Een paar feestjes. (Sydney)

Din 30 dec

De laatste kilometers met Neil, omdat morgen half Sydney gesloten is hebben we er voor gekozen om Neil een dag eerder terug te brengen, hij zal vast blij zijn om zijn muzikale andere hippies weer te zien.
Zoals op iedere camping ook hier om 10.00uur eraf zijn, das prima dan zijn we tussen 12.00 en 12.30uur in Sydney om eerst onze tassen bij ons logeeradres voor 1 nacht te droppen en dan de camper weg te brengen.
Nou dat uiterlijk 12.30uur werd 14.00uur. Adres ingetypt op de navigatie en dat is opletten want straatnamen komen hier in meerdere wijken voor, dus ook de juiste wijk opgezocht.
Goed Cowperstr, uh dit kleine huisje? Moet hier ons logeeradres zijn? Wat was de 2de straatnaam, ja die klopt ook en om de hoek zitten inderdaad 3 garage boxen waar de sleutel zou moeten zijn maar de garage is dicht en zou open zijn.
Dan onze gastvrouw maar even bellen, een park naast de straat, nee die ligt veel verder en de garage is echt open. Langzaam beginnen wij ons af te vragen of truus de navigatie ons wel goed heeft gestuurd, het feit dat we de Darlingharbour al kunnen zien en de daarbij behorende Harbour bridge vinden wij gek.
Goed 2 nieuwe adres punten en dan blijkt dat we 11km de andere kant op moeten, haha
Goed Neil weer in en na veel stoplichten (leve de stad), weggetjes waar je echt je voet stevig op de rem moest houden zo steil vinden we het juiste gebouw.
Ivo vind de sleutel en een winkelwagentje, spullen erin en richting het gebouw rijden. We hebben nog 4 ijsjes en delen er 2 uit aan 2 backpackers die toevallig ook zitten te wachten bij een gebouw vlakbij ons, de andere 2 eten we wel als we Neil inleveren, liggen mooi nog even koud.
Goed 3 trappen op om onze tassen boven te brengen en nee we klagen niet maar we zweten ons kapot, 35°.
Nou dan op naar weer een andere wijk voor Neil. Type adres in navigatie en gaan. Neeeeeee hoe kunnen we nu de Harbour bridge over moeten, we moeten de andere kant op. Weer de verkeerde kant opgestuurd. Ergens komen de wijken en straatnamen niet overeen, goed wij heben in ieder geval over de Harbour bridge gereden en weer even een glimp opgevangen van het Opera house en niet voor niets onze tolpas afgekocht.
Na dus een hele omzwerving door Sydney, we hebben onze eigen citytrip, eindelijk op de plaats van bestemming. Laatste spullen eruit, ijsje opeten en sleutels van Neil inleveren.
Hebben jullie gele formulier bij de hand, uh nee, zie je wel die had die miep in Melbourne moeten meegeven. Komt goed.
Het is erg druk, dat zelfs de manager komt mee helpen met innemen en afgeven.
Hij checkt de benzine stand en zegt oke alles is goed.
Krijgen we nog een formulier ofzo. Nee ik ben Damian, manager en zeg dat oke is.
Nou dan moeten we maar op zijn ogen geloven dat we binnen 10 dagen €1700,= borg terug krijgen.
Dan weer terug naar ons logeeradres, 1,5uur, ja 1,5uur per bus en trein, wat zijn we blij dat we onze tassen al gedumpt hebben. 2 Zwitsers die weg tegen komen hadden dat niet gedaan en moeten nu alles meesleuren, schrale troost wij morgen ook als we naar ons laatse hotel in Sydney gaan, vlakbij waar alles plaats vindt. 's avonds zoeken we in de buurt een restaurant, veel keus is er niet want veel restautants zijn tussen kerst en pudjaar dicht. De Peruaan is open, prima we schuiven daar aan tafel, heerlijk eten en zelfs Inka cola, jammer dat Ivo zijn Inka cola shirt nu juist vandaag niet aan heeft.

Woe 31 dec

Oudejaarsdag, 364 dagen al weer om en de 365ste gestart. Omdat de volgende gasten bij de Airbnb waar we slapen laat arriveren hoeven we niet voor 10.00uur weg. Onze gastvrouw Sally gaat al eerder weg en de sleutels kunnen we achter laten.
Na even rustig gegeten te hebben gaan we ons klaar maken om pakezel te spelen. De tassen zijn alles behalve goed ingepakt waardoor het evenwicht een beetje zoek is, gelukkig is de bushalte niet ver en de temperatuur nog prima te doen.
Pff een half uur staan in een volle bus met je rugzak is minder comfortabel en zeker omdat dus niet goed is ingepakt.
Vervolgens moeten we nog een 1,5km lopen en is de temperatuur inmiddels toch wel lichterlijk gestegen. Al wandelend door de straten van Sydney zien we al de nodige mensen in de rij staan voor de entree van de vele plaatsen waavan je het vuurwerk goed kan zien.
Op internet kan je zien welke spots er al vol zijn, bijna vol of nog te doen.
Wij hebbem besloten dat we echt niet de hele middag en avond gaan kamperen in een park.
Goed eerst inchecken, gelukkig kunnen we onze kamer al op ondanks dat pas 12.00uur is.
Na een heerlijke douche en frisse kleding gaan we de buurt verkennen voor een goede spot vanavond. Vlakbij zit Emberkation park, deze gaat om 18.00uur open. Als Ivo rond die tijd gaat kijken of het al druk is vindt hij nog een plaats waarvan je goed uitzicht hebt op de Harbour bridge.
Om 20.00uur gaan we met een koeltas met frisdrank (alcohol verboden in dit park) en hapjes opweg. Om 21.00uur is er speciaal voor de kinderen al een vuurwerkshow, goed bedacht. En tussentijds is er van alles, stunrvliegtuigen etc.En zo kunnen we vast voorproeven. We zien het vuurwerk prima maar de brug toch iets minder omdat de marine hun vliegdek schip irritant voor het park heeft aangemeerd, daardoor ontneemt het wat zicht.
We besluiten lekker even naar het hotel terug te gaan, wisselen wat fris in voor bier en wijn en gaan naar de 2de spot, een trap achter ons hotel. Uiteindelijk zijn we daar rond 00.00uur met zo'n 50 mensem, kaboem! HAPPY NEW YEAR. Een minuut of 20 zien we prachtig vuurwerk. Daarna is het klaar. Niks geen grote party, daarvoor moet je echt op de betaalde plekken zijn, maar maakt niets uit. Terug op de hotelkamer drinken we er 1tje op het nieuwe jaar.
Terugkijkend op een bijzondere avond. Niks geen kou, sneeuw of wind, maar korte broek aan en zon. We vonden het beide bijzonder maar hebben niet echt het idee dat het nieuwjaar begonnen is, 365 dagen om weer te vullen met mooie,bijzondere en hopelijk kostbare herinneringen.

Don 1 jan 2015

Piep piep. oh ja in een hotel heb je ontbijttijden en dus de wekker om zeker te weten dat je die haalt.
Na het ontbijt is hey tijd voor skype en facetime. Wat een uitvinding toch. Eerst even met broertje, die mag werken.
Via facetime met Ivo's ouders tellen we mee af naar 2015 in Nederland, wij hebben er al bijna 10uur opzitten. 3,2,1. Gelukkig nieuw jaar ook voor iedereen in Nederland. Zo waren we er toch een beetje bij.
Daarna nog even met Chantals ouders en vrienden van ons. Heerlijk om zo te kunnen doen.
Na al dat geklets tijd voor actie. We wandelen naar Darling Harbour, zo flink verbouwt, we zien van alles wat er in 2005 niet was. Helaas zijn er ook dingen weg Dutch delights, we wilden een frikandel als lunch, de monorail, toen niet gedaan dus wilden we nu doen. Gelukkig zit Britsch lolly shop er nog wel, even snoepjes halen, grrr uitverkocht. Nou van al dat zoeken en lopen krijg je honger dus kopen we 2 rollen sushi en een bakje kleintjes en gaan ergens in Darling harbour op een bankje zitten om deze lekker op te smikkelen. Overal zityen of hangen mensen op bankjes, in het gras. Erg gezellig om gewoon te kijken.
Vervolgens wandelen we heerlijk door de straten van een gedeelte van Sydney. We zien uiteraard Harbour bridge, wandelen er ook een stukje op om foto's te maken, zien het Opera house en ook al hangt ie thuis al aan de muur een nieuwe foto maken.
Tussentijds kopen we nog een lekker ijsje, ja 32° graden dan gaat dat er wel in.
Uiteindelijk hebben we 17km door de stad gezworven, met zere voetjes ploffen we even op ons balkon, waar we in gesprek raken met de overburen (zit een meter tussen de balkons)
We hebbem geen zin om ver te lopen voor het diner, om de hoek zit een restaurant wat door het hotel wordt aanbevolen, dus we gaan daatheen. En inderdaad lekker eten en dan komt toch wel het gekste, grappigste wat we tot nu toe hebben meegemaakt. De ober zegt wat in het Nederlands als hij ons eten brengt. Das opzich niet bijzonder want dar gebeurt wel vaker, als we gaan afrekenen vraagt de man waar we uit Nederland vandaan komen. We geven als antwoord tussen de rivieren en 2 grote plaatsnamen (omdat dit blog openbaar is noemen we hier niet de plaatsen die we bedoelen) oh toevallig ....., uh nee das wel in de buurt. Oke dan ....... Haha ja dat klopt. Haha mijn vrouw ook.
Hoe stom toevallig is dit zeg. De man vraagt een herkenbaar punt voor zijn vrouw op te schrijven. Zondag met Chantals verjaardag willen we daar weer heen, benieuwd of hij er ook weer is em we wat horen ober wat zijn vrouw zei.

Vrij 2 jan

Bondi beach dag. Wat? Of te wel naat het strand. Voor we een paar uur strand hangen hebben verdient eerst even de benen in beweging zetten. Vanaf het hotels is het ongeveer 7km lopen dus een mooi stukje vinden we. Uiteindelijk voelt het aan als het dubbele door alle steigende wegen die we moeten beklimmen.
Bij het strans aangekomen is de blauwe lucht waar we net doorliepen verdwenen in plaats daarvoor bewolking, maar eerlijk wel lekker want anders worden we echt gebakken broodjes op het strand.
Goed bij het strand van Sydney aangekomen, we vragen ons toch wel af waarom dit HET strand moet zijn. 9 jaar geleden hebben we deze overgeslagen en zijn bij Manly geweest, was ook prima en eerlijk is eerlijk zee en zand, blijven zee en zand. Hoewel waarschijnlijk de golven hier voor surfers beter zijn, vandaat misschien HET strand.
Goed over surfers gesproken we zien dat er op dat moment kleine golven zijn en dicht op de kust, eer je op de plank staat ben je al weer op het strand, we kijken het nog wel even aan, daarvij valt ons op dat er helemaal niemand in de zee is en dat er op het strand een grote groep mensen bij elkaar staat en er ergens boven wat bingelt, lijkt wel een microfoon en 2 helikopters in de lucht, oh jee iemand vermist of zo. Dan vangen we op dat er een stierhaai gezien is. Met boten van Bondi rescue hebben ze de vissen waar de haai achteraan zat weggejaagd en dus ook de haai en nu comtroleren ze of deze echt weg is vanuitde helikopters. Uiteindelijk is het water een uur ontruimt geweest. Voor Chantal die toch al niet zo van vissen en zee houdt een mooie reden om er niet in te gaan.
Ivo zwemt lekker in de zee, golfjes beuken en een puzzelboekje mee is een prima manier om een paar uur op het strand door te komen.
Surfen hebben we niet meer gedaan, omdat de golven niet goed waren.
We besluiten met de bus terug te gaan naar het centrum, nou qua tijd hoef je het niet te doen, we hebben er met de bus bijna net zolang over gedaan als lopend, haha. Gelukkig zijn we op tijd nog bij de winkel Kathamandu, mega korting en dus een nieuwe termoskan gekocht, voor zowel koud als warm, lekker licht gewicht dus perfect.
Daarna Ivo helemaal blij, want na zo'n beetje de 50e fotozaak gezien te hebben van binnen in de afgelopen weken eindelijk de band voor zijn fotocamera die gwzocht werd.
En als klap op de vuurpijl na 14 weken een mailtje van de vliegmaatschappij. Het heeft wat mailtjes, twitter berichten en facebook vol zetten gekost maar onze extra kosten worden eindelijk vergoed, mooi begin van het jaar.

Zat 3 jan

Een bezoekje aan Taronga zoo mag nier ontbreken bij een bezoek aan Sydney, 9 jaae geleden was het olifanten verblijf dicht wegens een verbouwing, nu wel open dus een herkansing.
Met de boot varen we naar de andere kant van Sydney, hier ligt namelijk de dierentuim. Tijdens het varen kom je vlak langs het Opera house en zie je de Harbour bridge vanaf het water,
We waren even vergeten dat de zoo groot is en we zijn vlij dat we het vandaag gedaan hebben i.p.v. na het klimmen morgen, dan hadden we tijd te kort gehad.
We zien een pigmee hippo, een stuk kleiner dan de grote zeg, natuurlijk kagoroes en ook de tasmanian devil en het vogelbekdier.
Bij het verblijf van de stokstaartjes hebben we hard gelachen, een stokstaartje was zo naar iedereen aan het kijken dat die vergat te kijken waar hij liep en donderde ze van een rotsje af.
We bekijken een vogelshow en spinnenshow en verliezen liters vocht. 35° graden geen wonder dat sommige beesten ernstig lui zijn.
Bij het giraffenverblijf maken we een nieuwe foto van de skyline, thuis kijken welke er beter is, die van 9 jaar terug of nu?
Op de terug weg uit de dierentuin pakken we de gondel van boven naar beneden,zo heb je mooi uitzicht op de skyline van Sydney.
Via een omweg wandelen we terug naar het hotel, we gaan via Darlinghursy, hier sliepen we 9 jaar geleden. De wallen waren er niks bij. Van iedereen horen we dat de wijk Kings cross flink is aangepakt, dus we willen het zelf even zien.
Het is er nog steeds een drukke boel, maar nu een gezellige drukke boel en het ziet er wel wat beter uit. Welk hostel we toen hadden zijn we nog niet helemaal uit, maar we hebben dorst en honger dus we gaan er niet te lang over nadenken, haha.

Zon 4 jan

Wel of niet jarig? Oke een beetje jarig dan, aan alle berichtjes op de mobiel te zien vinden de meesten dat wel, toch wel heerlijk wakker worden met al die berichtjes.
We zijn weer vroeg uit bed want op onze laatste dag in Australië staat de Harbour Bridge klim op het programma, 10 maanden geleden, ja 10 maanden dus maart 2014 hebben we deze klim al geboekt, zodat we zeker wisten dat er plaats was en een voordeel we hebben vandaag geen kosten meer er van, die zijn toen al betaald dus die dure entree zijn we vergeten.
Op tijd checken we in en dan blijkt dat we zelfs nog 20 minuten eerder mee kunnen met een groep, prima idee.
Voor we de brug op gaan zijn we bijna een uur verder, formulier invullen, alcohol test, maar goed dat we geen champagne ontbijt hebben gedaan.
Omkleden, we krijgen allemaal een prachtige overal aan, beetje vreemd gevoel dat we er alleen met ondergoed in moeten.
Daarna krijgen we nog een gordel om waarmee we vast geankerd worden aan de brug, een pet en een hoofdset om te horen wat Tom onze begeleider vertelt onderweg naar wat later blijkt.
Goed daarna even oefenen en dan mogen we echt weg. We zijn met 13 personen en de oudste..... Wordt volgende week 94, pff wij zien ons dit dan echt niet meer doen.
Goed via allerlei nauwe bruggetjes en trapjes komen we bij de bogen van de brug en dan begint de echte klim. Deze klim is werkelijk de makkelijkste trap die we ooit ergens bij een klim gelopen hebben. Tom vertelt van alles over de brug en de omgeving. De brug verfen bijvoorbeeld is een karwei, een onbegonnen karwei, gelukkig hoeft het ook niet, het staal is zo goed dat het tegen het weer kan. Sommige delen worden wel geverfd maar dat komt doordat ander staal is maar ook dit gebeurd maar weinig.
Verder is de brug 1,149km lang, is de top 134m boven zeelevel, 49m breed (7 autobanen, 1 bus baan en 2 treinbanen), het koste 7 jaar en 356 dagen om de brug te bouwen, op 19 maart 1932 was de brug klaar.
Tijdens het beklimmen hebben we prachtig uitzicht op de skyline van Sydney en natuurlijk het Opera house. Tijdens de klim worden op verschillende punten foto's gemaakt, deze kan je kopen, van te voren hebben wij er al vast 2 "gekocht", hoeven we nu niets meer te betalen.
In 25 graden en geen wind klimmen we lekker, onderweg 2x een punt waar een ventilator staat, druk op de knop en vernevelt water, das lekker.
Uiteindelijk zijn we 2 uur aan het lopen geweest over en onder de brug, niet heel zwaar maar absoluut leuk om te doen, zeker voor het uitzicht. Jammer dat je zelf geen foto's mag maken.
Na de foto's te hebben uitgezocht is het tijd voor een lunch, op aanraden van Tom bestelt Ivo een pizza met kangoeroe en emoe, Chantal een beef in bier en kan ons het schelen dat het pas 13.00uur is, een biertje en rosetje gaan er wel in.
Goh das vast de eerste keer dat roze drink op mijn verjaardag, normaal thuis echt het weer niet voor.
Na de lekkere lunch gaan we naar de brug terug, want we mogen nog naar het uitzicht punt van de pilon. Hier vandaan kunnen we dan toch nog mooie skyline foto's maken en een mooie foto van de brug waar we zojuist overliepen.
Ook brengen we nog een bezoekje aan de markt op de rocks, de oudste wijk van Sydney en daarna duiken we op Circular quay een terrasje op, nu ook echt jarig in Nederland dus daar moet opgedronken worden.
Terug in het hotel nog meer berichtjes en skype oproepen, nu toch wat meer echt jarig gevoel.
Nog even lekker wezen eten bij het restaurant beneden in de andere straat. We hebben weer intens genoten van Australië en weten zeker dat dit 2de bezoek niet de laatste zal zijn. Wat een heerlijk land. Maar ook tijd voor een nieuw avontuur, iets dichter naar huis, Singapore.

Nog even een filmpje vanaf de brug

http://youtu.be/DtwigG-4m9U