en weer op en dit ontelbaar veel keer. En oh wat zijn we blij dat we onze oordoppen in hebben, de kotsende kinderen horen we niet, de Amerikaan achterin heeft pech, die zit er naast. Wij hadden al mooi bedacht toen we vaders met plasticzakjes zagen lopen dat we daar mooi niet naast gingen zitten.
Goed we stoppen een paar keer onderweg, nuttigen een lunch en gaan verder. 1 van de andere passegiers heeft ook niet lang genoten van de maaltijd.
Maar ach wij vinden het allemaal best, we zitten niet in die gele stinkende, volgepropte bus. En hé wat zien we daar, de banaan. 1,5 ur later vertrokken en we halen em gewoon in. Uiteindelijk komen we om 16.30uur aan in Phonsavan, even gauw onze Maleisische ringgit wisselen tegen Laos kip met de Amerikaans, zijn wij er mooi van af en op naar het hotel, wel 200 meter lopen haha. En die andere bus, die passegiers mogen blij zijn dat ze er misschien om 19.00uur waren, en wij? Wij zaten toen al lekker een een maaltijd.
Uiteindelijk zijn we dus heel, oke beetje zere kont van het lange zitten er gekomen. Wel met de vraag, waarom in godsnaam die public bus, 95000kip (€10,00) en minstens 10 uur onderweg + volgepropt i.p.v. de minivan 105000kip (€10,50) en 7 uur onderweg en wat comfort (op de kotsers na).
We gaan dit nog wel uitzoeken, maar pas als alle vervoer deze week achter de rug is en het verders hopelijk klopt.

Zat 14 febr

Een uitstapje naar de Plain of jars, grote potten. Niemand weet exact waar ze vandaan komen of wat de achter liggende gedachten is ervan.
Beneden in de hal van het hotel treffen we nog 3 Nederlanders. En aan ons de vraag of we ook naar de potten gaan. Ja zeker. Het blijkt dat we met elkaar gaan.
Als het busje komt blijkt het voor hun een bekend busje te zijn. Gisteren zijn zij vanuit Luang Prabang hierheen gebracht met deze bus. Oke, hebben jullie een privereis? Nee, maar we waren maar met zijn drieën. ??? Oke, waren als wij via de zelfde organisatie reizen konden we dan niet gewoon met deze bus. Had de organisatie geld uitgespaard voor bus tickets, die hadden ze dan in hun eigen bus kunnen doen. Het raadsel wordt steeds groter.
Goed we stoppen bij een museum voor wat uitleg over de plain of jars, daarna rijden we naar het eerste veld. Enorme potten van zandsteen staan, liggen hangen in een veld met een waanzinnig mooi uitgestrekt uitzicht.
Ondertussen bedenken we wat nou de betekenis is. Als eerste houden we het op de uit de handgelopen pottenbak hobby van een vrouw uit het dorp.
Bij de potten moet je op de paden blijven lopen, de velden erom heen kunnen nog bommen liggen. Deze zijn nog vanuit de Indochina oorlog, er zijn er al veel geruimd maar er liggen er naar waarschijnlijkheid nog zat.
Op naar het 2de veld, eigenlijk het 3de. We draaien de volgorde om, goed jars 3,wauw een nog mooier uitzicht, het lijkt wel of we weer even terug zijn in Mongolië. De potten op dit veld hebben soms een deksel, een tekening. Inmiddels gaan wij toch meer denken dat de potten iets te maken moeten hebben met geloof. Wie verzint het anders om honderden zandstenen naar deze plekken te brengen en van allemaal potten te maken. Iets offeren lijkt ons meer van toepassing.
Voor we naar veld 2 gaan eerst een bezoekje aan een dorpje. In dit dorp maken ze van de oude bommen lepels, deze verkopen ze weer.
Dat lepels maken gaan mega snel, men smelt het aluminium, giet dit in een voorgevormde mal en binnen de minuut de lepel er uit. 700 stuks per dag worden er gemaakt. Helaas worden of juist gelukkig, worden de lepels iets duurder omdat men weinig bommen meer heeft. Vandaar het helaas (voor de bevolking goedkoop materiaal), gelukkig (de zooi is opgeruimd).
In een mandje liggen ook nog wat andere producten die ze af en toe maken, en ja een olifantje. Deze is echter nog niet helemaal afgewerkt. Geen probleem, vijl erbij en hoppa binnen enkele minuten een mooi exemplaar rijker.
Goed op naar veld 2 want daar gaan we lunchen en daar hebben we allemaal wel zin in, is al 13.30uur. Goed na een flinke door elkaar schut weg komen we eindelijk om 14.15uur aan bij het restaurant. Inmiddels hebben we begrepen dat het bezoek aan de buffelschool waar we engels met de kinderen gingen praten niet kan i.v.m. weekend. Waarom is dit niet gemeld met reserveren? Hier hadden we ons toch wel den beetje op verheugd. Goed eten en naar veld 2.
Wederom een prachtig uitzicht en de ene vaas nog groter dan de ander. Inmiddels gaan we toch maar voor de religieuze gedachte erachter, anders snappen we nog steeds niet hoemiemand op het idee komt zulke grote vazen te maken verspreid over vele verschillende plekken.
Na dit veld rijden we naar een tempel en nog naar een Stupa (ter vervanging van de buffalo foundation), helaas weten we van beide de naam niet meer, maar wel dat de Stupa anders was dan we ooit gezien hebben. Rondom de stupa groeien zelfs bomen, je vraagt je af hoe een boom op een baksteen groeit en eigenlijk vragen we ons nog meer af hoelang het nog duurt voor de boom de stupa vernielt. We kunnen onder de stupa doorlopen omdat er een gat gemaakt is. De Chinezen vonden het nodig om de boedha die er in was mee te nemen.
Na de stupa zouden we nog naar een dorpje gaan met iets van zijde ( dit stond nog wel op het programma), maar we hebben wat tijd verloren met de slechte weg en bij de stupa was een jongen die engels wilde leren, dus hebben aommige van de groep nog even gekletst, dat eigenlijk al wat laat was. Geen probleem vonden wij alle 5, het was inmiddels bijna 17.00uur en we moestem mog even terug rijden dus laten we dat lekker doen.
Rond 17.30uur waren we terug, 10uur op pad geweest.

Zon 15 feb

We verlaten Phonsavan en gaan naar Vang Vieng, uncle is er niet om 8.30uur, voor ons niet zo erg maar hij moet eerst de andere 3 Nederlanders afzetten op het vliegveld. Net als we telefoonnummers aan het zoeken zijn komt daar het bekekende witte busje, waarom Uncle nou laat is?
Goed op naar vliegveld, haha vliegveld. Een houtenbarak als incheck en er achter zal ongetwijfeld een landings/startbaan liggen maar het is wat mistig door het verbranden van dd rijstvelden dus wie zien weinig. Veel plezier met vliegen.
Goed en wij gaan door. Wederom over allerlei bergpassen, uncle stopt om de 2 uur, kopje koffie, wat eten, benen strekken.
De lunch plek is echt een plaatje. Overal bergen om ons heen, we zitten zelf op een vrij hoog punt. Je vergeet gewoon te eten omdat het uitzicht zo adem benemend is.
Goed we rijden weer verder en na even zoeken wordem we afgezet bij ons hotel.Weer allemaal leuke bungalows. Het restaurant van het hotel zit aan de rivier, hier is van alles te zien dus blijven we lekker een paar uur zitten en ondertussen regelen we nog iets voor morgen.
Uiteindelijk besluiten we toch nog even het stadje in te gaan, we belanden na eerst even een miljoen gepind te hebben in een gezellig tent. Je kan hier al hangend/liggend je biertje drinken of iets anders en ondertussen afleveringen van Friends zien. We hebben ze allemaal al gezien en weten bijna letterlijk wanneer wat komt, maar het blijft zo leuk.

Ma 16 febr

Ja de laatste week of eigenlijk de laatste dagen aan de andere kant van de wereld. Vanavond daarom nog 1x iets geks doen, maar eerst een wandeling naar Tham Phu Cham caves and blue lagoon.
Iets later dan gepland omdat we tijdens het ontbijt aan de praat raken vertrekken we voor een wandeling van zo'n 7km heen en weer terug.
Na tol betaald te hebben voor de brug kunnen we ons pad vervolgen. Overal keien, zand, gaten in de weg. Scooters, tuk tuks, fietsers, auto's etc iedereen stuiterd er overheen en wij wandelen er lekker langs of omheen. Onderweg genieten we wederom van de prachtige natuur, al zijn die rode bomen tocj minderm allemaal, stof.
Bij de blue lagoon aangekomen, die overigens echt niet zo blauw is al je zou denken, wemelt het er van de Chinezen die van een boomstam in het water springen, en voor ons leed vermaak. De boom is ongeveer een meter of 5 boven het water, er staat er 1 op of dat ze minstens van 50meter moet springen, lijkt wel een speenvarken. Goed je kan hoogte vrees hebben, ga dan gewoon lekker niet, hoewel dan hebben de toeschouwers niks meer te zien. Waarschijnlijk is het water al lang niet meer blauw, door bibberende mensen die 7 kleuren.....

We besluiten naar de grot door te lopen, wat een klim. We benaderen de grot vanaf de bovenkant en kunnen weer afzakken naar iets lager, dit doen we dan ook. In de grot ligt een boedha ons aan te staren in eem grote open ruimte waar prachtig van meerdere kanten het zonlicht naar binnen valt.
Na weer een pittige klim terug nog even lunchen voor we de 7km weer terug gaan, beetje tempo erin want om 16.00uur worden we opgehaald.
Bij het hotel terug even opfrissen, nou en dat was nodig. We dachten lekker bij gekleurd te zijn vandaag, maar na een washand over ons gezicht is die vol bruine stof.
Goed en dan omdat we bijna naar europa terug vliegen nog 1x iets doen wat we nog nooit gedaan hebben en om deze fantastische trip een mooi einde te geven.
We gaan een ballonvaart maken. Iets later dan gepland worden we opgehaald, op een groot veld liggen 4 grote ballonnen op ons te wachten (en nog wat anderen).
Vrij rap is de ballon opgeblazen en jemig als je er onder staat valt pas op hoe groot zo'n ding werkelijk is. Gauw mandje in, deurtje sluiten en los is de ballon.
Wauwwwwww wat een uitzicht, de zon die ondergaat, de stilte, mensem die kleiner worden en de inmens grote vlaktes en bergen die we zien.
We zweven heerlijk een half uur boven de stad, wat is dit gaaf. Echt een super afsluiting van een super trip.
Terug op de grond besluiten we terug te lopen naar het hotel, wij vinden het niet zover. Ook een Engelsman denkt er het zelfde over en zo wandelen we met zijn 3en gezellig kletsend terug naar het stadje. In het stadje besluiten we met zijn 3en te gaan proosten op deze fantastsiche ervaring en kletsen we nog even lekker verder. Na 1,5 uur is het bijna 19.30uur en toch wel tijd voor eten en we willen onze foto's delen, dus gauw naar het hotel en een lekkere maaltijd bestellen.

http://www.youtube.com/watch?v=YQnCMgL7rZU


Din 17 febr

Vientiane, de hoofdstad van Laos en voor ons de laatste stad die we in Laos bezoeken, vanaf hier vliegen we donderdag weer naar Bangkok.
Goed rond 9.45uur worden we opgehaald door de bus, netjes want ze zouden komen tussen 9.30 enn10.00uur.
Oke is dit onze VIP bus? Hmmm laten we het er maar ophouden dat deze ons naar de bus brengt, en inderdaad na nog wat mensen opgehaald te hebbem worden we naar het station gebracht. Echter zien wij nog geen bus die op de VIP bus lijkt. Nee die komt nog, en ook nog wat anderen. Oke we wachten. 3 kwartier later dan gepland start er een bus, nou das geen VIP. Jawrl hoor, nee wamt op alle bussem staat het er op en deze niet. Goed dan maar een gewone bus, zo erg ziet deze er niet uit.
Aangezien we met veel mensen zijn vragen we ons af hoe dat gaat passen, niet dus en dus is ook het 2de kleinere busje wat er staat (van de week was dat nog een public bus) een VIP busje naar Vientiane, no way, maar goed. Ook een stel anderen hebben zoiets van daar heb niet voor betaald, maar de dame aan de tafel blijft volhouden, en omdat deze bussen er voor de rest best goed uitzien gaan we mee. Probleem onze tas ligt vij de grote, maar zitten kunnen we er niet. Allebei de bussen gaan naar Vientiane, zal best, maar samen met 4 Denen besluiten we onze tas uit de grote bus te halen en op dak van de kleinere te doen.(later blijkt dat dat slim is)
Goed, veel been ruimte hebben we niet maar het is een korte rit en we stoppen nog een keer onderweg. Doordat we een uur later weggingen en dus nu later hier zijn hebben we honger. Dus hup tas van het dak en kijken hoe we bij het hotel komen. En de reden waarom wij blij zijn dat we onze tassen op de andere bus hebben gedaan? Nou simpel de 2 bussen stopten niet bij elkaar en zo komt het dus dat wij tassen zien, van mensen die in de andere bus zitten, fijn, zie je tas maar weer te krijgen.
Goed tuk tuk, 50000kip, uh nou nee. We lopen die 1,5km wel.
Inchecken en eten. 's avonds wandelen we nog een rondje en eten daarna bij het restaurant naast het hotel, blij toe want het begint toch te hozen en later ook onweer.
Zou onze laatste dag weer er 1 zijn met regen? Hoort wel.

Woe 18 febr

Ook al hebben we nog een dag morgen voor we vrijdag echt naar Duitsland vliegen, het voelt vandaag toch wel als de laatste dag. Morgen zijn we naar Bangkok aan het reizen, dus weer veel wachten op vliegveld en taxizitten.
Goed een laatste dag, wat gaan we doen. Inderdaad aan de wandel.
We beginnen de wandeling op weg naar Patuxai, de arc de triomphe van Laos.
Na zo'n 2,5km wandelen duikt inderdaad net als de echt arc de triomphe aan eenbrede lange weg een groot vierkant gebouw op.
Je kan deze beklimmen en zo hebben we een mooi uitzicht over de stad, zien aan het einde van de weg een groot wit gebouw (presidentieel paleis) en in de verte de volgende bestemming.
De volgende bestemming, Pha That Luang, een grote gouden heilige stupa. Het verhaal gaat dat er een rib van Boedha in ligt. We hebben nog even gekeken maar niet kunnen vinden.
Daarna op weg naar Cope visitor centre, een informatie centrum over de UXO bommen. Laos ligt nog bezaait met clusterbommen, ieder jaar sterven er nog mensen, vooral kinderen doordat ze ergens spelen en er een bom blijkt te liggen.

Speciale teams ruimen ze op maar het zijn er zoveel, meer bommen in Laos dan er in de hele 2de wereldoorlog gebruikt zijn. De bommen werden gegooid om de Ho chi minh route dicht te gooien, zodat noord Vietnam niet maar zuid Vietnam kon. Laos had niets van doen met de hele oorlog die er was, maar is ongewild slachtoffer geworden.
In het info centrum lieten ze filmpjes zien van mensen die slachtoffer zijn, hulpmiddelen die gebruikt worden om mensen toch een leven te geven, denk aan protheses.
Erg indrukwekkend.
Daarna wandelen we terug naar het hotel, even een stapje harder want de lucht begint wel weer te betrekken en jawel, drup drup. Gelukkigngaatbhet nog niet hard en door de warmte is het al weg voordat je het goed en wel beseftndat op je arm valt.
Ja en dan nog een laatste maaltijd in Laos en we sluiten die af met een lekkere cocktail.

Don 19 febr

Op weg naar weer een stukje dichter naar huis, op naar Bangkok. Wederom is de ophaal er niet en een belletje, we komen eraan. Goed, vliegveld is gelukkig geen uren rijden en de stad niet zo mega druk.
De vliegrit voorloopt voorspoedig en voor we het het weten staan we weer in druk chaotisch Bangkok (vast voorproefje voor de wintersport).
In Bangkok gaan we nog proberen onze laatste thaise Bath te slijten, maat helaas niet alles wat op het lijstje staat kunnen we vinden. Dan maar een goeie maaltijd er tegen aan gooien. In de straat van ons hotel is hetneen gezellige boel en i.v.m. Chinees Nieuwjaar zien we ook nog wat draken voorbij komen.
En ja dan zit het er echt op, althans hier.
Morgen op naar de wintersport..