Uclulet en Whistler
6 oktober 2015 - Whistler, Canada
Don 1 okt Victoria - Uclulet
Op naar de volgende stop op Vancouver Island, Uclulet. We vertrekken op tijd, geen enkel probleem want tot nu toe zijn we om 06.00uur wakker en liggen er om 22.00uur in, leve de jetlag, die dit keer erger is dan normaal. Zeker over tegen de tijd dat we terug vliegen haha.
Goed op tijd dus weg omdat we onderweg een paar stops willen maken en lekker rustig aan willen doen, het is tenslotte vakantie.
Onze eerste stop is na zo'n 60km in de plaats Duncan. Door het stadje heen staan totumpalen. Het vinden van de totumpalen is makkelijk, voetstappen op de stoep wijzen de weg en zo lopen we dus een rondje door het stadje, zonnetje op ons bolletje, foto's maken van de palen en nog even een olifantje score voor de verzameling.
De volgende stop Chemainus, hier zijn door de stad heen meer dan 40 muurschilderingen te zien. Deze zijn gemaakt om de economsche crisis in begin van de 80e jaren het hoofd te bieden, toen slot namelijk de houtzagerij, ooit de grootste ter wereld. Om toch geld binnen te krijgen werden kunstenaars uitgenodigd om muurschilderingen te maken over de geschiedenis en tradities van de regio. Nu komen er ieder jaar zo'n 300.000 mensen naar de schilderijen kijken en die drinken, eten of kopen een souvenier en dus komt er geld binnen. Helaas hadden wij net onze zelf mee genomen koffie op en souvenier al in vorige stad gekocht.
Na deze stop hebben we nog een lange rit te gaan en inmiddels is het 14.00uur dus gaan we maar eens verder. Via een adem benemende route, prachtig kleurenspel van de verandering van de boombladeren, prachtige meren waarvan het water zo stil ligt dat het een grote spiegel lijkt komen we rond 17.00uur aan in Uclulet. Zo weer even anders dan de steden Vancouver en Victoria, een slaperig dorpje zo op het eerste gezicht. We vinden makkelijk onze slaapplaats, een eigen kamer en badkamer aan de achterzijde van iemands huis, een prachtig uitzicht over het water.
Ondanks de 2 wandelingen vandaag doen we er nog 1, een wandeling door het dorp, uiteraard om gelijk even te geocachen, we vinden er weer een paar en ondertussen zien we het dorpje. Inmiddels is de zon gaan liggen en steekt de wind op, brrr wat is het dan ineens koud. Eigenlijk hadden we op dit weer gerekend en tot nu toe is het super, wat stom dat dan ineens toch even tegen valt. Even een snelle pas naar het huis en daar blijven we 's avonds lekker binnen. We gooien er nog maar eens een aflvering van "ik vertrek" tegen aan. Bereiden de wandelroute voor morgen voor (de berentocht laten we zitten, we lezen van de afgelopen weken dat men weinig tot geen beer zag en dan €85p.p neertellen vinden we wat veel). En gaan uiteraard weer vroeg plat.
Vrij 2 okt Uclulet
De gordijnen open en helaas even geen zon, hoewel helaas, de nevel zorgt ervoor dat het water er mysterieus uitziet.
Na een ontbijtje waar we de tijd voor nemen trekken we de veters strak aan, de rugzak op en gaan we er weer vandoor.
We wandelen als eerste de trail naar de vuurtoren, onderweg horen we een geluid wat we niet kunnen thuis brengen, een beer is het niet maar wat wel. Na een mooie wandeling komen we bij de vuurtoren en zo langzaam aan komt de zon er ook doorheen. Het geluid horen we nu nog beter en na even turend over het water omdat wehet daar steeds horen gaan we er vanuit dat het de boei op het water is, want iedere keer als deze naar de zijkant zakt horen we het geluid, mysterie opgelost.
Goed na de vuurtoren wandelen we verder langs de kust, heuveltje op, heuveltje af, bochtje links, bochtje rechts, een rechte weg is het niet. Uiteindelijk hebben we 16km gelopen en geocaches gezocht en hebben we wel een warme kop koffie verdient.
Terug naar het huis om even bij te komen en de tassen voor morgen vast te pakken, maar nee er is nog een geocache in de buurt, oke die pakken we ook nog mee en ach laten we die van gisteren die we niet konden vinden ook nog even doen (gps had andere coördinaat dan telefoon), helaas we vinden em nog niet. Inmiddels is het 17.00uur en echt wel klaar, de wind trekt weer aan, de voetjes willen niet meer, Tijd voor bier en wijn en een warme douche.
's Avonds moeten we toch nog even naar buiten voor eten. Na een omweg, wilde eerst nog even bij een ander restaurant kijken, komen we bij Hanks untraditional bbq, en ohhhhh wat hebben we hier lekker gegeten, maar goed dat 1ste restaurant vol was.
Wat een super lekkere spareribs. Het vlees is zo mals dat het van het bot valt als je er alleen maar naar kijkt, de smaak onbeschrijfelijk. We hebben al heel wat spareribs op maar deze staan met stip op 1.
Zat 3 okt Uclulet -Whistler
Op tijd eruit want we hebben een redelijk lange rit voor de boeg en moeten op tijd de boot halen om Vancouver Island af te komen.
180km terug over de zelfde weg als donderdag en jeetje wat veranderen de bomen in 2 dagen snel. Waar we heen nog veel groene bomen hadden zijn ze nu grotendeels geel.
Ruim op tijd halen we de ferry, als nr 14 checken we in, das mooi, zijn we ook weer snel van de boot.
De ruim 1,5uur op de boot brengen we door aan dek, heerlijk uit de wind in de zon. Moeten toch een beetje bij kleuren. Ondertussen zien we de skyline van Vancouver opduiken en zijn we er bijna.
Vervolgens met een tussenstop bij de supermarkt komen we rond 16.30uur aan in Whistler, een wintersportplaats, maar gelukkig ook genoeg te doen bij prachtig zonnig weer. In Whistler werden de nodige onderdelen tijdens de olympische spelen van 2010 afgewerkt.
Het dorp oogt inderdaad als een wintersportdorp, hoewel dorp, het is hier aardig uitgestrekt. De bouw van de apartementen, de style, net Oostenrijk af Frankrijk.
Goed we dumpen onze spullen binnen en halen dan maar eens onze zwemspullen te voorschijn, niet voor niets mee gebracht. Het apartementencomplex heeft een zwembad, ja heel fijn, maar nog beter een hot tub en 2 sauna's. Wat een heerlijkheid na een lange dag reizen om in een warm bad te zitten en de sauna ook heerlijk. Helaas is de stoomsauna kapot, was wel even lekker geweest vanwege een snotterende neus.
Na een gezonde zelf gemaakte maaltijd wandelen we nog even een rondje door het dorp om te zien waar we morgen heen moeten.
Zondag 4 okt Whistler
Vandaag een bezoekje aan de mount Whistler en Mount blackcomb, deze 2 bergen zijn met elkaar verbonden door een gondelbaan van 4,4km lang.
Goed eerst tickets en op naar de lift, voor we de Peak to Peak kunnen nemen zitte we eerst nog in een andere lift, 25 minuten voor we bij eindstation zijn, een flinke klim.
We besluiten gelijk de gondel naar de overkant te nemen omdat de wandelpaden op mount Whistler niet allemaal meer open zijn.
In 11 minuten zweven we tussen 2 bergtoppen, links en rechts bomen, een diep dal, bergen in de verte, wat een waanzinnig vergezicht en uitzicht, jammer dat ritje maar 11 minuten duurt.
Op blackcomb aangekomen gaan we lekker wandelen, we maken een wandeling van een kilometer of 10 en zoeken ondertussen, hoe kan het ook anders nog wat geocaches en vinden die ook. Iedere bocht een ander gezicht, zo zien we een bergtop, zo sneeuw en dan weer bomen. Onderweg komen we nog een bergmarmot tegen en eekhoorns, echter helaas geen beren. Hoewel helaas, als we er 1 tegen komen schrik je denk toch en moet er even gedacht worden hoe te handelen.
Halverwege de middag maken we weer de oversteek met de lange gondel. Er zijn ook 2 bakjes met een glazenbodem, maar dan moeten we een half uur wachten, dus dan maar het andere bakje, tenslotte is dat ook grotendeels glas dus genoeg te zien.
Op de mount Whistler maken we ook nog een wandeling van 5km en uiteraard met geocache. Hier leggen we ook de geochache neer die we gevonden hebben in Vancouver en waarvan het verzoek was deze op een berg terug te leggen, dus gedaan.
We zijn blij dat we in de ochtend eerst blackcomb hebben gedaan, het uitzicht was vele malen mooier daar. Leuke op mount Whistler is dat we kunnen zien waar we daar ongeveer gelopen hebben.
Moe komen we rond 17.30uur bij het apartement, gelijk omkleden en de tub weer in. Zo spierpijn geen kans, hopen we.
De avond brengen we lekker ontspannen door op de bank, beetje tv kijken, hotels zoeken voor de andere plaatsen en kijken wat we daar willen doen. We ontspannen dus echt wel tussendoor.
Maandag 5 okt Whistler
Vandaag een keer echt de wekker nodig gehad. Om 7.15uur ging deze al, maar alles voor een goed doel. Best lastig wakker worden, zeker als om 04.15uur je telefoon gaat.
Wat is dat, grrrr de bank die belt, terwijl je in een mail hebt neergezet niet gebeld te willen worden i.v.m. tijdsverschil.
Goed na de wat moeizame start zijn we er helemaal klaar voor en wandelen naar een hotel waarvandaan we vertrekken voor de Beartrek, een tocht door bomen en over ziplines. En wie weet zien we een beer.
We zijn met een kleine groep, 5 personen. Buiten ons zelf nog een Nederlander (sporadisch komen we ze tegen) en 2 mensen van Bali, waarvan later blijkt dat er 1 uit Australië komt. Goed onze instructeurs, 1 uit Engeland en 1(Nat) uit Nieuw-Zeeland, uit het plaatsje Dunedin, waar we vorig jaar waren hebben er zin in, en wij ook. We vertrekken lekker op tijd. De temperatuur is nog niet meer dan 1°C, geen medelijden graag, we hebben lekkere jassen mee.
Na een 10 minuten rijden, waar we langs de bobsleebaan komen van de olympische spelen, de snelste, lees gevaarlijkste. Tijdens een training van de rodelaars op de Olympische spelen is er iemand verongelukt en de Nederlandse 4 mansbob start niet meer, mede door het jaar ervoor zelf ook op die baan op zijn kop te gaan.
Goed een stukje gescheidenis nu op naar ons avontuur.
We beginnen gelijk goed, niks eerst rustig omhoog klimmen maar gelijk tokkelen van de ene kant naar de andere kant. Wat een heerlijk vrij gevoel, vliegend tussen de boomtoppen, over watervallen. We hebben 5 lijnen en klimmen wat tussendoor. De laatste lijn wordt verwacht dat we die op de kop doen, nou hoppa vooruit dan doen we dat. Raar om op zijn kop over een ravijn te vliegen, maar wat een kik.
Omdat we met een kleine groep zijn, zijn we ook op tijd klaar. Daar maken we gebruim van om even lekker op een terras te gaan zitten en naar de fietsers te kijken die de berg af racen. Onder het genot van een lekkere bak koffie een zeer maaltijd vullende chocoladecake zitten we heerlijk te genieten, relaxt, vakantie.
In de middag gaan we toch nog even wandelen, een korte wandeling naar en om Lost lake. Een mooie, vlakke wandeling. Bij het meer gaan we even lekker op een bankje zitten, gewoon genieten van de prachtige natuur. Uiteindelijk blijken we toch weer 10km gelopen te hebben, maar met zo'n prachtige natuur, een heerlijk zonnetje en jawel nog wat caches merken we daar weinig van.
Vervolgens wacht de hot tub, een maaltijd en het typen van dit verslag.
Inmiddels zit de helft er al weer op, gelukkig nog een helft te gaan. En we hebben gelukkig niet het idee dat het snel gaat, we genieten volop, doen veel, maar hebben genoeg momenten waarop we even lekker relaxen en dus vakantie houden.
Op naar de volgende stop op Vancouver Island, Uclulet. We vertrekken op tijd, geen enkel probleem want tot nu toe zijn we om 06.00uur wakker en liggen er om 22.00uur in, leve de jetlag, die dit keer erger is dan normaal. Zeker over tegen de tijd dat we terug vliegen haha.
Goed op tijd dus weg omdat we onderweg een paar stops willen maken en lekker rustig aan willen doen, het is tenslotte vakantie.
Onze eerste stop is na zo'n 60km in de plaats Duncan. Door het stadje heen staan totumpalen. Het vinden van de totumpalen is makkelijk, voetstappen op de stoep wijzen de weg en zo lopen we dus een rondje door het stadje, zonnetje op ons bolletje, foto's maken van de palen en nog even een olifantje score voor de verzameling.
De volgende stop Chemainus, hier zijn door de stad heen meer dan 40 muurschilderingen te zien. Deze zijn gemaakt om de economsche crisis in begin van de 80e jaren het hoofd te bieden, toen slot namelijk de houtzagerij, ooit de grootste ter wereld. Om toch geld binnen te krijgen werden kunstenaars uitgenodigd om muurschilderingen te maken over de geschiedenis en tradities van de regio. Nu komen er ieder jaar zo'n 300.000 mensen naar de schilderijen kijken en die drinken, eten of kopen een souvenier en dus komt er geld binnen. Helaas hadden wij net onze zelf mee genomen koffie op en souvenier al in vorige stad gekocht.
Na deze stop hebben we nog een lange rit te gaan en inmiddels is het 14.00uur dus gaan we maar eens verder. Via een adem benemende route, prachtig kleurenspel van de verandering van de boombladeren, prachtige meren waarvan het water zo stil ligt dat het een grote spiegel lijkt komen we rond 17.00uur aan in Uclulet. Zo weer even anders dan de steden Vancouver en Victoria, een slaperig dorpje zo op het eerste gezicht. We vinden makkelijk onze slaapplaats, een eigen kamer en badkamer aan de achterzijde van iemands huis, een prachtig uitzicht over het water.
Ondanks de 2 wandelingen vandaag doen we er nog 1, een wandeling door het dorp, uiteraard om gelijk even te geocachen, we vinden er weer een paar en ondertussen zien we het dorpje. Inmiddels is de zon gaan liggen en steekt de wind op, brrr wat is het dan ineens koud. Eigenlijk hadden we op dit weer gerekend en tot nu toe is het super, wat stom dat dan ineens toch even tegen valt. Even een snelle pas naar het huis en daar blijven we 's avonds lekker binnen. We gooien er nog maar eens een aflvering van "ik vertrek" tegen aan. Bereiden de wandelroute voor morgen voor (de berentocht laten we zitten, we lezen van de afgelopen weken dat men weinig tot geen beer zag en dan €85p.p neertellen vinden we wat veel). En gaan uiteraard weer vroeg plat.
Vrij 2 okt Uclulet
De gordijnen open en helaas even geen zon, hoewel helaas, de nevel zorgt ervoor dat het water er mysterieus uitziet.
Na een ontbijtje waar we de tijd voor nemen trekken we de veters strak aan, de rugzak op en gaan we er weer vandoor.
We wandelen als eerste de trail naar de vuurtoren, onderweg horen we een geluid wat we niet kunnen thuis brengen, een beer is het niet maar wat wel. Na een mooie wandeling komen we bij de vuurtoren en zo langzaam aan komt de zon er ook doorheen. Het geluid horen we nu nog beter en na even turend over het water omdat wehet daar steeds horen gaan we er vanuit dat het de boei op het water is, want iedere keer als deze naar de zijkant zakt horen we het geluid, mysterie opgelost.
Goed na de vuurtoren wandelen we verder langs de kust, heuveltje op, heuveltje af, bochtje links, bochtje rechts, een rechte weg is het niet. Uiteindelijk hebben we 16km gelopen en geocaches gezocht en hebben we wel een warme kop koffie verdient.
Terug naar het huis om even bij te komen en de tassen voor morgen vast te pakken, maar nee er is nog een geocache in de buurt, oke die pakken we ook nog mee en ach laten we die van gisteren die we niet konden vinden ook nog even doen (gps had andere coördinaat dan telefoon), helaas we vinden em nog niet. Inmiddels is het 17.00uur en echt wel klaar, de wind trekt weer aan, de voetjes willen niet meer, Tijd voor bier en wijn en een warme douche.
's Avonds moeten we toch nog even naar buiten voor eten. Na een omweg, wilde eerst nog even bij een ander restaurant kijken, komen we bij Hanks untraditional bbq, en ohhhhh wat hebben we hier lekker gegeten, maar goed dat 1ste restaurant vol was.
Wat een super lekkere spareribs. Het vlees is zo mals dat het van het bot valt als je er alleen maar naar kijkt, de smaak onbeschrijfelijk. We hebben al heel wat spareribs op maar deze staan met stip op 1.
Zat 3 okt Uclulet -Whistler
Op tijd eruit want we hebben een redelijk lange rit voor de boeg en moeten op tijd de boot halen om Vancouver Island af te komen.
180km terug over de zelfde weg als donderdag en jeetje wat veranderen de bomen in 2 dagen snel. Waar we heen nog veel groene bomen hadden zijn ze nu grotendeels geel.
Ruim op tijd halen we de ferry, als nr 14 checken we in, das mooi, zijn we ook weer snel van de boot.
De ruim 1,5uur op de boot brengen we door aan dek, heerlijk uit de wind in de zon. Moeten toch een beetje bij kleuren. Ondertussen zien we de skyline van Vancouver opduiken en zijn we er bijna.
Vervolgens met een tussenstop bij de supermarkt komen we rond 16.30uur aan in Whistler, een wintersportplaats, maar gelukkig ook genoeg te doen bij prachtig zonnig weer. In Whistler werden de nodige onderdelen tijdens de olympische spelen van 2010 afgewerkt.
Het dorp oogt inderdaad als een wintersportdorp, hoewel dorp, het is hier aardig uitgestrekt. De bouw van de apartementen, de style, net Oostenrijk af Frankrijk.
Goed we dumpen onze spullen binnen en halen dan maar eens onze zwemspullen te voorschijn, niet voor niets mee gebracht. Het apartementencomplex heeft een zwembad, ja heel fijn, maar nog beter een hot tub en 2 sauna's. Wat een heerlijkheid na een lange dag reizen om in een warm bad te zitten en de sauna ook heerlijk. Helaas is de stoomsauna kapot, was wel even lekker geweest vanwege een snotterende neus.
Na een gezonde zelf gemaakte maaltijd wandelen we nog even een rondje door het dorp om te zien waar we morgen heen moeten.
Zondag 4 okt Whistler
Vandaag een bezoekje aan de mount Whistler en Mount blackcomb, deze 2 bergen zijn met elkaar verbonden door een gondelbaan van 4,4km lang.
Goed eerst tickets en op naar de lift, voor we de Peak to Peak kunnen nemen zitte we eerst nog in een andere lift, 25 minuten voor we bij eindstation zijn, een flinke klim.
We besluiten gelijk de gondel naar de overkant te nemen omdat de wandelpaden op mount Whistler niet allemaal meer open zijn.
In 11 minuten zweven we tussen 2 bergtoppen, links en rechts bomen, een diep dal, bergen in de verte, wat een waanzinnig vergezicht en uitzicht, jammer dat ritje maar 11 minuten duurt.
Op blackcomb aangekomen gaan we lekker wandelen, we maken een wandeling van een kilometer of 10 en zoeken ondertussen, hoe kan het ook anders nog wat geocaches en vinden die ook. Iedere bocht een ander gezicht, zo zien we een bergtop, zo sneeuw en dan weer bomen. Onderweg komen we nog een bergmarmot tegen en eekhoorns, echter helaas geen beren. Hoewel helaas, als we er 1 tegen komen schrik je denk toch en moet er even gedacht worden hoe te handelen.
Halverwege de middag maken we weer de oversteek met de lange gondel. Er zijn ook 2 bakjes met een glazenbodem, maar dan moeten we een half uur wachten, dus dan maar het andere bakje, tenslotte is dat ook grotendeels glas dus genoeg te zien.
Op de mount Whistler maken we ook nog een wandeling van 5km en uiteraard met geocache. Hier leggen we ook de geochache neer die we gevonden hebben in Vancouver en waarvan het verzoek was deze op een berg terug te leggen, dus gedaan.
We zijn blij dat we in de ochtend eerst blackcomb hebben gedaan, het uitzicht was vele malen mooier daar. Leuke op mount Whistler is dat we kunnen zien waar we daar ongeveer gelopen hebben.
Moe komen we rond 17.30uur bij het apartement, gelijk omkleden en de tub weer in. Zo spierpijn geen kans, hopen we.
De avond brengen we lekker ontspannen door op de bank, beetje tv kijken, hotels zoeken voor de andere plaatsen en kijken wat we daar willen doen. We ontspannen dus echt wel tussendoor.
Maandag 5 okt Whistler
Vandaag een keer echt de wekker nodig gehad. Om 7.15uur ging deze al, maar alles voor een goed doel. Best lastig wakker worden, zeker als om 04.15uur je telefoon gaat.
Wat is dat, grrrr de bank die belt, terwijl je in een mail hebt neergezet niet gebeld te willen worden i.v.m. tijdsverschil.
Goed na de wat moeizame start zijn we er helemaal klaar voor en wandelen naar een hotel waarvandaan we vertrekken voor de Beartrek, een tocht door bomen en over ziplines. En wie weet zien we een beer.
We zijn met een kleine groep, 5 personen. Buiten ons zelf nog een Nederlander (sporadisch komen we ze tegen) en 2 mensen van Bali, waarvan later blijkt dat er 1 uit Australië komt. Goed onze instructeurs, 1 uit Engeland en 1(Nat) uit Nieuw-Zeeland, uit het plaatsje Dunedin, waar we vorig jaar waren hebben er zin in, en wij ook. We vertrekken lekker op tijd. De temperatuur is nog niet meer dan 1°C, geen medelijden graag, we hebben lekkere jassen mee.
Na een 10 minuten rijden, waar we langs de bobsleebaan komen van de olympische spelen, de snelste, lees gevaarlijkste. Tijdens een training van de rodelaars op de Olympische spelen is er iemand verongelukt en de Nederlandse 4 mansbob start niet meer, mede door het jaar ervoor zelf ook op die baan op zijn kop te gaan.
Goed een stukje gescheidenis nu op naar ons avontuur.
We beginnen gelijk goed, niks eerst rustig omhoog klimmen maar gelijk tokkelen van de ene kant naar de andere kant. Wat een heerlijk vrij gevoel, vliegend tussen de boomtoppen, over watervallen. We hebben 5 lijnen en klimmen wat tussendoor. De laatste lijn wordt verwacht dat we die op de kop doen, nou hoppa vooruit dan doen we dat. Raar om op zijn kop over een ravijn te vliegen, maar wat een kik.
Omdat we met een kleine groep zijn, zijn we ook op tijd klaar. Daar maken we gebruim van om even lekker op een terras te gaan zitten en naar de fietsers te kijken die de berg af racen. Onder het genot van een lekkere bak koffie een zeer maaltijd vullende chocoladecake zitten we heerlijk te genieten, relaxt, vakantie.
In de middag gaan we toch nog even wandelen, een korte wandeling naar en om Lost lake. Een mooie, vlakke wandeling. Bij het meer gaan we even lekker op een bankje zitten, gewoon genieten van de prachtige natuur. Uiteindelijk blijken we toch weer 10km gelopen te hebben, maar met zo'n prachtige natuur, een heerlijk zonnetje en jawel nog wat caches merken we daar weinig van.
Vervolgens wacht de hot tub, een maaltijd en het typen van dit verslag.
Inmiddels zit de helft er al weer op, gelukkig nog een helft te gaan. En we hebben gelukkig niet het idee dat het snel gaat, we genieten volop, doen veel, maar hebben genoeg momenten waarop we even lekker relaxen en dus vakantie houden.
er worden beschreven dan heb je een beetje inzicht over de afstanden aldaar. Ook in dit verslag heb ik het woord verveling niet kunnen vinden. Super allemaal. Ik heb inmiddels de filmpjes van het "tokkelen" ook gezien. Ooit zelf in dienst gedaan maar dan niet zo'n lange afdaling kikken dus.
maak nog vele mooie en veilige kmeters. XXX.