Kuala lumpur en Tanah Rata

17 januari 2015

Zat 10 jan

Weer een busritje, een korte wederom. Op tijd is de taxi er om ons naar het busstation te brengen. De chauffeur vraagt waar we vandaan komen en nadat ook voor deze man duidelijk is dat the Netherlands en Holland het zelfde zijn, wordt hij helemaal enthousiast. Oh van het voetbal, mooie vliegende kopbal, en die kale kan hard rennen. Haha.
Na even goed kijken hebben we de juiste bus, de bus stond bij het verkeerde perron. Na 2 uur rijden duiken in de verte de Petronas towers en de tv toren op, we zijn er bijna.
Met een taxi staan we in 20 minuten bij ons hotel in China town. Pfff dit is Azië zoals we kennen, druk, chaotisch, luchtjes.
Bij het inchecken blijkt dat een tweepersoonsbed kamer niet beschikbaar is, deze hadden we wel geboekt, grrrr. Is het een probleem? Probleem is een groot woord maar leuk is anders. En trouwens weinig keus of niet. Morgen kunt u vragen of er wel 1 beschikbaar is.
Goed nu naar kamer 730. Tassen neergelegd e vervolgens zitten er allemaal irritante rioolvliegjes. De schoonmaker komt een keer extra zuigen. Benieuwd of het helpt.
Na een lekkere lunch is het tijd voor een wandeling door Chinatown en de verder wandelen naar ds Petronas towers. Onderweg maken we een klein ommetje om een kijkje te nemen bij het hotel waar we 9 jaar geleden verbleven. Het bestaat nog maar heeft blijkbaar sinds een tijdje een andere naam gezien het spandoek wat er hangt. Voor de rest herkennen we weinig meer, kunnen ons niet herinneren dat er zoveel kroegjes zaten en helaas kunnen we de Koreaan met zijn lekkere bbq ook niet meer vinden.
Na een terrasjes stop wandelen we weer lekker verder. Wat is er veel veranderd zeg. Tussen de verschillende winkelcentra ligt nu een wandelpad boven de weg, handig met zon en regen en zeker om niet te hoeven wachten bij de grote kruispunten waarvan de helft van de voetgangers stoplichten het niet doen.
Ruim op tijd komen we bij de torens, dat geeft ons de gelegenheid om nog even foto's te maken buitenom. Welliswaar hangen de Petronas thuis al aan de muur, maar wie weet is de foto dit keer nog mooier.
En dan om 19.15uur mogen we de Petronas van binnen bekijken. Van te voren hebben we via de reisorganisatie de tickets laten regelen. Per dag mogen er maar ongeveer 500 mensen de torens bezoeken dus de kans op kaartjes is klein.
In een groepje van ongeveer 20 mensen gaan we naar boven. Het eerste stoppunt zo'n 170 hoog is de loopbrug tussen de ene en de andere toren.
Omdat het tijdstip waarop we hier zijn de overgangstijd is van licht naar donker hebben we nog een prachtig uitzicht en kunnen we mooie plaatjes maken van de omgeving. De 2de stop is op zo'n 400 meter hoogte, als we daar zijn is het inmiddels donker en is alles mooi verlicht.
Als we na een uurtje weer beneden zijn staan de torens mooi in de schijnwerpers, ook hiervan moeten we natuurlijk nog even plaatjes schieten. in allerlei manoeuvres lukt ons dat best en ook het ontwijken van de vele andere toeschouwers.
Tevreden lopen we terug naar ons hotel in Chinatown, tijd voor diner.
Helaas moeten we daar even op wachten want als we terug komen in de kamer zijn die stomme beesten er weer. Hup naar de receptie, we krijgen een andere kamer dus moeten we eerst inpakken en verplaatsen van 730 naar 530.
Uiteindelijk zitten we rond 22.00uur aan onze warme hap. Sate, deze krijg je op een kleine bbq op tafel geserveerd.

Zon 11 dec

Tijd voor wat gymnastiek, we gaan naar het Firm (Forest institute research Malaysia) hier gaan we een wandeling in het regenwoud maken en een canopy walk, of te wel via loopbruggen van de ene boom naar de andere op hoogte.
De gids weet veel te vertellen en we lopen lekker door, als we bij het pad komen die we moeten bestijgen om bij de canopy walk te komen zegt de gids dat laatste stuk zwaar is. Oke, dat hadden we ook gelezen. Zwaar ja, maar niet het pad opzich, de stijging is prima te doen, de warmte en vooral bijbehorende benauwdheid maakt het wat zwaar maar niet zo zwaar dat we hijgend en puffend boven komen, onze gids wel, haha. Zelfs het mannetje van de canopy walk vraagt aan de gids waar we vandaan komen, blijkbaar moet ie er om lachen dat we zo snel zijn. Tijdens de canopy walk zien we ineens een aap in de bomen en later nog 1 en op een steen zit heel mooi een hagedis. Ook komen we nog een miljoenpoot tegen, wat een joekel zeg. Ivo zijn schoen is gelijk aan de miljoenpoot (maatje 41).
We wandelen ook nog langs en door een waterval, althans als je goed op de stenen stapt hoef je niet in de waterval te lopen. Gelukkig doen we dat.
Na 2 uur staan we weer beneden waar ons chauffeur op ons wacht, ook deze is verbaast dat we al terug zijn, de meeste komen na 3 tot 3,5 uur terug.
We vinden het niet erg, gaan we wat eerder lunchen en hebben de middag weer voor ons zelf.
De lunch vind plaats bij een Maleisisch restaurant en is homecooking, goed straks maar eens vragen wat er dan homecooking aan is. De gids zegt dat hij voor ons speciaal niet iets pittigs heeft besteld. Oh dat was geen probleem geweest als maar geen vis is. Oeps ja dus, gelukkig kunnen ze ook wat met kip maken. Homecooking betekend dat de eigenaar geen specerijen van de markt gebruikt, maar de specerijen thuis gekweekt zijn.
Omdat we vroeg terug zijn hebben we mooi de kans dat er een andere kamer beschikbaar is. Ja om 14.00uur kunnen we wisselen, weer een verdieping lager.
Na alles gewisseld te hebben en tripadvisor geraad pleegt te hebben wandelen we door little India, een verschil van mensen en schoonheid. Little India is nog wat rommeliger en de mensen zijn qua uiterlijk anders, veel Indiërs.
Vervolgens wandelen we naar de metro om deze te pakken naar een massagesalon die we op tripadvisor hebben gevonden.
We vinden het makkelijk en er is plaats voor 2, dus een bodymassage van een uur, heerlijk. Uncle Sam en madam Lee weten de juiste pijnpunten te vinden. Ze doen alles op hun gevoel en deze is zeker goed ontwikkeld omdat ze blind zijn. Ze zien dus niet wat voor gezicht we trekken, maar voelen aan als het te hard is. De hele salon wordt gerund door blinden en ook de lokale bebolking weet deze zaak goed te vinden.
Na een uur voelen we ons kilo's lichter en wandelen we lekker terug naar het hotel. Tijd voor eten en voor een wandeling over de avondmarkt in Chinatown.
Voor pa Henk is het maar goed dat die hier niet is want die had met 100 horloges thuis gekomen, haha, hoeveel van die kramen kan je wel niet op 1 markt hebben staan. Deze markt is wel een verschil met vele andere die we bezocht hebben, geen getrek en geduw van verkopers. Uiteraard vragen ze om te komem kijken en hopen ze dat je wat koopt maar alles op een rustige manier, wat een verademing.

Ma 12 jan

Ja en van dat al lopen gaat het hard met de kleding en dus brengen we een uurtje rond in de wasserette. Geen enkele straf, tablets mee om aan dit verhaal te werken en foto's uit te zoeken onder het genot van een lekker muziekje. Voor we het weten hebben we een keer echt fris ruikende kleding, niet dat alles stonk maar met echt warm water wassen geeft het idee dat schoner is.
Na de enorme berg weer opgeruimd te hebben gaan we gewoon lekker rond wandelen door KL. We brengen nog een bezoekje aan Bejraya shoppingmall even kijken of we nog een keer in de achtbaan kunnen in het pretpark die in de shoppingmall zit. Uiteindelijk blijkt dat je deze niet meer apart kan betalen, maar entree voor het hele park, dus dan maar niet. Het blijft een stom gezicht zo'n achtbaan tussen de winkels.
Als we op de gps kijken zien we allerlei blauwe lijnen kriskras door Kl, we hebben zo'n beetje de hele stad nu wel gezien tijd voor een nieuwe plaats. Ondanks dat Kl niet op onze planning stond maar Teman Negera hebben we ons prima vermaakt, ook de drukte begint te wennen. En Teman Negera hopen we een andere reis nog te doen, als niet meer onderwater staat.
Morgen naar de Cameron Highlands wederom met de bus, dus spullen inpakken en nog een keer eten in het restaurant beneden, waarom verder lopen als het prima eten is.

Di 13 jan

En weer een busritje. Gelukkig zit de bushalte vlakbij ons hotel dus dit stukje kunnen we wel lopen met de tassen, echt ze wordem voor het gevoel steeds zwaarder, waar zijn nu de bellboys als je ze nodig hebt.
Met vertraging (de luiken van de bagage wilde niet goed dicht) vertrekken we een half uur later dan gepland. Na 1,5 uur rijden blijken we een stop van 10 minuten te hebben, lekker om de benen te strekken. Langzaam veranderd het landschap van hoge torens in groene velden. De drukte van Kuala lumpur laten we achter ons.
Na weer zo'n 1,5uur rijden krijgen we bezoek van de politie in de bus. 2 personen moeten papieren laten zien maar wat ze nu kwamen doen, geen idee.
Goed weer verder, nog even een tank beurt (130 liter diesel voor €65, koopje) komen we rond 15.00uur aan in Tanah Rata, Cameron Highlands. Wat een rust.
Na een kort taxiritje staan we al voor het hotel. Tassen droppen en lunchen, het is inmiddels 15.30uur.
Uiteindelijk zitten we om 16.30uur aan onze "lunch" of zoiets. Daarna wandelem we terug naar het hotel om even lekker in het zonnetje te zitten, dat is de enige manier om het warm te hebben haha, wat een verschil hier. Van 33 naar 21 en wat wind. In de avond voor het eerst in weken weer een lange broek en vest, goh die hadden we ook nog.

Woe 14 jan

Er staat weer een tripje op het programma. Verrassend blijken we met zijn 2en te gaan en niet in groepsverband zoals we door hadden gekregen. Helemaal niet erg, want nu kunnen we extra naar de vlindertuin als we willen, ach voor die 5 ringgit (€1,25) extra willen we dat wel.
Er zijn niet veel verschillende vlinders, degene die ze hebben zijn wel enorm groot, als de vleugels uit zijn een centimeter of 10-15. Naast de vlinders hebben ze veel andere insecten/dieren. Mega wandelende takken, schorpioenen, neushoorn kever, schildpadden, slangen, miljoenenpoot, cameleon, vleesetende plant een greep aan wat we zagen, en het meeste konden we aanraken of vast houden (aan Ivo overgelaten).
Na de vlindertuin rijden we door naar de theeplantages in de Cameron Highlands. Via allerlei slingerweggetjes komen we al rijdend door een prachtige groen landschap bovenaan de berg al waar we een uitkijktoren kunnen beklimmen. Dit doen we ook, brrr koud zeg. Helaas hangt de bewolking te laag en zien we niets van het dal.
We rijden een stukje naar beneden om daar een korte wandeling te maken door Mossy forest. Een lekkere blubber bende en bomen vol mos. Klinkt niet echt spannend, nee dat was het ook zeker niet, maar wel erg mooi. Zo af en toe kwam de zon er tussendoor, waardoor het zonlicht de natuur nog meer oplichte en de kleuren intenser werden, erg mooi.
Na de wandeling een bezoekje aan de theefabriek. Dit stond niet echt op ons verlanglijstje omdat we in Indonesische er al 1 bezocht hebben en daarbij geen thee lusten of niet drinken haha.
Gelukkig was deze fabriek en zijn omliggende velden anders. Hier geen terassen maar alles op en om de natuurlijke berg gekweekt. Het glooiende landschap en de zon erop maakte het een mooi plaatje. De fabriek was niet groot voor ons idee maar per dag worden hier theeblaadjes geplukt, gedroogt en verwerkt voor 5,5miljoen kopen thee per dag, reken op jaarbasis maar uit.
In het cafe van de theefabriek drinken we nog wat met een lekkere citroenboter cake en chocoladecake (allebei de helft), mmmm om je vingers bij af te likken.
Daarna is het tijd om terug te gaan naar het hotel. We droppen ons spullen en vervolgens brengen we weer een bezoekje aan Rosette voor een overheerlijke lunch. Omdat we vinden dat we nog niet genoeg gewandeld hebben besluiten we nog een wandeling van 2,5uur te maken door het regenwoud in het dorp.
De route staat goed aangegeven. We moeten zo nu en dan al limbo dansend en niet uitgelijdend onze weg vervolgen, het is een route met obstakels maar absoluut de moeite waard. Als we weer terug zijn in het dorp besluiten we een biertje/wijntje te gaan drinken bij cafe Jasmine. Behalve wat drinken bestellen we nog iets. Speciaal voor Ivo een frikandel speciaal. De eigenaar van dit cafe heeft 2 jaar in Nederland gewerkt en heeft ook wat Nederlandse en andere Europese gerechten op de kaart en als muziek, o.a. Van Dik Hout.
Uitgerust en weer wat energie even terug wandelen naar het hotel, waar we 1,5 uur later weer terug wandelen naar Jasmine voor een avondmaal. Nee geen frikadellen meer maar eend en vlees in satésaus.

3 Reacties

  1. Elly:
    17 januari 2015
    Gelukkig is je Vader er niet bij anders had hij zeker een paar Horloges erbij gekocht. Ja een gaat nu opschieten en worden het nog een aantal weken voor we jullie weer terug zien. is toch wel omgevlogen die maanden dankzij
    jullie mooie verslagen reisde we elke keer een stukje mee. en hadden niet het gevoel dat jullie ver weg zijn., nu nog genieten van een paar mooie weken
    xxx papa en mama
  2. Pa:
    17 januari 2015
    Haloa kanjers. Volgens mij duurd een dag in het werelddeel waar jullie zijn minstens 50 uur. Slapen / reizen / wandelen / eten / maseren / kamertje wisselen ( lijkt wel wat op stoelendans) enz. dat lukt toch niet in 24 uur. Geweldig dat dit deel van de reis ook weer veel moois heeft gebracht met al absoluut hoogtepunt een heuse frikandel. Om maar met de woorden van een bner te besluiten vooral doorgaan. XXXXX van pa een een koppie van
    Turtle.
    ps. heb je niet stiekem 1 klokkie voor mij aaneschaft het hoeft echt geen Rolex te zijn.
  3. Alice:
    18 januari 2015
    Hoe doen jullie dat wandelen toch steeds zo snel? Haha!
    Veel plezier op jullie "minivakantie" in je vakantie! :-)