De laatste week (Whangarei en Auckland)

Woe 26 nov

Een lange tocht vandaag, bijna 400km dus optijd de auto in.
Op een plasstop na rijden we het stuk in 1x door, handig de thermoskan met warm water voor koffie/soep en de koeltas met eten.
Eind van de middag komen we aan in Whangarei, voor ons het meest noordelijke punt wat we zullen bereiken, hierna zakken we weer wat af naar onze laatste stop.
Goed deze stop, we verblijven 3 nachten in little earth lodge, een huis met 5 kamers en in de tuin nog 3 cabins. We zitten echt in the middle of nowhere. Geen mobiel bereik (ja boven aan de weg, maar die weg is stijl en lang), maar we hebben wel iedere dag allebei 100mb gratis internet. Op veel slaapplaatsen moet je betalen voor het internet of heb je een klein beetje gratis, deze is prima om precies te doen wat nodig is.
Het is hier heerlijk rustig en na even snel boodschappen (7km verder op) voor de aankomende dagen doen we verder niets. We genieten heerlijk in de tuin en kletsen met de andere gasten, 1 nederlandse en veel duitsers, ons duits voor de wintersport hebben we vast weer opgehaald.

Don 27 nov

Inmiddels 2 maanden aan het reizen en wat vliegt de tijd, voor het thuisfront misschien niet maar voor ons echt wel! Het lijkt wel of we de reis van een afstandje maken, maar we zitten er midden in, het besef is er zo af en toe nog steeds niet. Nog geen moment hebben we ons verveelt of afgevraagd willen we naar huis? Nee is daarop het antwoord, er is zoveel te zien en we zijn ons bewust van het feit dat we deze "unieke" kans met beide handen moeten aangrijpen en er alles uit halen wat kan, en ondertussen gewoon genieten.

Vandaag vonden we het wel weer eens tijd voor een wandeling. Via een boekje die we bij de auto hebben, hadden we een wandeltocht gezien van zo'n 5,5 uur, dat vonden we wel wat. Omdat het startpunt nog een uur rijden was, kwamen we toch nog iets noordwaartser dan verwacht, gaan we op tijd weg en dit keer met zijn 3en. De Nederlandse waar we gisteren mee zaten te praten wilde liften naar Paihia en laat dat nou net zijn waar wij heen moesten, dus kon ze mits ze het niet erg vond om om 9.00uur weg te gaan meerijden.
Onze wandeling ging van Paihia naar Russell en ging via strand, rotsen, mangroves, langs de weg (waar auto's 100km per uur rijden, fietsen doe je er ook gewoon naast), door bos (onder, over, tussen en zigzaggend door de bomen) en 2x met de veerboot.
Wij starten onze toch in Paihia, daarvandaan wandel je naar Opau. Daar pak je de veerboot voor 1nzd (€0,65) in 5 minuten naar Okiato. Vanaf Okiato loop je dan door naar Russell om daar weer de boot te pakken naar Paihia, deze was iets duurder 7nzd maar deed er ook 4x langer over i.v.m. de afstand.
Ondanks de zo nu en dan pittige stukken deden we de route weer sneller dan gepland. En het was een super wandeling, door de vele verschillende landschappen en stukken waar je overliep, hadden we niet het idee lang te hebben gelopen, tot we 20 minuten stil hadden gezeten op de boot, haha.
Terug bij de lodge genieten we nog even na in het zonnetje in de tuin, we willen jullie niet jaloers maken maar op dit moment is het hier zo'n 24°. De wandeling is goed geweest voor een mooi kleurtje.
Onderweg vandaag stond bij het bordje Okiato geschreven eerste hoofdstad van Nieuw-zeeland. Oke dat zoeken we op. We zijn er inmiddels achter dat ze 1 jaar (1840-1841l) hoofdstad zijn geweest en daarna ging het naar Auckland. Hoe het van Auckland in Wellington is gekomen hebben we nog niet gevonden, tja beperkt internet, we zoeken nog wel een keer, want we zijn wel benieuwd.

Vrij 28 nov

Drup drup, gatver wat is dat? Na de stralende dag van gisteren start het vandaag met regen, nou dan blijven we even lekker lui.
Na een lamgzame start, nog een extra bak koffie toch maar even de schoenen aan.
We gaan naar het stadje toe, gewoon even kijken en nog even boodschappen doen, toch wel handiger als je alles in 1x voor de hele week kan halen, ach we hebben de tijd.
Whangarei heeft een grote haven en ergens tussen de vele bootjes moet ook Guppie liggen, het bootje van zeilmeisje Laura (waar een paar jaar terug zo'n ophef over was), zij is hier geboren en na haar zeiltocht dus terug gekeerd. We gaan niet zoeken, maar vonden het wel een leuk verhaaltje.
Terug bij de lodge maar even een broodje en nog een bak koffie, het is tenslotte al 15.30uur. En langzaam begint de lucht ook open te breken en zien we voorzichtig de zon.
We besluiten dat we dan best nog even een wandeling kunnen gaan maken via het Ah reedpark naar de Whangarei falls. Via het thuisfront die op google earth meekijken hebben we vernomen dat het de moeite waard moet zijn.
Het is een vlakke en makkelijke wandeling maar we voelen de beentjes nog wel van gisteren.
De waterval is inderdaad prachtig, 3 stralen naast elkaar die naar beneden vallen en uitkomen in een meertje, wat omringt is door mooie groene bomen. Uiteraard is het waarschijnlijk doordat de zon nu schijnt een extra sprookjesachtig plaatje.
Uiteindelijk hebben we toch nog 1,5 uur gewandeld en vinden we terug bij de lodge al zittend in de zon dat we er wel iets lekker bij mogen nemen, borreltijd.
Daarna gaan we maar in de woonkamer/spelltetjes/tv kamer zitten om even lekker rustig te lezen. Ook een keer lekker. Tijdens het avondeten blijkt dat er een nederlandse jongen is ingecheckt, al kletsend vertelt hij dat hij jammer genoeg geen tijd heeft gehad om naar de Whangarei falls te gaan en morgen weer vertrekt. Ivo stelt voor om anders na het eten nog te gaan, het is tot ongeveer 20.45uur licht en wij hebben een auto. Vanmiddag zijn we via het bos gelopen maar je kan met de auto aan de andere kant dichtbij komen en dus komen we voor de 2de keer bij de waterval, nu terwijl de schemer langzaam invalt, ook mooi.

Zat 29 nov

Een korte rit vandaag en dus gaan we voor we dit heerlijke plekje in Whangarei verlaten nog even de naar de Abbey caves, de Abbey caves zijn 3 grotten met glowwormen. Op heel veel plaatsen in Nieuw-Zeeland worden trips aangeboden naar groten met glowworms, variërend van 40nzd (€26,=) tot veel meer, maar waarom zouden we betalen als het ook gratis in de achtertuin kan.
De abbey caves zijn echt letterlijk de achtertuin van Little earth lodge waar we de afgelopem 3 nachten waren. Alleen nog geem tijd gehad om de achtertuin te bezoeken, en nu wel.
Slippers en handdoek en zaklamp mee, want in de caves moet je ook door het water lopen en is het donker dus zie je niet waar je loopt.
Klauterend over en tussen rotsen banen we ons een weg naar beneden, de donkere grot in. Al snel als we de zaklamp uit doen zien we de eerste lichtpuntjes verschijnen, de glowworms. Hoe langer je kijkt hoe meer het er worden, een soort sterrenhemel. Op de foto zetten lukt helaas niet, echt veel te donker. We lopen nog wat verder de rots in, het water wordt dieper en is koud....
Maar de verlichte muren maken dat goed.
Terug bij de lodge drinken we nog een bak koffie en gaan naar Auckland, de laatste stop in N-Z.
Na de incheck en info gaan we de auto wegbrengen, geen zin om morgen verplicht vroeg op te moeten. Handtekening op papier dat alles goed is met de auto, geen onverwachtse verrassingen op de creditkaart. En met deze auto hebben we toch nog weer 1969km afgelegd, een aardig aantal kilometers hebben we inmiddels versleten.
We wandelen lekker terug van de verhuurmaatschappij en gaan dan boodschappen doen, deze supermarkt is gewoon open van 6 tot 00.00uur, 7 dagen per week. Tijd te kort voor boodschappen heb je hier niet.
's avonds kunnen we in het hostel pokeren, inzet 5nzd (€3,25). Ivo heeft nog nooit gepokerd maar gaat het gewoon proberen. We zijn met zijn 5en en het is zeer gezellig. Ivo is helaas als eerste zijn geld kwijt maar zeker niet slecht gespeeld. Uiteindelijk na 3 uur spelen maar All in, op een redelijke kaart maar niet goed genoeg. Toch 3 van de 4 mannen weggespeeld, best leuk!

Zon 30 nov

Ondanks laat naar bed er best op tijd uit, uiteindelijk toch wat traag voor we weg zijn maar goed het is zondag, de zon schijnt en niemand zegt dat we moeten opschieten.
We gaan naar het van transport en technologie museum (motat). Het eerste stuk wandelen we en dan willen we de bus pakken, alleen moeten we daar een half uur opwachten en dus lopen we de rest ook maar, het is tenslotte lekker weer.
Het museum heeft 2 locaties, we gaan eerst naar de grootste. Hier staan allerlei oude treinen, auto's en kan je proefjes doen. Ook is vandaag de drukkerij open. Verschillende machines voor druktechnieken, we maken onze eigen boekenlegger en omdat museum 50 jaar bestaat krijgen we een oorkonde en ook een wanted bericht. Toeval of niet op die van Chantal is het nummer geboortedatum, maand en jaar. Bizar?
Ook krijgen we uitleg over een machine in het Engels uiteraard en op moment dat Ivo denkt het accent van die man klinkt als een Nederlander zo eens vragen of het wel een kiwi is. Hoort de man, doordat wij iets tegen elkaar zeggen dat wij Nederlanders zijn, hij dus toch ook. Vervolgens krijgen we in Engels en gebroken Nederlands verder uitleg.
Na de eerste locatie op naar 2, deze ligt ongeveer een 15 minuten verder, maar we hoeven niet te lopen, er rijdt een oude tram tussen de 2 locaties.
De 2de locaties heeft veel oude vliegtuigen en 1 ervan (replica) heeft een tekening met een heleboel bommen en vervolgens 1 parachuut, de bommen zijn tijdens de 2de wereld oorlog neergegooid, de parachuut staat voor het droppen van eten boven Nederland.
Inmiddels is de tijd snel gegaan en nemen de tram terug naar locatie 1 om daar nu wel op de bus te stappen. Het eindpunt van de bus halen we niet, haha, de halve binnenstad was afgesloten wegens een kerstparade. Afijn stappen we uit en lopen weer een stukje. De skytower is het eindpunt. 328meter hoog en is 1996 voltooid.
We gaan met de lift naar de 60ste verdieping, hoger kan niet, tenzij je gaat skyjumpem of om de toren lopen. We hebben nog gedacht om dit te gaan doen, maar vanwege de enorme prijs toch maar vanaf gezien.
We hebben een pachtig uitzicht en zien er nog een paar springen.
Uiteindelijk zijn we rond 19.00uur weer in het hostel. Tijd voor een stevige maaltijd, koken dus.
Daarna lekker bank hangen in de grote huiskamer van het hostel. Er staat 1 of andere vage film op waar Ivo naar kijkt en ondertussen mest Chantal de stapel papieren die we de afgelopen 9 weken hebben verzameld door. Even puin ruimen voor we dinsdag weer gaan vliegen.

Ma 1 dec

De laatste dag in Nieuw-Zeeland, die 5 weken zijn voorbij gevlogen, gelukkig met leuke dingen.
Deze dag bezoeken we nog het Maritiem museum. Erg flauw dat wij als Nederlanders die vast afstammen van Abel Janszoon Tasman moeten betalen, tenslotte zijn wij Nederlanders toch de ontdekkers van Nieuw-Zeeland in 1642.
Nieuw-Zeelanders mochten namelijk gratis naar binnen. Hebben ook geleerd dat in Nederland Lutjegast ligt, we hebben het wel even moeten opzoeken, maar daar is Abel Tasman geboren in 1603.
Het museum heeft uiteraard boten en daarnaast allerlei spullen die er mee te maken hebben. Ook hebben ze een simulatie van een slaapkamer op een boot die op zee zit. Tijdens de rondleiding die om 13.00uur begon en wij toevallig net op dat tijdstip aankwamen, moesten we gaan zitten op het bed omdat ze iets wilde vertellen, terwijl de dame vertelt heeft Chantal het idee dat ze op zee zit, zit zeker tussen de oren, maar dan blijkt dat die kamer dus echt beweegt, pffff zeer irritant. Net het draaiende huis in de efteling.
De rondleiding duurt 1,5uur. Daarna lopen we zelf nog een keer een rondje om foto's te maken.
Op ons gemak wandelen we terug, onderweg wat winkeltjes bezoekend. Even nieuwe micro sd kaart gehaald voor in de tablet zodat we de fotos kunnen backupen, een cd met lekkere muziek voor straks in de camper en een nieuw lampje. @ love de Kathmandu winkel. Je wordt hier echt hebberig zeg en zeker met alle kerstkortingen die ze hebben. We hebben ons nog kunnen bedwingen. Ook zien we camping artikelen die we thuis nog niet hebben gezien, een stapelbed voor in de tent, haha wat een stom gezicht is dat zeg.
Terug in het hostel wordt het toch echt tijd om onze tassen even leeg te kiepen en opnieuw in te pakken, morgen verlaten we zoals eerder geschreven N-Z, op naar een nieuw avontuur, Australië.
We hebben de afgelopen 5 weken genoten van de prachtige natuur, de vele activiteiten en vooral gratis museums, zijn ons wezenloos geschrokken van de prijzen in de supermarkt. Gelukkig ontdekte we op een gegeven moment de pack and save supermarkt, die was wat goedkoper en de kortingsbonnetjes die we kregen voor het tanken leverde weer wat op.
We hebben kiwi's gezien en een heleboel dolfijnen en hebben na de slechte start met de tickets Nieuw-Zeeland in ons hart gesloten.
We hebben echt volop genoten en we weten dat er totaal al 9 weken om zijn, bijna op de helft, maar hebben nog steeds het gevoel net vertrokken te zijn. Voorlopig willen we nog niet naar huis.