Een vol weekje in Thailand (Ayutthaya, Sokhathai, Chiang Mai en Chiang Rai)

Don 29 jan

We gaan onze beenspieren maar weer eens gebruiken maar daarvoor gaan we eerst met de tuktuk zo'n 15 kilometer rijden. De tuk tuk heeft er lekker de vaart in en zo staan we een half uur later bij Bang pa paleis, oude zomerverblijf.
De tukt tuk drijver nr 114 vraagt of we ook terug moeten, uiteraard alleen das pas over een uur of 2 ( via internet vernomen dat je zoveel tijd nodig hebt). Geen probleem ik wacht. Oke, we hoeven zelfs de heenrit nog niet te betalen en het scheelt ons straks weer een andere tuktuk "zoeken".

Het zomerpaleis ligt op een inmens groot stuk grond en overal prachtige statige gebouwen, de koninginnen hadden zelfs hun eigen huis(je).
We slenteren lekker langs en door alle gebouwen, we hebben goede ochtend gymnastiek want regelmatig moeten de schoenen uit bij het betreden van een gebouw, blijft het tapijt lekker schoon.
Als we langs een enorme vijver lopen ligt daar ineens een enorme soort varaan in het gras te zonnen, even denken we dat het een neppert is, maar dit minstens 1 meter lange beest is toch wel heel echt zien we als zijn kop beweegt en de ogen ons volgen en vervolgens zien we er ook nog zwemmen in de vijver. Pff gelukkig ligt ie niet op de weg en kunnen we er langs, natuurlijk niet eerder als we het prachtige beest op de foto hebben gezet. Ivo denkt erover om net als crocodille dundee er nog even bovenop de springen, onderscheidt varaan-krokodil is als je snel kijkt niet te zien, maar we doen het het beestje maar niet aan en zo te zien zijn de nagels niet geknipt dus dat kan wel eens een flinke haal worden.

Na zo'n 2 uur wandelen zijn we er inderdaad doorheen en kopen nog even een lekkere grote beker met meloenstukken, mmmm heerlijk zo met die warmte en gelijk wat vitamientjes. Onze tuk tuk drijver staat er nog en brengt ons naar een tempelcomplex Ayutthaya historical park, hier brengen we een bezoek aan de tempels Wat Maha That en Whan Si-na, althans van wat er over is. De tempels zijn namelijk tijdens de Birmese oorlog zwaarbeschadigd.
Het doet ons erg denken aan Angkor wat in Cambodja en de Borobodur in Indonesië zelfde bouwstijl en karakter. Er staan stukken bij waarvan we ons afvragen hoelang het duurt voor dit stuk omvalt, zo fragiel ziet het eruit. 1 van de mooiste dingen van dit complex is een boedhahoofd tussen de bomen, het lichaam is inmiddels helemaal in de boomwortels verdwenen. Na ook hier 2 uur rondgewandeld te hebben wandelen we lekker terug richting het hotel, onderweg kopen we op een marktje nog een paar sateetje en al smikkelend lolen we verder. Via een pondje snijden we een stukje af. Om af te koelen gaan we even lekker zwemmen, nou afkoelen was het zeker. Terwijl Nederland uit de kranten berichten begrijpend in de sneeuw zit voelt dit zwembad als een ijsblokjes bad, koudddd, maar we zijn dapper en jumpen erin, afkoelen geslaagd.
Daarna verwennen we ons zelf nog maar even met een massage. Chantal een voetmassage en Ivo gaat voor de Thaise, haha dat was niet zachtzinnig. De dames daar vinden onze broeken toch wel maf zeg, je kan zo de pijpen eraf halen, haha handig zo'n afritsbroek. Ze halen er nog net niet de hele straat bij.

Vrij 30 jan

Ons vervoer voor vandaag is een treinritje van 3,5 uur en een uurtje auto. Om 9.43uur gaat trein 9 dus wandelen we rond 9.30uur het hotel uit, station is vlakbij. En net als de ns kunnen ze hier blijkbaar ook niet op tijd rijden, met 3 kwartier vertraging vertrekken we. De zitruimte is prima en het treintje tjoekt lekker voort, iedere 20 seconden, of misschien minuut in ieder geval veel toetert dat ding, zeer irri voor je oren en echt rust gevend is het niet, wat zijn wij blij dat we geen nachttrein nemen dan doe je met dit ding werkelijk geen oog dicht.
In de trein krijgen we een maaltijd en wat te drinken en voor we het weten staan we in Phitsanoluke, vandaar nog een uurtje naar onze hut in Sukhothai.
We hebben een leuke bungalow, tussen al het groen en weg van de herrie (als je de kukelende haan en zeurend miauwende kat niet meerekent)
We gaan eerst even genieten op onze verande op een heerlijke lounge bank van een kopje koffie en een muziekje. Het stadje bezoeken we ook nog even. Nieuwe oordopjes nodig voor de ipod want die zijn gesneuveld en aangezien we nog een treinrit voor de boeg hebben is dat dus wel prettig. Ook vinden we een leuk klein tentje om wat te drinken, Pimmy's, en later gaan we daar nog heen terug voor het avondeten.
De rest van de avond brengen we door op de veranda, ingesmeerd met onze 80% deet uit Australië, zo de muggen blijven ineens uit onze buurt.

Zat 31 jan

Maar weer eens de fiets op. We huren 2 fietsen bij hotel en gaan naar het Historical park Sukhothai, ongeveer 15km van het hotel vandaan dus das een mooi stukje fietsen.
Heerlijk fietsend door de rijstvelden en schattige dorpjes waar we de nodige hive fives moeten geven aan de kinderen die buitenspelen en een paar keer verkeerd gefietst komen we bijna bij het park, maar eerst maar eens een koffiepauze. Wat een truttig tentje hebben we gevonden, het hele servies en interieur met bloemetjes maar ach het belangrijkste is de de koffie en die is heerlijk.
Vervolgens vervolgen we onze weg en komen de eerste tempel al tegen, 1 vol olifanten dus ja die moet van dichtbij bekeken worden. Op naar de volgende tempel, maar eerst een entree kaartje en omdat we op de fiets zijn moeten we daar ook een kaartje voor kopen hihi. De tempels liggen over een groot terrein verspreid dus met de fiets bezoeken is wel zo handig. We fietsen lekker rond en stoppen bij de nodige tempels om foto's te maken. De gebouwen zijn 1 voor 1 eigenlijk geen gebouw meer te noemen, het enige wat nog mooi staat zijn de vele verschillende boedha's.
Inmiddels hebben we er ruim 30km opzitten als we weer 1 of ander apart tentje vinden, nu voor de lunch. De limoenthee voor Ivo kan niet verser zijn, blaadjes en limoenen worden ter plaatse nog geplukt. We bezoeken nog een paar tempels en gaan dan langzaam weer terug, 48km op de teller. Lekker gefietst.
Na weer even lekker op de veranda te hebben gehangen en ondertussen "Wie is de mol" kijken gaan we nog even een rondje over de avondmarkt terwijl we weer naar Pimmy's lopen. Wederom een lekkere maaltijd voor weinig geld.

Zon 1 febr

Vandaag weinig te beleven. We hebben 8,5uur doorgebracht in de trein van Phitsanoluke naar Chiang mai. Dit keer niet zo koud als de vorige keer. Rond 21.30uur zijn we bij ons hotel, gauw nog ergens eten en dan naar bed. Van zo'n dag niets doen wordt je moe.

Ma 2 febr

Wederom weer eens tijd voor de was, deze brengen we naar de wasserette, voor 120bath oftewel €3,50 gaan we niet met de hand wassen. Hopelijk snapte de dame dat onze broeken niet in de droger mogen. De afgelopen weken is dat een paar keer gebeurt, niet echt bevordelijk voor je broek. En ook al gaan ze eind van de maand weg, toch wel prettig als we nu nog iets passen.
Ook reserveren we een segwaytour voor de middag. In de tussen liggende tijd lopen we lekker door Chiang mai, drinken even wat en voor we het weten is het tijd om ons te melden bij de segway.
Na het invullen van de nodige papieren, helmpje op en oefenen gaan we de weg op. Het is even wennen, vooral het feit dat je iets voor over moet hangen om vooruit te komen, het voelt wat onwennig en net of je voorover klapt.
Na een klein stukje rijden gaan we nog even oefenen op een pleintje. Wat ons betreft had het niet gehoeven maar voor de 2 Hongkongers was het geen overbodige luxe. Als dat maar goed gaat op de weg.
Via allerlei steegjes rijden we 3 uur rond door de schattige straatjes van Chiang Mai. We stoppen onderweg bij de nodige tempels, o.a. de oudste van de stad de Wat chiang Man. Erg mooi met allerlei olifanten er omheen. De Wat pan Tao, een Birmese tempel. En ook de monniken gaan met hun tijd mee, mobiel aan het oor en tablet in de hand. Ook hebben we nog een koffiestop.
En tja onze twijfels waren niet geheel onterecht. We moesten de nodige keren wachten op de andere 2, niet dat wij zo heel hard gingen maar ook zeker niet zo traag en een houten wachtershokje was niet veilig, sturen is moeilijk boem. Gelukkig kon ze de houtenladder die we even daarvoor zagen staan wel ontwijken.
Het was echt weer eens wat anders en super leuk. We dachten even de voetjes ontlasten maar dat hadden we mis. Hartstikke intensief voor de beenspierem dit. Benieuwd naar de spierpijn morgen.

Din 3 feb

Veel mensen bezoeken als ze in Chiang mai zijn iets met de olifanten maar aangezien we dat afgelopen jaar hebben gedaan slaan wij over. We gaan vandaag lekker ronddwalen door de stad en zien wel waar we uitkomen. Hoewel we hebben wel 1 plan, op naar Wat Suan Dok, een tempel en begraafplaats. Al slenterend zien we af en toe straatjes voorbij komen die we gisteren met de segway ook zagen, geen idee hoe we gisteren gereden zijn, wel grappig zo. Na een wandelingetje van een uurtje komen we bij de tempel, grote witte beelden en een grote gouden. De tempel is in 1370 voor een monnik gemaakt en nu liggen er op de begraafplaats leden van koninklijke afkomst.
Binnen in de tempel staan enorme gouden beelden. In een rij van klein naar groot zitten/staan er 4 achter elkaar, een mooi plaatje om te zien.
Na onze schoenen weer aangetrokken te hebben, je trekt wat schoenen aan en uit op een dag met al die tempels, wandelen we verder.
Via de buitenkant van de stadsmuur wandelen we een lekker stuk, daarna duiken we de stadsmuur weer in en vinden een mooie binnenplaats waar we kunnen lunchen.
Daarna wandelen we gewoon lekker verder, beetje rondkijken. Eind van de middag zijn we in het hotel en gaan even lekker relaxt in de binnentuin genieten van een biertje en het weer. We zijn inmiddels helemaal gewend aan deze temperatuur, Oostenrijk kan wel eens heel koud worden.
We moeten toch nog weer even een wandeling maken want we moeten onze was nog ophalen. Tjonge kunnen we deze persoon niet mee naar huis nemen, keurig netjes gevouwen krijgen we alles in 2 tasjes terug, zelfs al uitgezocht wat man is en wat vrouw is. Top service en dat voor geen geld.
Op tijd naar bed want om 6.15uur gaat de wekker.

Woe 4 febr

Op naar de laatste stop in Thailand (rekenen 19 febr niet mee) Chiang rai, maar voor we daar zijn hebben we eerst een dagtour met van alles en nog wat.
Tussen 7.00 en 7.30uur zouden we opgehaald worden, dus vroeg eruit en even snel wat brood en een kop koffie achterover slaan. Netjes optijd zijn we er maar onze pick-up niet.
Goed dan maar even bellen, uiteraard nog geen gehoor want is vroeg. Dan noodnummer maar. Inmiddels is er een busje gearriveerd en komt naar ons toe, Khiritravel en van den..
Ja dat klopt. We zeggen dat we net aan het bellen waren omdat ze te laat zijn. Nee hoor moet hier om 8.00uur zijn. Staat anders niet in onze papieren. Goed tassen in de auto en op naar de hotspring. Hotspring? Dag staag niet op programma. Nou zeg, te laat en niet op programma??? Dan blijkt dat ze een ander moet hebben, haha zaten we bijna op verkeerde programma.
Goed maar onze bus is er nog niet. De dame in kwestie gaat even voor ons bellen en dan staat er plots een 2de busje, dit is wel de juiste. Waarom te laat ks geen idee?
Goed er zitten 2 mensen in en we blijken nog 4 mensen op te moeten halen en zo gaan we op weg met een Canadees van Indiase afkomst, een Françoise en 4 Chinezen (die later blijkt alle 5 amper tot geen engels praten/verstaan, de gids moet moeite doen iets uit te leggen)
De chauffeur heeft er flink de vaart in, denkt zeker dat ie een nieuwe formule 1 coureur is of zo. Gordel maar goed om. Na een uurtje onze eerste stop, de hotsprings Mae Kachan, klopte dus wel. Voor ons niet zo heel bijzonder meer na alle hotsprings die we in Nieuw-Zeeland hebben gezien, wel grappig is hier dat je een eitje kan kopen en deze kan koken in de hotspring. We kijken er wel na maar hoeven geen ei. Ook toileteren is hier wel lekker, je billetjes worden gelijk even gestoomd.
De volgende stop na weer een uurtje rijden is What Rung Khun, een moderne boeddhistische tempel. Tja en wat moeten we er van vinden. Het is een witte tempel met een loopbrug er naar toe, er omheen allerlei beelden van doodshoofden, handen die uit de grond komen. En alles wit. Binnen muurtekeningen met o.a. Elvis, spiderman. Deze tekeningen moeten gezegd worden zagen er wel heel mooi uit. Men was ze aan het bijwerken, restaureren omdat er 2 jaar terug een aardbeving was en de tempel toen beschadigd is.
En de tempel zelf, ja je mag het misschien niet zeggen dus we houden het maar op kitscherig, je moet er van houden.
En we rijden weer een uurtje verder om op een bootje te stappen en te varen naar de "De gouden driehoek", hier komen de landen Thailand, Myanmar en Laos samen, laatst genoemde gaan we vandaag al even heen.
De naam gouden driehoek komt van het opium wat vroeger verhandeld werd voor goud.
Na een stukje varen zetten we voet op het eiland Koh Don Sao, een eiland wat bij Laos hoort maar waar we onze visa nog niet voor nodig hebben. Tot enkele jaren geleden was dit de ideale manier om je visa voor Thailand verlengt te krijgen. Je ging mee op een dagtrip, ging een dagje na Laos en weer terug. Tegenwoordig verstrekken ze geen visa meer hier en is je paspoort alleen voor de formaliteit.
Goed op het eiland staan wat winkeltjes maar shoppen willen we nog niet, dus we lopen al wel snuffelend even rond en ja dan merk je toch dat je in een ander land bent, de eerst bedelende kinderen komen al weer achter ons aan. Negeren anders blijf je bezig. Het klinkt hard maar in de loop der jaren dat we reizen moeten we soms maar even hard zijn.
Goed daarna terug met de boot en nog 20 minuten rijden voor de lunch, inmiddels is het 15.15uur, dus trek hebben we wel. We zouden om 14.00uur lunchen? Goed lunch was prima en met gevulde buikjes op weg naar de laatste 2 dingen. De grenspost tussen Thailand en Myanmar. Dat plan werd veranderd, althans we rden even snel langs de grenspost, maaf uitstappen om even te kijken en foto's te maken gebeurde niet. We lopen een beetje achter, goh dat hadden we nog niet gemerkt, en we moeten nog naar de Karen Long neck en daar is geen stroom en dus geen licht en ik ben bang in het donker dus wil daar op tijd heen. Wel heb je ooit. Mevrouw de gids, omgedoopt tot wipkip door Ivo is bang in het donker en dus moet daarom het programma aangepast worden? Misschien vanochtend op tijd moet zijn. Het heeft totaal geen zin om te zeggen dat we het er niet mee eens zijn, aangezien de 4 schreeuwchinezen en de Françoise het niet begrijpen en überhaupt geloof niet weten wat ze genoekt geboekt hebben, de Canadees kijkt er wel vreemd bij.
Goed rijden maar, na een uurtje rijden, wat 40 minuten bleek te zijn en dus lang voor het donker kwamen we bij de Karen long neck village. Hier dragen de dames vanaf dat ze een jaar of 3 zijn gouden ringen om hun nek, armbanden en ringen rond hun knieën (dit laatste wisten we niet). Uiteraard groeit men nog dus worden de ringen vervangen en komen er ringen bij, dit tot hun 25e of als ze getrouwd zijn. Uiteindelijk weegt zo'n ringen koker een kilo of 4 tot 5. We hebben er 1 vast gehad, zwaar. Leg maar eens een pittenzak van 5 kilo een uurtje in je nek. Ook was er een halve om te proberen, drukt behoorlijk op je schouders en borstbeen, geen wonder dat de schouders naar beneden worden gedrukt en daardoor dus hun nek langer is/langer lijkt.
De ringen kregen de dames trouwens om hun te beschermen tegen tijgers. Op de plekken waar een tijger je kan grijpen, nek-knieën-polsen.
En na al deze uitjes tijd om naar ons hotel in Chiang rai te gaan. We moeten de gids er nog wel even aan herinneren. Dit is het einde van de tour en gaan nu terug naar Chiang Mai, 3,5uur rijden.
Ja oke leuk, maar wij niet. Uh wij moeten er nog uit in Chianh Rai, oh ja hihihihihi giebel giebel. Wipkip, schoolmeisje of gids. Ach we hebben een leuke dag gehad maar zijn blij als we rond 18.00uur inchecken in het hotel, geen Françoise meer die denkt dat je Frans praat een geen schreeuechinezen meer die zitten te bellen als de gids iets uitlegt in het engels. Probeer dat maar eens te volgen dan.

Don 5 febr

Weer een ander vervoersmiddel, vandaag een riksja tochtje van 2 uurtjes door Chiang rai. 2 schattige mannetjes staan ons op te wachten bij het hotel en brengen ons als eerste naar Wat Phra Kaeo. Deze tempel dateerd uit 1434, een oudje dus. De Emerald boedha die hier gevonden is na een bliksem inslag staat nu in Bangkok, hier staat een replica, ook mooi om te zien. Geen beeld van goud maar eens wat anders, jade.
Daarna een bezoekje aan King mengrai monument, gebouwd ter ere van de koning en ter herdenking van de stichting van de stad Chiang Rai in 1262.
Daarna nog een bezoekje aan Wat Prasing, mooie gebouwen en beelden.
Een leuke ochtend activiteit zo.

De middag brengen we lekker slenterend door in de straatjes van Chiang rai en lekker op het bankje voor onze tuin bungalow, bij het zwembad kunnen we niet liggen is al vol.
's avonds nog even een rondje over de night bazar, gezellige sfeer.
Ook even onze pasfoto's zoeken en paspoorten weer te voorschijn toveren want morgen gaan we vroeg naqr Laos, .land nummer 11